جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مساله جزا و قوانین جزایی مطلبی نیست که کسی به ضرورت وجود آن اذعان نداشته باشد؛ چرا که جرم و جنایت عمری به درازای عمر بشر دارد و تا زمانی که براین عرصه خاکی زندگی می کند، جرم و جنایت نیز قرین با وی خواهد بود. مسلم است که همه ادیان انسانها را به انجام اعمال نیک و پرهیز از محرمات و منکرات دعوت نموده اند، لیکن درمیان افراد هر جامعه ای برای جلب منفعت بیشتر و ... ممکن است نزاع و کشمکش بوجود آید. اینجاست که وجود یک سلسه قوانین و مقررات کیفری حتمی و ضروری است. آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار می گیرد تطبیق و مقایسه مجازات های بدنی در قرآن و عهد قدیم است.

روش­های تربیتی وتبلیغی متنوعی برای پیشبرد اهداف دینی و توجه افراد جامعه به مقاصد دینی، مورد بهره­برداری قرار می­گیرد.بر این اساس، روش مقایسه در عرصه تربیت و تبلیغ قرآنی کاربرد وسیعی دارد.این روش ابعاد گوناگونی داشته و از جمله فواید آن، اثبات عقاید دینی، ایجاد تفکر صحیح و منطقی، تقریب مسایل غریبه به ذهن و مجاب کردن معاندان می­باشد همچنین مقایسه به اقسامی مانند مستقیم؛ شامل تفضیلی، جزء با کل، ظنّی، تمثیلی، جدلی، استفهامی، تشویقی، تنبیهی،، و مقایسه غیر مستقیم؛ مانند قیاس مضمر، مقایسه الگویی واز لحاظ شکلی به مقایسه ساده ومرکب تقسیم می­شود. از آن­جا که مقایسه مورد تایید فطرت و دانش بشر بوده و در سطوح مختلف مورد استفاده می­باشد،در این تحقیق سعی نموده­ایم ،تا این روش را از رهگذر آیات و برخی دیگر از منابع اسلامی مورد بررسی قرار داده وجایگاه آن را در میان سایر روش­ها مشخص نماییم.حاصل نهایی این مقاله آن است که چنان که قرآن نشان داده است، روش مقایسه می­تواند از بهترین و کارامدترین شیوه­های تربیت و تبلیغ باشد.

سحر و جادو در تاریخ بشر قدمتی دیرینه دارد به طوری که در برخی دوران ها چنان رواج داشته است که بسیاری از مردم، حتی پیامبران الهی را به گواهی آیات، ساحر می پنداشتند. سحر در لغت به معنى هرکاری یا چیزى است که مأخذ آن مخفى و پنهان باشد، ولى در عرف عام غالباً به همان کارهاى خارق‌العاده‏اى مى‏گویند که با استفاده از وسایل مختلف انجام مى‏شود. سحر امری آموختنى است و منشاء آن ابلیس است، لذا کسانی که از سحر استفاده می‌کنند، با شیاطین در ارتباط هستند. با توجّه به تصریح خداوند در آیات قرآن در باب مسأله- ی سحر، می‌توان به این نتیجه رسید که برخی از شعبه‌های سحر از امور واقعی است، ولی اسلام، رفتن به سوی این امور و استفاده از آن را به شدّت نهی می‌کند. در نتیجه دین یهود هم همانند اسلام سحر و جادو را نهی کرده است؛ اما بعد از تحریف تورات به دست عالمان یهودی، اعتقاد به سحر و جادو نیز دستخوش تغییر و با عرفان کابالا آمیخته شده و به عنوان ابزاری فریب کارانه برای رسیدن به هدف های شیطانی مورد استفاده قرار گرفته است، البته یادگیری سحر به طور کل حرام نیست و در برخی موارد جایز است و مردان خاص خود را می‌طلبد؛ زیرا در غیر این صورت آثار مخرب فردی و اجتماعی یا حتّی خانوادگی به بار می‌آورد. پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی سحر و جادو از منظر قرآن و عهد عتیق می پردازد.

