جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

همواره یکی از راه‌های مهم توجیه باورهای دینی از سوی دینداران، تجربه دینی بوده است؛ هرچند که این موضوع مخالفان و موافقان زیادی را هم داشته است، امّا به هرحال بررسی تجربه دینی از نگاه علوم اعصاب در قرن حاضر یکی از مباحث مهم به حساب می‌آید. این بررسی‌ ‌ها به این مسأله می‌پردازند که عامل اصلی وقوع تجربه‌های دینی "خود" است یا عصب‌های مغز؟ و در این پژوهش به مطالعه این موضوع از دیدگاه مک‌نامارا و ارزیابی نتایج او از منظر حکمت متعالیّه پرداخته شده است. دکتر پاتریک مک‌نامارا این موضوع را به خوبی مورد آزمایش قرار داده‌ و نتیجه بررسی ‌های خود را در آثار علمی مختلفی عرضه کرده است. همانگونه که در حکمت متعالیّه حقیقت انسان به نفس او نسبت داده می‌شود، دکتر مک‌نامارا نیز "خود" را به عنوان واحد اصلی وقوع تجارب دینی نگریسته و نقش وساطت عصب‌های مغز را در وقوع تجربه دینی به خوبی شرح داده‌است. قطعه‌های گیجگاهی راست و پیش‌پیشانی از جمله بخش‌های محوری هستند، امّا موارد متعدّد دیگری نیز در سیر بحث، بیان خواهند شد. آنچه که برای نتیجه این بررسی در نظر گرفته شده، این است که نفس یا به تعبیر مک‌نامارا "خود" مسئولیّت تحوّلات درونی انسان و حتّی تحریک مغز را به عهده دارد؛ برای این ادّعا نیز از دلایل عقلی و شواهد آزمایشگاهی بهره گرفته شده تا اتقان پژوهش بیشتر گردد. از جمله نقاط مثبت دکتر مک‌نامارا این است که یک نگاه متعادل به بحث علم و دین داشته و در صدد آشتی میان دینداران و بی‌دینان است. از نگاه صدرالمتألّهین نفس دارای مراتبی است که با حرکت جوهری به استکمال می‌رسد و با گذر از هر مرحله می‌تواند بتدریج به تجربه‌ها و حالات عرفانی نایل آید. دراینجا، مراتب نفس و حرکت جوهری ملاصدرا تا حدودی بر خودهای مورد نظر مک‌نامارا و رشد آن‌ها قابل تطبیق است.

نظریه بدنمندی ذهن را جانسون و لیکاف ،در پاسخ به مساله ذهن-بدن، و بر اساس نظریه استعاره اولیه مطرح کرده اند. مساله مقاله تعریف بدنمندی از طرف آن دو و نقد بر اساس مبانی صدرا می باشد . از نظر لیکاف و جانسون ذهن و کارکردهای آن به ویژگی های فیزیکی بدنی و سیستم عصبی وابسته است ، و مغز نقش علیت در پردازش های ذهن دارد . آنان بر ضرورت بدن به مثابه منشأ جسمانی ساختارهای فهم مثل طرح واره های تصویری تاکید می کنند. در دیدگاه ملاصدرا، اگرچه حیثیت هستی شناختی بدن و نفس در ابتدای تکوّن یکی است و کارکردهای نفس در آن محقق می شود، در بحث بلوغ صوری وادراکی نفس و تعامل نفس و بدن دیدگاهی فراتر از دیدگاه دکارتی ونوخاسته گرایی دارد، شباهت حدوث جسمانی ملاصدرا با نوخاسته گرایی در فراتر بودن هویت ذهن از ماده جسمانی و تفاوت آن دو در این است که در نهایت صدرا بدن را مرتبه نازله نفس و از شئون آن می داند نه برعکس. از دیدگاه او، نفس در ابتدای تکوّن بدنمند است با تعریفی متفاوت از بدنمندی جانسون ولیکاف ،آنگاه در روند استکمال، که با فاعلیت نفس برای بدن همراه است به نفسمندی بدن می رسد.

