جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : در نیمه آخر قرن بیستم، اجماع به وجود آمد که الاهیات مسیحی در سنت غربی نتوانسته است یک دکترین قابل دوام از روح القدس ایجاد کند، و اینکه الهیات تثلیثی آگوستین مقصر بسیاری از این شکست است. این کتاب بازخوانی جدیدی از الهیات تثلیث غربی برای درک بهتر منطق پنوماتولوژی آن ارائه می دهد. آبلز پنوماتولوژی آگوستین و کارل بارت را مطالعه می کند و استدلال می کند که دیدگاه آموزه روح در این متکلمان باید به عنوان راهی برای صحبت در مورد مشارکت در راز خدا به عنوان اجرای زندگی مسیح درک شود. او ادعا می کند که برای هر دو متکلم، آموزه تثلیثی دستور زبان خودبخشی الهی را در تاریخ در بر می گیرد. کارکرد پنوماتولوژی به طور خاص بیان کردن دریافت و اجرای انسان از خودبخشی خداوند به عنوان بخشی از فعل خداوند است. این منطق "خود درگیر" دستور زبان خاص آموزه روح القدس است.

چکیده ماشینی : توماس اف. تورنس از نظر بسیاری برجسته‌ترین الهی‌دان اصلاح‌شده زنده در جهان آنگلوساکسون است. المر ام. کولر در کتاب «وعده الهیات تثلیثی» مجموعه‌ای از مقالات را در نقد آثار تورنس ارائه می‌کند. این کتاب به بررسی جایگاه او در الهیات اصلاح‌شده و رابطه او با پدران یونانی می‌پردازد. هم زندگی روزمره و هم درک علمی در مقاله های درون مورد بحث قرار می گیرند. وعده الهیات تثلیث گامی امیدوارکننده است که آثار T. F. Torrance و الهیات پشت کلام او را درگیر می کند.

چکیده ماشینی : خدای انجیل کیست؟ به گفته اسکات سواین، روش رابرت دبلیو. جنسون برای پاسخ به این سؤال، به ماهیت رابطه بین خدا در خود و رویدادهای رستگاری که از طریق آنها خدا به خدا تبدیل می شود، بستگی دارد. سواین ابتدا جست‌وجوی جنسون برای درک بی‌وقفه «انجیلی» از خدا را در تاریخ گسترده‌تر الاهیات تثلیثی پس از کارل بارت، قبل از اینکه با دقت و همدلی آموزه تثلیث جنسون را باز کند، قرار می‌دهد. برای جنسون، یکی از برجسته ترین متکلمان امروزی، پاسخ به این سوال که "خدای انجیل کیست؟" را می توان اینطور خلاصه کرد: "کسی که عیسی را از مردگان زنده کرد." سپس سواین ارزیابی سازنده ای از روایت جنسون از ویژگی متقابل سازنده هویت ذاتی خدا و اعمال نجات ارائه می دهد. اگرچه سواین به بسیاری از تفسیرهای سه گانه جنسون انتقاد می کند، اما همچنان به نگرانی ها و بینش های جنسون توجه دارد. در این روند، سواین روشن می کند که چه معنایی برای سنت تثلیثی جهان گرایی دارد که از یک آموزه واقعاً انجیلی از تثلیث در پی بازسازی هویت خدای انجیل در قرن بیستم حمایت کند.

ترجمه ماشینی: میراث آگوستین (354-430) همچنان به شکل دادن به زبان مسیحی غربی در مورد تثلیث و کلیسا ادامه می دهد، با این حال محققان به ندرت این دو موضوع را در کار او مرتبط می دانند. در آگوستین، تثلیث و کلیسا، آدام پلوید استدلال می کند که کلیسای شناسی آگوستین به درجه ای شگفت انگیز از الاهیات تثلیثی او استفاده کرده است. این ارتباط به وضوح در مجموعه ای از موعظه هایی که آگوستین در سال های 406-407 علیه دوناتیست ها، جامعه مسیحی رقیب در شمال آفریقا موعظه کرد، ظاهر می شود. آگوستین در حین موعظه، تفاسیر کتاب مقدس را که از پیشینیان لاتین طرفدار نیقیه اش گرفته شده بود، به کار برد - اما او این استدلال های تثلیثی را برای ساختن دیدگاهی از وحدت خیرخواهانه کلیسای کاتولیک در برابر دوناتیست ها اقتباس کرد. به عنوان مثال، آگوستین برای محکوم کردن دوناتیست ها به خاطر جدا شدن از بدن مسیح، مسیح شناسی طرفدار نیقیه را به خود اختصاص داد که بدن مسیح را وسیله ای برای صعود به الوهیت او می دانست. آگوستین همچنین عشقی را که مسیحیان را به یکدیگر و به مسیح در بدن او پیوند می‌دهد، به عنوان روح‌القدس، که آنچه را که ازلی است به عنوان عشق متقابل پدر و پسر به ما می‌بخشد، شناسایی کرد. در موضوع اصلی غسل تعمید، آگوستین مراسم مقدس را عملی تثلیثی دانست زیرا مسیح روح را به بدن خود می بخشد. این کتاب در نهایت نشان می دهد که از نظر آگوستین، وحدت و یکپارچگی کلیسا به خلوص اسقف ها یا مرزهای محافظت شده جامعه بستگی ندارد، بلکه به کار خدای سه گانه بستگی دارد که ما را از طریق عشق به مسیح به مسیح متحد می کند. روح، که خود مسیح در غسل تعمید می دهد.