جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از قاسمی حسینی گنابادی (متوفی 982 ق.)، مثنوی های متعددی باقی مانده است که مجموع آنها بالغ بر سی و پنج هزار بیت می شود. موضوع سروده های شاعر، شامل اشعار حماسی، غنایی، حکمت و موعظه است. شیوایی و رسایی شعر وی و نکته پردازی ها و ایجاز، وی را بر اقران خویش برتری داده است. مثنوی های وی با وجود زیبایی های خاص شعری، هنوز چاپ علمی و منقحی نشده و درباره آثار وی، کار علمی و جدی انجام نگرفته است.در این مقاله، به معرفی آثار قاسمی با استفاده از نویافته هایی که از لابه لای آثار او به هنگام تصحیح به دست آمد، پرداخته شده است. نه مثنوی و سه قطعه نثر باقی مانده از او، بررسی و در حد یک مقاله معرفی شده است. از آثار دیگر وی که فقط نامی از آنها باقی مانده هم سخن گفته شده است. وی مثنویی بر وزن شهنشاه نامه، برای والی دیار بکر سروده و دیوانی هم داشته است که با تفحصی که در فهارس ایران و هند و اروپا حاصل شد، از اشعار گم شده شاعر نسخه ای یافت نشد.