کتاب ارزشمند تاریخ بیهقی به این دلیل که بر نکات و اشارات فرهنگی و اجتماعی پراکنده در خلال روایاتش اشتمال دارد، از نظر مطالعات فرهنگی و جامعه شناسی اهمیت بسیار دارد. زیرا این نکات، بازتاب دهنده جزئیات زندگی اجتماعی در ایران قرن پنجم هجری است. یکی از وجوه ارزشمند تاریخ بیهقی، تبیین و توصیف شیوه مدیریت و مملکت داری سلاطین غزنوی، خصوصا سلطان مسعود، با نگرشی تحلیلی و نقادانه است. این ویژگی از نظر مطالعات میان رشته ای، در میان آثار تاریخی قرن پنجم و ششم هجری به کتاب تاریخ بیهقی ارزشی خاص بخشیده است.با توجه به اینکه در جهان امروز، شالوده اندیشه های مدیریت سیاسی کشورهای غربی و اغلب ملل دیگر، تا حد زیادی از عقاید و تفکرات نیکلوماکیولی، سیاستمدار و نویسنده مشهور ایتالیایی (وفات 1527م.) تأثیر پذیرفته است و نظریات او از رنسانس به بعد، اهمیت بسیار یافته است، نویسنده این مقاله با شیوه توصیفی- تحلیلی و با استناد به مندرجات کتاب تاریخ بیهقی و آثار مهم نیکلوماکیاولی، بر آن است تا رفتارهای مدیریتی و روش های مملکت داری مسعود غزنوی را با عقاید و نظریات ماکیاولی مقایسه نماید. بر اساس نتایج این جستار، روش های مسعود در بیش از نیمی از موارد با توصیه های ماکیاولی منطبق است.

سرمایۀ اجتماعی از مفاهیم نو، مهم و قابل توجه در عرصه علوم اجتماعی است و در چند دهۀ اخیر تا آن‌جا اهمیت یافته که به آن ثروت نامرئی هم اطلاق می‌شود، در این مقاله در صدد بررسی مقایسه‌ای این مفهوم با مفهوم عصبیت است که توسط ابن‌خلدون مطرح شدهاست. ابنخلدون برای تحلیل بنای نظام سیاسی، بی‌نظمی سیاسی و اجتماعی عصر خود از این کلید واژۀ استفاده کرده‌ و آن را یک عامل وحدتبخش و متحدکننده می‌داند. در واقع هدف اصلی این است که در نهایت به پاسخ این سؤال برسیم که آیا می‌توان عصبیت ابنخلدون را با توجه به نظریات سرمایه اجتماعی روزآمد کرد؟ چارچوب نظری مقالۀ حاضر مبتنی بر نظریۀ گیدنز و مکمل آن آراء پاتنام است. مجموعه بحث‌های ارایه شده بدین نتیجه رهنمون گردیده که علاوه بر این ‌که دو مفهوم دارای اشتراکاتی هستند، از برخی جهات با هم تفاوت‌هایی دارند که آن‌ها را از هم جدا می‌کند. از این تفاوت‌ها می‌توان چنین استنباط کرد که کاملا نمی‌توان عصبیت را روزآمد کرد. در واقع آن بخشی از عصبیت که پیوندی تنگانگ با اجتماع قبیله‌ای دارد را نمی‌توان روزآمد کرد. ولی مصداق‌هایی از عصبیت که از مختصات اجتماع قبیله‌ای نیست را می‌توان روزآمد کرد مانند دین که در اغلب جوامع بشری، به ویژه جامعۀ ما هم‌چنان عامل عمدۀ همبستگی است، هم‌پیمانی نیز که امروزه در قالب منظقه‌ای و جهانی شکل می‌گیرد، از جمله مواردی هستند که به امکان روزآمد ساختن نظریه عصبیت ابن‌خلدون با جامعه جدید کمک می‌کنند.