از دیر باز مسئله «اراده آزاد» یکی از مباحث مهم در میان اندیشمندان بوده است. امروزه با پیشرفت علوم عصب‌شناسی، دانشمندان این رشته سعی کرده‌اند با رویکرد تجربی به تبیین این مسئله بپردازند. از این رو،‌ بنجامین لیبت و همکارانش با مطالعات آزمایشگاهی بر روی آزمودنی‌ها تحلیل نوینی از فرآیند شکل گیری ‌کنش اختیاری ارائه داده‌اند. آنها با بررسی زمان‌های تغییر نوسانات الکتریکی در مغز، «اراده آگاهانه» و تحریک ماهیچه کشف کرده‌اند که «پتانسیل آمادگی» حدود 400 میلی‌ثانیه پیش از زمان آگاهی از اراده، شروع به تغییرات آهسته کرده و همین سبب اراده فرد به کنش می‌شود. از این رو،‌ لیبت نتیجه گرفته «فرآیند مغزی نا‌آگاهانه، منشأ اراده آگاهانه و کنش اختیاری است». پتانسیل آمادگی پیشین، نوعی چالش برای دیدگاه‌های دوگانه‌انگاری و علیت ذهنی به حساب می آید. از این رو، در این مقاله با مبانی علم‌النفس حکمت متعالیه، به بررسی یافته‌های آزمایش بنجامین لیبت پرادختیم. و با سه تحلیل عقلی شکل‌گیری فرآیند اراده، اقسام فاعلیت نفس و مراتب مادی- مجرد اراده ‌ نظریه بنجامین لیبت را مورد کاوش قرار دادیم.

امکان همسان‌انگاری میان پدیده‌های ذهنی انسان با نمادهای صوری (Formal Symbols) رایانه و درنتیجه رویکرد علم‌گرایانه به داده‌های رایانه‌ای و یکی پنداشتن ماهیت آن دو، از مهم‌ترین مسائل چالش‌برانگیزی است که عمدتاً در اثر تحولات نیم‌قرن اخیر در عرصة علم و فناوری و توسط فیلسوفان ذهن نمایان شده است. شبیه بودن برخی کارکردهای رایانه به فعالیت‌های ذهنی انسان، همانند آگاهی و حالات درونی و اراده، این مسئله را موجب شده است که تا چه میزان می‌توان کارکردهای رایانه را به ذهنمندی (Mindfulness) یا هوشمندی (Intelligence) نزدیک کرد و آیا می‌توان با پیشرفت علوم شاهد تحقق انسانی هوشمند در قالب‌های مصنوعی باشیم؟ مقالة حاضر با تحلیل هستی‌شناسانة حقیقت آگاهی بر اساس اندیشه‌های حکمت متعالیه و همچنین تبیین علمی ماهیت رایانه و داده‌های آن، به بررسی تطبیقی میان این دو امر پرداخته و به این نتیجه رسیده است که با توجه به ماهیت فلسفی آگاهی انسان، اساساً تحقق آگاهی و سایر پدیده‌های ذهنی برای موجودات فیزیکال همانند سخت‌افزارها از استحالة منطقی برخوردار است و قهراً آزمون تورینگ (Turing Test) در دفاع از رویکرد علم‌گرایانه به رایانه، آزمون موفقی قلمداد نخواهد شد. برهان اتاق چینی (Chinese Room) جان سرل را نیز می‌توان شاهدی مناسب برای استدلال‌ ارائه‌شده در این پژوهش دانست.

