جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

باز ی های ویدئویی یکی از فراگیرترین سرگرمی هایی است که همیشه جزو اولویت های انتخاب افراد از هر سن و گروهی بوده است. مانند بسیاری دیگر از پدیده های زندگی روزمره، این حوزه نیز دارای اثرگذاری های مختص به خود بوده که بسته به مقوله های مختلف؛ از محتوای بازی های ویدئویی و سن و جنسیت کاربران آن گرفته تا میزان استفاده از این بازی ها و بسترهای نشر و استفاده از آن متفاوت خواهد بود.

ایـن نوشـتار می کوشـد آرای سـیمون راجرسـون را در زمینـه اخـلاق حرفــه ای رایانــه و اطلاعــات بررســی و تبییــن کنــد. بــه نظــر راجرســون هــدف کلــی از ایــن حــوزه - کــه در ایــن نوشــتار از آن بــا عنــوان ســبک اخــلاق حرفــه ای رایانــه و اطلاعــات یــاد می شــود - درهــم آمیختــن فنـاوری رایانـه و ارزش هـای انسـانی بـه شـیوه ای اسـت کـه فنـاوری موجـب پیشـبرد و حفاظـت از ارزش هـای انسـانی شـود.

ترجمه ماشینی: با پیشرفت سریع فناوری‌های هوش مصنوعی (AI)، سؤالات در مورد اخلاق هوش مصنوعی، چه در آینده نزدیک و چه در بلندمدت، بیش از هر زمان دیگری مبرم می‌شوند. این جلد شامل هفده مقاله اصلی توسط دانشمندان و فیلسوفان برجسته هوش مصنوعی است و نشان دهنده تفکر مدرن در این زمینه به سرعت در حال رشد است. این جلد که در چهار بخش سازماندهی شده است، به بررسی مسائل پیرامون چگونگی ایجاد اخلاق در ماشین ها می پردازد. مسائل اخلاقی در فناوری‌های خاص، از جمله اتومبیل‌های خودران، سیستم‌های تسلیحاتی خودکار، الگوریتم‌های نظارتی و روبات‌های جنسی. خطرات بلند مدت ابرهوشی؛ و اینکه آیا سیستم های هوش مصنوعی می توانند آگاه باشند یا حقوقی داشته باشند. اگرچه استفاده و کاربردهای عملی هوش مصنوعی به طور تصاعدی در حال رشد است، بحث در مورد پیامدهای اخلاقی آن هنوز در مراحل اولیه است. این جلد منبع ارزشمندی برای تفکر در مورد مسائل اخلاقی پیرامون هوش مصنوعی امروزی و شکل‌دهی به مطالعه و توسعه هوش مصنوعی در سال‌های آینده فراهم می‌کند.

با افزایش قابلیت‌های هوش مصنوعی در دهه اخیر و برخی از چالش‌هایی که در نتیجه استفاده از سیستم‌های هوشمند در زمینه‌های مختلف مطرح شده است، محققان بسیاری از رشته‌ها، از جمله اخلاق‌دانان، دریافته‌اند که ساختن سیستم‌های هوشمند اخلاقی و ایمن ضرورتی انکارناپذیر است. مباحثاتی که پیرامون چالش‌های اخلاقی هوش مصنوعی صورت گرفته است، هنوز نوپاست و نیاز به تأملاتی عمیق و بنیادی درباره شأن اخلاقی انسان و جایگاه هوش مصنوعی در زندگی بشر دارد. در این گزارش، به برخی از مهم‌ترین چالش‌های اخلاقی ناشی از پیشرفت‌های هوش مصنوعی و کاربرد آن‌ها در زندگی روزمره می‌پردازیم تا اهمیت تأثیرات اخلاقی این فناوری را روشن کنیم و بر ضرورت توجه متخصصان این حوزه، به تأملات اخلاقی بیشتر در این باره تأکید کنیم.

