جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: کریستین ام. کورسگارد گزارشی از بنیاد عقل عملی و الزام اخلاقی ارائه می دهد. فلسفه اخلاق می‌خواهد این واقعیت را درک کند که اعمال انسان، بر خلاف اعمال سایر حیوانات، می‌تواند از نظر اخلاقی خوب یا بد، درست یا نادرست باشد. با این حال، تعداد کمی از فیلسوفان اخلاق از این ایده که اعمال ممکن است از نظر اخلاقی خوب یا بد باشند، به دلیل خوب یا بد بودن در نوع خود - خوب یا بد به عنوان اعمال، سوء استفاده کرده اند. همانطور که باید بدانیم که وظیفه قلب پمپاژ خون است تا بدانیم که قلب خوب قلب است که خون را با موفقیت پمپ می کند، برای اینکه بدانیم چه چیزی به عنوان یک عمل به حساب می آید باید بدانیم که عملکرد یک عمل چیست. اقدام خوب یا بد کورسگارد با تکیه بر آثار افلاطون، ارسطو و کانت پیشنهاد می کند که کارکرد یک کنش این است که عاملیت و در نتیجه هویت شخصی که آن را انجام می دهد، تشکیل دهد. ما به عنوان موجودات عاقل، از اصولی که بر اعمالمان حاکم است آگاه هستیم و در نتیجه بر آنها کنترل داریم. یک عمل خوب آن است که عامل خود را به عنوان علت مستقل و مؤثر حرکات خود تشکیل دهد. این ویژگی ها به ترتیب با دو الزام کانت در مورد عقل عملی مطابقت دارد. انطباق با امر مقوله ای ما را خودمختار می کند و انطباق با امر فرضی ما را کارآمد می کند. و در تعیین اینکه چه تأثیراتی در جهان خواهیم داشت، در عین حال در حال تعیین هویت خود هستیم. کورسگارد نظریه کنش و کنش متقابل را توسعه می‌دهد، و اگر می‌خواهیم صداقتی را داشته باشیم که به گفته او، برای عاملیت ضروری است، تعامل باید شکل بگیرد. بر اساس آن نظریه، او استدلال می‌کند که تنها عمل اخلاقی خوب می‌تواند کارکرد عمل را که همان خودسازی است، انجام دهد.