برای نظام یافتن مطالعات تطبیقی در فلسفه، ضروری است تصویری روشن از چیستی فلسفه‌ی تطبیقی وجود داشته باشد. برای به دست آوردن این تصویر روشن، باید مؤلفه‌های معتبر در تعریف فلسفه‌ی تطبیقی از دیدگاه پژوهش‌گران این رشته شناخته شود. مهم‌ترین مفهوم در فلسفه‌ی تطبیقی، مقایسه است. مقایسه در فلسفه‌ی تطبیقی مفهومی محوری است. البته این مفهوم، غایتِ فلسفه‌ی تطبیقی نیست، بلکه ابزاری برای رساندن پژوهش‌گر به هدف خود از فلسفه‌ی تطبیقی است. افزون بر آن، مقایسه در فلسفه‌ی تطبیقی بین سنت‌های متفاوت فلسفی و به صورت بنیادین انجام می‌شود. با توجه به ملاحظات یادشده می‌توان این تعریف را برای فلسفه‌ی تطبیقی پیشنهاد کرد: فلسفه‌ی تطبیقی، مطالعه‌ی مقایسه‌ای بنیادین و برون‌سیستمی سنت‌ها یا نظریات فلسفی، با استفاده از روش‌های معهود فلسفی و با هدف دست‌یابی به چشم‌اندازهای تعریف‌شده برای این فلسفه است. در صورتی که اعتبار قید برون‌سیستمی پذیرفته نشود، می‌توان با حذف این قید، تعریفی عام‌تر پیشنهاد کرد، یعنی: مطالعه‌ی مقایسه‌ایِ بنیادین نظریات فلسفی، با استفاده از روش‌های معهود فلسفی و با هدف دست‌یابی به چشم‌اندازهای تعریف‌شده برای این فلسفه است.

در تمام ادیان، توجه به مفاهیم مقدس و امر قدسی اهمیّت ویژه ای دارد. یکی از مباحث بحث برانگیز در این زمینه، توجه به مفهوم مقدس و مفاهیم مرتبط با آن است. در این پژوهش، به مفهوم و فلسفه وجودی واژه « تقدس» در ادیان و جایگاه اماکن مقدس هم چون امام زاده ها، آرامگاه ها، مساجد و... پرداخته شده و درباره فلسفه وجودی مساجد به عنوان مکان مقدس می‌توان گفت: مسجد، معبد مسلمانان، مکانی مقدس و دارای احکام و قوانین خاص خود می‌باشد که رعایت آن احکام و دستورات برای حفظ قداست، حرمت و شأن آن مکان لازم و پسندیده است؛ لذا اهانت نمودن به مسجد و هتک حرمت آن، بدون شک از گناهان بزرگ است. اسلام به منظور حفظ حرمت مسجد براى مسلمانان وظایف، احکام و مقرراتى را وضع کرده است بنابراین اولین و مهم ترین فلسفه به وجودآمدن مسجد، ایجادجماعت و ارتباط مخلوق با خالق و ذکر یاد حق تعالی است، همچنین در عرفان اسلامی‌اماکن مقدس زیادی وجود دارد که از جمله خرابات، میکده، میخانه، خانقاه و .. می‌توان اشاره کرد که هر کدام از آنها کارکرد هایی دارند که در عرفان اسلامی‌به آنها پرداخته شده است. بنابراین مبانی نظری و حکمت اماکن مقدس از دیدگاه شریعت و عرفان اسلامی، بیان کلمه مقدس از لحاظ لغوی و اصطلاحی و مفهوم قداست در اسلام و قرآن بررسی شده است.