گزارش حاضر ترجمه مقاله «The Ethics of Digital Well-being- A Thematic Review» (اخلاق بهزیستی دیجیتال- یک مرور موضوعی) اثر لوچیانو فلوریدی است که در تاریخ 13 ژانویه 2020 توسط اشپرینگر به چاپ رسیده است. همان‌گونه که از اهمیت نویسنده، ناشر و تاریخ نشر بر می‌آید، مقاله حاوی نکات حائز اهمیتی در زمینه اخلاق فضای مجازی است که محتوای مقاله نیز این ادعا را تأیید می‌نماید. این مقاله نخستین مرور اساسی بر ادبیات موضوعی مسائل اخلاقیِ مربوط به بهزیستی دیجیتال است. عبارت «بهزیستی دیجیتال»، برای اشاره به تاثیر فناوری‌های دیجیتال بر چیزی که معنای زیستن در یک زندگی خوب برای انسان را دارد، استفاده می‌شود. این مرور موضوعی با هدف ترسیم کردن نقشه‌ی بحث‌های فعلی و شناسایی سوالات بی‌پاسخ جهت انجام تحقیقات آتی، در ادبیات موضوعی اخلاق بهزیستی دیجیتال کاوش می‌کند. این مرور موضوعی، مسائل اساسی مربوط به چندین حوزه اصلی اجتماعی را شناسایی می‌کند: مراقبت‌های بهداشتی، آموزش، حکمرانی و توسعه اجتماعی، و رسانه و سرگرمی. این مرور، همچنین سه موضوع گسترده‌تر را نیز برجسته می‌کند: رایانش مثبت‌نگر، برهم‌کنش شخصی‌سازی‌شده انسان-کامپیوتر، و استقلال و خودتعین‌گری. با نشان‌ دادن این‌که سه موضوع اصلی چگونه می‌توانند جهت شناسایی سوالات بی‌‌پاسخِ اخلاقیات بهزیستی دیجیتال به کار بیایند، این مرور موضوعی استدلال می‌کند که این سه موضوع اصلی محور تمامی مباحثات و تحقیقات جاری هستند.

هر عملی که انسان انجام می دهد ضرورتا مبتنی بر یک نظام ارزشی و اخلاقی است که بر آن اساس تصمیم گیری می کند. گرچه ما اغلب به معیارهای کلیِ اخلاقیِ یکسان معتقدیم، ولی تطبیق معیارها با شرایط جزئی در فعالیت‌هایمان، با مشکلات زیادی مواجه می شود؛ و در نتیجه دست به تصمیم های متفاوتی می‌زنیم که ناشی از شرایط آن فعالیت است ولی با تجزیه و تحلیل دقیق تصمیم‌هایمان اغلب با مغایرت آن با معیارهای اخلاقی مواجه می‌شویم و کاری را که اخلاقی نیست اخلاقی دانسته، و یا کاری که اخلاقی است به وجه اخلاقی آن توجه نمی‌کنیم. بدین جهت عالمان اخلاق تلاش می‌کنند با هم‌فکری و تجزیه و تحلیلِ شرایط خاصِ یک فعالیت، وظایف اخلاقی ما را تنظیم کرده و متناسب با نقشی که در آن فعالیت داریم دستور‌العمل‌هایی اخلاقی تنظیم نمایند تا بر آن اساس سایر افراد بتوانند در یک نظام معیار، زیستِ اخلاقی داشته باشند. به این دستورالعمل‌ها، «مرامنامه اخلاقی» یا «کدهای اخلاقی» یا «دستورالعمل‌های اخلاقی» برای آن فعالیت می‌گویند.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فضای مجازی، کتاب «مالکیت در فضای مجازی از نظر فقهی» اثر حجت الاسلام ابوالحسن حسنی توسط دفتر مطالعات اسلامی و ارتباطات حوزوی پژوهشگاه فضای مجازی در 60 صفحه منتشر شد. مهم ترین تحول زندگی انسان­‌ها در عصر حاضر، پیدایش فضای مجازی بود که شاهد گسترش و فراگیری آن در تمام ساحات بشری هستیم. این پیشرفت در کنار خود مسائل و پرسش‌های جدیدی را به وجود آورد که حتی می­‌توان آن را در قالب نظام مسائل فضای مجازی گردآوری کرد؛ یکی از این پرسش‌­ها مالکیت در فضای مجازی است. این مسأله به عنوان یکی از مسائل بنیادین حقوقی باید از منظر شرعی و اسلامی مورد بررسی قرار بگیرد چرا که بسیاری از فعالیت‌­های بشری از طریق آن اتفاق می­‌افتد و بسیاری از امور فضای زندگی واقعی در آن شبیه سازی شده است. یکی از این مسائل، بحث مالکیت اشیاء در فضای مجازی است که این پژوهش در پی تبیین و تعریف آن است. پژوهشگر در بخش اول کتاب به بیان مفاهیم بنیادی فقهی نظیر مالیت، مالکیت و حق پرداخته و مبانی کلی آن را از دیدگاه فقها بررسی کرده و سپس به تحلیل و تفصیل آن به صورت تخصصی در فضای مجازی پرداخته است. وی در بخش دوم به واکاوی مفهوم شی مجازی پرداخته و سپس نحوه مالکیت اشیاء را از جهات مختلف مورد بررسی قرار داده است؛ مالکیت اشیاء، هویت و محیط، نحوه مالکیت معنوی، مالکیت بر اپلیکیشن‌­ها و پلتفرم‌­ها و مالکیت بر پول در فضای مجازی از مهم­‌ترین قسمت های این بخش می‌­باشد. مؤلف در بخش پایانی کتاب، مبتنی بر دو مقدمه قبلی به جمع‌­بندی و نتیجه گیری می‌­پردازد و مفهوم جدیدی را با نام «مالکیت تو در تو» ابداع می‌­کند که شامل بخشی از مالکیت‌­ها در فضای مجازی می­‌باشد.

