جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم به عنوان کتاب هدایت، علاوه بر ارائه آموزه‌های دینی، به مسائل علمی نیز توجه کرده و نکات قابل توجهی را درباره علوم مختلفی از جمله زمین شناسی، روانشناسی، کیهان شناسی و پزشکی بیان کرده است. موضوعاتی چون حرکت زمین، باران، احیای زمین مرده و رشد گیاهان با نزول باران، مراحل مختلف آفرینش انسان و ساختار کیهان مطرح نموده است. از آنجا که در جزء سی ام قرآن نیز به نکات علمی مختلفی اشاره شده-است؛ استخراج این اشارات خود، بیانگر عظمت قرآن کریم و اثبات حقانیت این امانت الهی است و نتایج این تحقیق به اثبات حقانیت قرآن و برتری آن نسبت به دیگر کتاب‌های آسمانی کمک می‌کند و نشان‌دهنده زیبایی و نظم خلقت خداوند در آفرینش جهان و انسان است. در این تحقیق که با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع تفسیری و علمی صورت پذیرفته است، سعی بر این است که پس از استخراج اشارات علمی در سوره های نبا، نازعات و عبس، دیدگاه های مفسران و سپس نظرات صاحب نظران علوم تجربی به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گیرد. این تحقیق نشان می‌دهد که برخی آیات قرآن حاوی حقایق علمی هستند که در زمان نزول ناشناخته بوده و بعدها با پیشرفت علوم کشف شده‌اند و به مباحثی تأکید شده که قرآن کریم با اشاره به موضوعات علمی به نوعی پیشگویی علمی کرده است. این آیات نشان‌دهنده هماهنگی بین آموزه‌های دینی و یافته‌های علمی معاصر هستند. از دستاوردهای این تحقیق این است که در آیات سوره مبارکه نبا به اشارات علمی از قبیل حرکت زمین و باران در علم زمین شناسی، آفرینش خورشید و هفت آسمان در علم نجوم و خواب در علم روانشناسی و در آیاتی از سوره مبارکه نازعات به اشارات علمی چون دحوالارض در علم زمین شناسی و تکبر وخودبزرگ بینی و دوری از هوای نفس در علم روانشاسی و در سوره عبس به اشارات علمی از قبیل آفرینش نطفه و توجه و تفکر در آثار شگفت انگیز برخی خوراکی ها در علم پزشکی و خوف و ترس از خداوند در علم روانشناسی اشاره شده است.