ترجمه ماشینی: این مجموعه مقالات به بررسی تعهدات ما نسبت به افراد آینده، از فرزندان آینده خود تا نسل های دورتر می پردازد. آیا می توانیم به آنها آسیب برسانیم؟ آیا می توانیم به آنها ظلم کنیم؟ آیا این واقعیت که انتخاب ما به جای یک فرد بهتر اما «غیر همسان»، فرد بدتری را به وجود می آورد، این انتخاب را اشتباه می کند؟ ما بطور شهودی فکر می کنیم که موظف هستیم با افراد آینده مطابق با استانداردهای سختگیرانه خاصی رفتار کنیم - تقریباً استانداردهایی که فکر می کنیم در مورد رفتار ما با افراد موجود اعمال می شود. ما فکر می کنیم باید زندگی بهتری برای حداقل برخی از افراد آینده ایجاد کنیم، در حالی که می توانیم بدون بدتر کردن اوضاع برای بسیاری از افراد موجود یا سایر افراد آینده، این کار را انجام دهیم. ما فکر می کنیم انجام رفتارهای پرخطر امروز که به وضوح اثرات نامطلوبی برای کودکانی که قصد باردار شدن آنها را داریم، اشتباه است. و ما فکر می کنیم اشتباه است که امروز به گونه ای عمل کنیم که زمین آینده را به مکانی بدبخت تبدیل کند. با این حال، هر یک از این نکات شهودی با مشکل عدم هویت به چالش کشیده می شود. این مشکل از مشاهده این موضوع ناشی می شود که افراد آینده اغلب وجود خود را مدیون انتخاب هایی هستند که به نظر می رسد اوضاع را برای همان افراد بدتر می کند. برای مثال، فناوری‌های جدید تولیدمثلی می‌توانند برای به وجود آمدن یک فرد به جای دیگری یا اصلاً هیچ‌کس، خطرناک و ضروری باشند. اما تعداد بی‌شماری از انتخاب‌های دیگر، چه درست قبل از لقاح و چه قرن‌ها قبل از آن، می‌توانند انتخاب‌هایی باشند که به نظر می‌رسد ربطی به تولید مثل ندارند، اما در واقع به تعیین زمان و نحوه لقاح هر فرد خاص در آینده و در نتیجه هویت کمک می‌کنند. از آن شخص در جایی که زندگی فرد ارزش زندگی کردن را دارد، دشوار است ببینیم که چگونه با چنین انتخاب تعیین کننده هویتی آسیب دیده، یا بدتر شده، یا ظلم شده است. سپس با قدرت کامل مشکل عدم هویت روبرو می شویم: اگر انتخاب برای فرد آینده بد نباشد، به نظر می رسد که بیشترین تأثیر را دارد، پس بر چه اساسی می گوییم که انتخاب اشتباه است؟ مشکل عدم هویت پیامدهایی برای نظریه اخلاقی، سیاست جمعیت، انتخاب فرزندآوری، حقوق کودکان، اخلاق زیستی، اخلاق زیست محیطی، قانون و غرامت برای بی عدالتی های تاریخی دارد. مشارکت کنندگان در این مجموعه درک جدیدی از مسئله عدم هویت ارائه می دهند و مجموعه ای از راه حل های پیشنهادی را برای آن ارزیابی می کنند. این مجموعه با هدف فیلسوفان، دانش پژوهان حقوق، متخصصان اخلاق زیستی و دانشجویان در تمامی این رشته ها، کاوشی کامل در یکی از جذاب ترین و مهم ترین مسائل اخلاقی عصر ماست.

ترجمه ماشینی: این کتاب یافته‌های مطالعه‌ای را در مورد شکل‌دهی اجتماعی ژنتیک باروری در آلمان و اسرائیل، دو محیط اجتماعی فوق‌العاده جالب، که تاریخچه‌ای آسیب‌زا دارند، ارائه می‌کند. این مطالعه بر اساس انواع مواد تجربی (از جمله مصاحبه های عمیق با مشاوران ژنتیک و داده های نظرسنجی در مورد اعمال و نظرات آنها، و همچنین تجزیه و تحلیل متون قانونی، مذهبی، حرفه ای و رسانه ای)، تفاوت های چشمگیری را بین روشی که جوامع آلمانی و اسرائیلی به مسئله زندگی (غیر) شایسته زندگی می پردازند: در حالی که در آلمان، شرایط اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و قانونی انتخاب جنین را بر اساس تشخیص قبل از تولد محدود می کند، در اسرائیل به شدت آن را تشویق می کنند. تحلیل تطبیقی ​​دقیق روش‌هایی که این دو جامعه تعادل ظریف بین کیفیت و قداست زندگی را مدیریت می‌کنند، مناقشات پیرامون ژنتیک تولیدمثلی را به شیوه‌ای بدیع و تحریک‌آمیز روشن می‌کند. این مطالعه همچنین در استفاده از نظریه اجتماعی معاصر در مورد سیاست زندگی در درک تفاوت‌های بین دو جامعه که در اقتباس از ژنتیک تولیدمثلی در افراط مخالف قرار دارند، نوآورانه است. بنابراین، یک بحث بین فرهنگی اصلی در مورد دستکاری های فنی-پزشکی امروزی خود زندگی ارائه می دهد. "این یک کتاب منحصر به فرد و شجاع است. Yael Hashiloni-Dolev زمینه ژنتیک تولید مثل را در اسرائیل و آلمان مطالعه کرد و دریافت که در حالی که در آلمان شرایط اجتماعی، فرهنگی، قانونی و مذهبی انتخاب جنین را بر اساس تشخیص قبل از تولد محدود می کند، در اسرائیل به شدت تشویق می شود. این یافته غیرمنتظره توسط نویسنده به طرز درخشانی تحلیل شده است. بنابراین این کتاب عالی باید توسط دانشمندان علوم اجتماعی، متخصصان ژنتیک انسانی، مشاوران ژنتیک، متخصصان اخلاق زیستی و دانشجویان پزشکی خوانده و مورد بحث قرار گیرد. بنو مولر – هیل، دکتر رر. nat. ما پروفسور انستیتو ژنتیک دانشگاه کلن، کلن، آلمان.

