جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: پلورالیسم فلسفی معاصر اجتناب ناپذیری و مشروعیت دیدگاه‌ها و ارزش‌های اخلاقی متعدد را به رسمیت می‌شناسد و جداسازی اصول مرتبه بالاتری را که بر مبنای آن نظریه عدالت استوار است، دشوار می‌سازد. راینر فورست، یکی از اعضای برجسته جدیدترین نسل فیلسوفان مکتب فرانکفورت، که برای رویارویی با این چالش قیام می‌کند، ساختاری «مستقل» از عدالت را تصور می‌کند که بر اساس آنچه او حق اخلاقی اساسی برای توجیه می‌نامد، شکل می‌گیرد. فورست با شناسایی این حق از منظر فلسفه اخلاق آغاز می کند. سپس، از طریق یک تحلیل انتقادی مبتکرانه و دقیق، مؤلفه های اصلی عدالت اجتماعی و سیاسی - آزادی، دموکراسی، برابری و مدارا - را به هم پیوند می دهد و آنها را به حق توجیه می پیوندد. نظریه حاصل، «قدرت توجیهی» را به عنوان مسئله اصلی عدالت در نظر می گیرد، و فورست استدلال می کند که با اتخاذ این رویکرد، می توانیم اصول عدالت را به صورت گفتمانی، به ویژه در رابطه با عدالت فراملی و مسائل حقوق بشر، «ساخت» کنیم. فورست در حالی که نظریه خود را می سازد، با کار فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی مانند جان رالز، رونالد دورکین و آمارتیا سن و نظریه پردازان انتقادی مانند یورگن هابرماس، نانسی فریزر و اکسل هانت درگیر می شود. فورست با موضوعات متعدد، از سیاست و قانون گرفته تا اعتراض اجتماعی و مفاهیم فلسفی عقل عملی، ادعاهای متضاد را حول یک نظریه منفرد و کشسان درباره عدالت گرد می آورد.