دو کتاب التفسیر و المفسرون ذهبی و التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب معرفت به معرّفی روشهای تفسیری، تاریخ تفسیر و معرّفی تفاسیر و مفسّران پرداخته‌اند. بررسی و شناخت روش تفسیر به رأی، روش تفسیر اثری، بحث‌ها و روش‌های تفسیری مرتبط با آنها، آفات و ضعفها، تفسیر و تأویل، نظرات این دو نویسنده درباره آنها هدف اصلی ما در این پژ‍وهش است. در فصل اوّل، به زندگی آیت الله معرفت و دکتر محمّد حسین ذهبی و نواندیشی‌ها و دیدگاه‌ها و آثارشان اشاره شده است. فصلی را به تفسیر و تأویل و روش تفسیری و تأویل شیعه اختصاص داده‌ام، در فصل سوّم به تفاوت‌ها و اشتراکات روش تفسیر به رأی و تفسیر اجتهادی و تفسیر عقلی و تعاریف ذهبی و معرفت از آنها و همچنین به تفاوت‌ها و اشتراکات شیعه و معتزله، وضع حدیث، تأثیر‌پذیری شیعه از معتزله و ... پرداخته‌ام.همچنین منابع تفسیری صحابه، تابعان، شیعیان، اتّهام تحریف قرآن به شیعه، آفات تفسیر اثری، اقطاب اسرائیلیات، تعریف تفسیر اثری و ... نیز فصلی را به خود اختصاص داده‌اند و در نهایت به بررسی نظر دو مولّف درباره آثار تفسیری اشاره کرده‌ام.در تمامی بخش‌ها منبع اصلی بحث‌های ما دو کتاب التفسیر و المفسرون ذهبی و التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب معرفت می‌باشد. هدف ما در این پژوهش مقایسه تطبیقی این دو کتاب در محدوده روایات و تفسیر اثری است. همواره سعی بر این بوده که به نکات و تعریفات ذهبی و اشارات معرفت در هر مبحثی پرداخته شود و مورد بررسی قرار گیرد و گاهی در مواردی برای اثبات عقاید و دیدگاه‌ها و در صورت لزوم به آرای دیگران نیز مراجعه می‌شود.

در این نوشتار که مشتمل بر شش فصل می‌باشد واژگان تفکّر، تدبّر و تعمّق از منظر قرآن و روایات مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق این پایان نامه مبتنی بوده بر استخراج آیاتی از قرآن که هر یک از این سه واژه در آن وجود داشته، و سپس تحلیل محتوای آن آیات براساس برخی تفاسیر منتخب. این سه واژه در عین شباهت ظاهری دارای تفاوت‌های مفهومی بنیادین می‌باشند. تفکّر مفهومیست که ناظر به مقدمات و ابتدا می‌باشد، و تدبّر بر دقّت و عاقبت و آخر کار، و تعمّق (بنابر روایات اهل بیت:) افراط و از حدّ گذشتن است. نشانه‌های خداوند به عنوان موضوع تفکّر در همه آیات تفکّر معرفی شده و اهل تفکّر اهل ادراک این آیات و به این واسطه متوجّه خداوند می‌باشند. تدبّر اصطلاح ویژه‌ای است که وحی قرآنی آن را برای ژرف اندیشی در کل قرآن به کار برده و کاربردی جز در قرآن شناسی ندارد. چنانچه تدبّر در قرآن به معنای تأمّل در جنبه‌های شگفت محتوای قرآن و اعجاز بیانی دانسته شده، امّا کسی که قلب پاک و آماده ندارد و به معرفت امام عصر خویش نائل نشده نمی‌تواند دریافت درستی از حقایق قرآن داشته باشد. تعمّق که بنابر فرمایش امیرالمومنین7 نهایت تلاش هر کس که در معرفت خداوند سبحان تعمّق ورزد، اعتراف به ناتوانی از ادراک معرفت آفریدگار است. لذا تفکّر باید در آلاء پروردگار باشد نه در ذات، زیرا تفکّر در ذات الهی به دلیل نامحدود بودن این قلمرو ممنوع و مذموم است.