ترجمه ماشینی: این کتاب برخاسته از یک اعتقاد دوگانه است. اولین مورد این است که استقلال، علیرغم انتقادهای اخیر در مورد اهمیت آن در اخلاق زیستی و فلسفه پزشکی، و مقاومت سنتی پزشکی در برابر "دخالت" آن در رابطه پزشک و بیمار، عنصر اساسی هویت فرد و سازوکارهای برخورد است. با بیماری، بیماری و ناتوانی. به این ترتیب، یک جزء ضروری در تسلیحات متخصص مراقبت های بهداشتی است که برای ایجاد شفا استفاده می شود. علاوه بر این، به روشی مشابه برای کمک به متخصص بهداشت در روابط خود با بیمار و مجروح عمل می کند. محکومیت دوم از fITst ناشی می شود. خودمختاری بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که در استفاده فلسفی این مفهوم به نظر می رسد. در این عقیده ما به کسانی می‌پیوندیم که اتکای بیش از حد به خودمختاری در اخلاق زیستی مدرن و سکولار که در ایالات متحده سرچشمه می‌گیرد، اما در فرهنگ‌های دیگر برتری یافته است، انتقاد کرده‌اند. این نقد بر توسل به زمینه های غنی تر زندگی افراد تکیه دارد. در جاهای دیگر، نقد معاصر خودمختاری در انواع مدل‌های اخلاقی بدیل مانند اخلاق روایت، اخلاق کسوئیستی و زمینه‌گرایی ظاهر می‌شود. در واقع، انتقاد پست مدرن از تمام اخلاق زیستی استدلال می‌کند که هیچ مبنای قابل دفاعی برای ادعاهایی وجود ندارد که فرد باید به استقلال یا هر اصل دیگری به عنوان راهی برای اطمینان از اخلاقی بودن احترام بگذارد.

ترجمه ماشینی: این کتاب بحث عمیقی را در مورد مفهوم طبیعت انسان از دیدگاه‌های مختلف و از رشته‌های مختلف ارائه می‌کند، به تحلیل استفاده از آن در بحث دوپینگ و تحقیق در زمینه‌های هنجاری آن می‌پردازد. رابطه بین استعداد طبیعی و توانایی های افزایش یافته در یک چارچوب مفهومی و نظری مناسب مورد بررسی قرار می گیرد: آیا دوپینگ به عنوان عاملی برای غیرانسانی شدن ورزشکار تلقی می شود یا ابزاری برای تحقق آرزوهای او برای حرکت سریعتر، بالاتر و قوی تر است؟ کدام ویژگی ورزش را به موضوعی عجیب و غریب برای بحث اخلاقی تبدیل می‌کند و خطرات و فرصت‌های اخلاقی درونی و بیرونی که در ارتقای ورزشی دخیل هستند کدامند؟ این جلد تأمل انسان شناختی بنیادی فلسفی را با اخلاق کاربردی و رویکردهای اجتماعی- فرهنگی و تجربی ترکیب می کند. علاوه بر این، دستورالعمل هایی به تصمیم گیرندگان و سیاست گذاران در سطوح محلی، ملی و بین المللی ارائه خواهد شد. با بزرگنمایی بر روی موضوع ذاتی آنچه در مورد شرایط بیولوژیکی هومو ساپینس ما ارزشمند است، این جلد فقط به موضوع خاص استعداد طبیعی و اینکه چرا چنین استعدادی بسیار متفاوت از ریشه های بیوتکنولوژیکی توانایی قدردانی می شود، توجه می کند. علاوه بر این، جنبه‌های خاص ورزش مانند ماهیت رقابتی آن و نمایش مستقیم آن از توانایی بدنی، دلیل خوبی برای مشخص کردن موضوع استعداد طبیعی ورزشی برای بررسی دقیق اخلاقی است.

