جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: این پژوهش، به منظور بررسی رابطه بین راهبردهای یادگیری (شناختی و فراشناختی) و سبک های اسناد (درونی و بیرونی) انجام گرفت.روش: در این مطالعه که از نوع همبستگی بود، آزمون های راهبردهای یادگیری کرمی و سبک اسناد سلیگمن در مورد 384 دانش آموز مقطع متوسطه شهرستان شیروان به اجرا درآمد. در تحلیل فرضیه ها از برنامه های آماری SPSS 11.5 و آزمون t، تحلیل واریانس یک طرفه و مجذور کای استفاده شد. متغیرهای مربوط به ابعاد اسناد در دو موقعیت درونی و بیرونی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: میزان استفاده دانش آموزان دختر از راهبردهای یادگیری، هم در حوزه شناخت و هم در حوزه فراشنـاخت، از پسران بیشتر بود. همچنین دانش آموزان دارای سبک اسناد درونی به طور معنی داری بیشتر از دانش آموزان دارای سبک اسناد بیرونی از راهبردهای فراشناختی یادگیری استفاده کردند.نتیجه گیری: دختران دانش آموز از راهبردهای یادگیری بیشتر از پسران استفاده می کنند. احتمال می رود که انتساب های درونی و راهبردهای فراشناخت در افزایش موفقیت و خودکارآمدی تحصیلی، یادگیری عمیق تر و عزت نفس دانش آموزان موثر باشند.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده جنس در ارتباط بین سبک اسناد (با دو سطح مثبت و منفی) و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دبیرستان انجام شد.روش: 233 دانش آموز (118 دختر و 115 پسر) مشغول به تحصیل در سال سوم رشته ریاضی - فیزیک از دبیرستان های مناطق نوزده گانه آموزشی شهر تهران بر اساس نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، به تصادف انتخاب شدند و پرسش نامه سبک اسناد پترسون را تکمیل کردند. هم چنین، میانگین نمره های دروس ریاضی، فیزیک و شیمی دانش آموزان در ترم اول به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس دو راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین سبک اسناد و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی دار (p<0.01) وجود داشت؛ متغیر جنس موجب تغییرات معنی دار در میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای سبک اسناد مثبت شد؛ ولی در میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای سبک اسناد منفی، تغییرات معنی دار ایجاد نکرد.نتیجه گیری: سبک اسناد در مقایسه با جنس، مقدار بیشتری از تغییرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی می کند و این یافته در تبیین افت تحصیلی واجد اهمیت است.

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر الگوی آموزش خوش بینی به روش قصه گویی بر تغییر سبک اسناد بدبینانه به خوشبینانه درکودکان دبستانی سال چهارم و پنجم ابتدایی بوده است. روش پژوهش مورد استفاده تجربی با طرح دو گروه آزمایش و کنترل با پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری می باشد. از پرسشنامه سبک اسناد کودکان گازلو (CASQ) جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. گروه نمونه از بین داوطلبان شرکت در کارگاه قصه گویی انتخاب شد و با روش همتا کردن بر اساس نمره پیش آزمون سبک اسناد، آزمودنی ها به دو دسته هم طراز تقسیم شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه نمونه شامل 30 نفر بوده است.طرح آزمایشی طی 12جلسه اجرا شد و دو هفته بعد از اتمام جلسات پس آزمون و 6 ماه بعد، آزمون پیگیری اجرا شد. نتایج نشان داد که الگوی آموزش خوش بینی به روش قصه گویی، باعث تغییر سبک اسناد بدبینانه به خوشبینانه در کودکان دبستانی شده است. همچنین کاربردپذیری این روش منجر به پایداری نسبی اثرات آن بعد از 6 ماه شده است. بنابر این می توان سبک تبیین کودکان را با استفاده از الگوی آموزش خوش بینی به روش قصه گویی تغییر داد و با آموزش خوشبینی به کودکان می توان بسیاری از مشکلات ناشی از اسناد بد بینانه را کاهش داد.