یکی از راه‌های کاهش آسیب‌های فضای مجازی پایبندی به اخلاق عمومی زندگی بشری و نیز اخلاق تخصصی مربوط به فضای مجازی است. در این راستا پروژه‌ای با عنوان اخلاق فضای مجازی در پژوهشگاه فضای مجازی تعریف شد که به ارائه ساختاری برای استخراج کدهای اخلاقی این حوزه به خصوص با نگاه دینی و فلسفی برای کلیه مرتبطین با فضای مجازی پرداخت. در این راستا تعدادی از نمونه‌های خارجی کدهای اخلاقی که به نحوی مرتبط با فضای مجازی بودند نیز بررسی و مقالات هر یک از آنها ترجمه شدند. در این گزارش دو مورد از این مقالات ترجمه‌شده کدهای اخلاقی و رفتارهای حرفه‌ای آورده شده‌اند.

شماره دوم از مجموعه مقالات «سیاست­های کلان شرعی در فضای مجازی» با عنوان « سیاست­ توسعه عقل درفقه فضای مجازی » اثر حجج الاسلام ابوالحسن حسنی و رضا حاج حسینی توسط دفتر مطالعات اسلامی و ارتباطات حوزوی پژوهشگاه فضای مجازی در 70 صفحه منتشر شد. در نظام معرفتی اسلام، عقل، برترین جایگاه را دارد؛ به گونه ای که در برخی روایات، جایگاه عقل را برتر از جایگاه دین دانسته اند. در آثار برخی فقیهان، حفظ عقل جزء مصالح عالیه (برتر) شرعی به شمار آمده است، بدون آنکه تحلیل روشنی از این مصلحت ارائه شود. مقاله حاضر که در چارچوب فقه نظام نگاشته شده، به جای مفهوم «مصلحت حفظ عقل» از «سیاست توسعه عقل» سخن می­گوید. بر این اساس، مسئله پژوهشگران این اثر، تبیین فقهی سیاست توسعه عقل با نگاه به تعینات آن در فضای مجازی بوده است. در اثر حاضر نویسندگان ابتدا با بررسی تاریخی نگاه فقیهان به عقل در فقه و اصول فقه، تصویری از نگاه آنان به عقل را ارائه داده و در ادامه با تحلیل مفهوم عقل و آیات و روایات مربوطه، عقل را معناشناسی کرده و نسبت آن با جنون و جهل را به دست آورده­اند. در نهایت ایشان با نگاه به ادله نقلی و تحلیل آنها، مفهوم توسعه عقل و سیاست توسعه عقل را تبیین کرده و این سیاست را به عنوان یک سیاست کلان شرعی تثبیت و اجمالا بر مسائل فضای مجازی تطبیق داده­اند.

به گزارش روابط عمومی دفتر مطالعات اسلامی و ارتباطات حوزوی پژوهشگاه فضای مجازی، کتاب «نظام موضوعات فقه فضای مجازی » اثر حجت الاسلام ابوالحسن حسنی به همت دفتر مطالعات اسلامی و ارتباطات حوزوی پژوهشگاه فضای مجازی در 54 صفحه منتشر شد. در این درختواره، موضوعات موضوعات مربوط به فضای مجازی در چند بخش تدوین شده است. بخش اول، معرفی فقه فضای مجازی و برخی مسایل پیرامونی است. بخش دوم درختواره به شناسایی الگوهای مفهومی فقهی مربوط به فضای مجازی اختصاص دارد و موضوعاتی را برای تحقیق عرضه کرده تا از جوانب مختلف موضوعات مربوط به فضای مجازی بررسی شود. در بخش سوم مفهومی جدید به نام سیاست های کلان شرعی در عرصه­ی فضای مجازی مطرح می شود. این عنصر جدید مقوم فقه نظام است و ملاکاتی برای تصمیم­گیری شرعی در مواجهه با فضای مجازی به دست می­دهد. در بخش چهارم اصول و قواعد فقهی مربوط به فضای مجازی بررسی می­شود. بسیاری از این اصول و قواعد، فی حد نفسه اختصاص به فضای مجازی ندارند، اما با توجه به ویژگی­های فضای مجازی این قواعد ممکن است صورت دیگری پیدا کنند و دست کم نحوه تطبیق این قواعد بسیار متفاوت از فضای واقعی خواهد بود. در بخش پنجم به مسایل فرعی فضای مجازی توجه شده است، اما این توجه از منظر فقه نظام است و از این جهت، مسایل فرعی مطرح شده در این بخش باز متفاوت با نگاه فقه فردی به فضای مجازی است. در آخرین بخش به مسایل مربوط به مقام امتثال در فقه فضای مجازی توجه شده است.