ترجمه ماشینی: این کتاب اولین اثر مهمی است که به یک سوال اصلی در تحقیقات زیست پزشکی می پردازد: مسئله خطر قابل قبول. سطح قابل قبول خطرات با الزام تناسب در قانون تحقیقات زیست پزشکی تنظیم می شود، که بیان می کند که خطر و بار برای شرکت کننده باید متناسب با منافع بالقوه برای شرکت کننده، جامعه یا علم باشد. این تحقیق به تحقیقات روی داوطلبان سالم، کودکان، افراد آسیب‌پذیر می‌پردازد و شامل آزمایش‌های بالینی کنترل‌شده با دارونما می‌شود. این یک سهم عمده در روشن کردن مهم‌ترین، اما بحث‌برانگیزترین و پیچیده‌ترین موضوع در قانون تحقیقات زیست پزشکی و اخلاق زیستی است. دستورالعمل کارآزمایی بالینی اتحادیه اروپا، کنوانسیون اویدو شورای اروپا (و پروتکل الحاقی آن) و مقررات ملی در کشورهای عضو پوشش داده شده است. این یک کار مرتبط برای حقوقدانان و متخصصان اخلاق است و رویکرد عملی آن ابزار ارزشمندی برای محققان و اعضای کمیته‌های اخلاق پژوهشی است که بر تحقیقات زیست پزشکی نظارت می‌کنند.

ترجمه ماشینی: تجربه هلندی بر بحث در مورد اتانازی و مرگ با عزت در سراسر جهان تأثیر گذاشته است، به ویژه در مورد اینکه آیا خودکشی و اتانازی با کمک پزشک باید مشروع یا قانونی باشد. بررسی ادبیات، دیدگاه‌های پیچیده و اغلب متناقض را در مورد تجربه هلندی نشان می‌دهد. برخی ادعا می کنند که هلند الگویی را برای جهان ارائه می دهد که باید از آن پیروی کرد. دیگران بر این باورند که هلند به جای وعده، نشان دهنده خطر است، و تجربه هلندی پاسخ قطعی در مورد این است که چرا ما نباید اتانازی فعال و خودکشی با کمک پزشک را بخشی از زندگی خود کنیم. با توجه به این دیدگاه های متناقض، روشن شده است که کار میدانی برای ایجاد نظر آگاهانه تر ضروری است. با بررسی تجربه هلندی برای چند سال، و پس از مطالعه کامل ادبیات گسترده منتشر شده به زبان انگلیسی، در تابستان 1999 به مدت یک ماه به هلند رفتم تا وضعیت محلی را درک کنم. من احساس می‌کردم که این مبنایی را فراهم می‌کند که بر اساس آن بتوانم یافته‌های ادبیات موجود را بهتر تفسیر کنم. من از مراکز عمده اخلاق پزشکی و همچنین برخی بیمارستان های تحقیقاتی بازدید کردم و با چهره های برجسته در سیاست و عمل اتانازی صحبت کردم. زمان صرف شده بسیار مفید و غنی بود. من راه کارلوس گومز را دنبال کردم، که 1 کتابی را پس از یک ماه تحقیق گسترده در هلند منتشر کرد.