جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «امید به عقل» با زیرعنوان «فلسفۀ روشنگری در آلمان» نوشته ورنر اشنایدرز، یکی از جامع ترین کتب درباره فلسفه روشنگری آلمان است که از ظهور تا افول آن را در بر می گیرد. البته، این کتاب تنها یک گزارش تاریخی نیست، بلکه تصویری از خودانگاره دوران است، با تأکید بر این که روشنگری صرفا وظیفه ای نیست که بتوان انتخاب کرد که با آن درگیر باشد یا نه، روشنگری موضوع بنیادین تفکر است. اشنایدرز معتقد است که تعقیب روشنگری تلاشی مستمر به سوی حقیقت است. او روشنگری را نه به عنوان یک دوره تاریخی تمام شده، بلکه به عنوان یک فرآیند مداوم تحقیق عقلانی و خودآزمایی معرفی می کند. همانطور که گفته شد، کتاب پوشش جامعی از جنبش روشنفکری ارائه می کند. اشنایدرز بررسی کاملی از چهره ها و جنبش های فراموش شده، به ویژه از اوایل قرن 18 ارائه می کند. کار اشنایدرز به دلیل استفاده همه جانبه از منابع اولیه، که تصویری واضح از دوره متنوع و پر جنب و جوش روشنگری را ترسیم می کند، قابل توجه است. از جهت ساختار و محتوا، این کتاب به گونه ای تنظیم شده است که تجزیه و تحلیل دقیقی از فلسفه روشنگری آلمان ارائه دهد و جنبه های مختلفی از جمله نقش عقل، ماهیت درک انسان، و پیامدهای اجتماعی اندیشه روشنگری را پوشش دهد. رویکرد اشنایدرز در نوشتن این کتاب به دلیل تمرکز بر منابع اولیه و عدم درگیری با ادبیات ثانویه مورد انتقاد و تحسین قرار گرفته است. با این حال، این روش به او این امکان را داده است که تصویری زنده از جریان روشنفکری آلمان خلق کند. از طرف دیگر، نویسنده درباب آینده روشنگری نیز اندیشه های مهیج و قابل توجهی را ارائه می دهد. اشنایدرز چشم‌انداز آرمان‌های روشنگری، یعنی عقل، انسان و حقیقت را در مواجهه با گرایش‌های رو به رشد ضد روشنگری، نامطمئن و روبه افول می داند. به طور کلی، این کتاب می تواند مورد استفادۀ طیف وسیعی از مخاطبان قرار گیرد، کتابی که نه تنها پژوهشی جامع، دقیق و مبتنی بر منابع اولیه است، بلکه کتابی که در صدد است تا عقلانیت را حتی در جهان امروز نیز فریاد بزند.

ترجمه ماشینی: معرفی روشنگری راهنمای اساسی برای غول‌های عصر روشنگری - آدام اسمیت، ساموئل جانسون، ایمانوئل کانت، بنجامین فرانکلین و توماس جفرسون است. این کتاب مقدمه‌ای روشن و قابل دسترس برای متفکران برجسته عصر، مردان و زنانی که معتقد بودند تلاش عقلانی می‌تواند اسرار جهان هستی را آشکار کند، ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب با عنوان «عصر روشنگری» به بررسی و تحلیل یکی از مهم ترین دورانی می پردازد که از زمان بشر گذشته است و منظور ما از «عصر روشنگری» در قرن هجدهم است، هرچند تعریف آن دشوار است. دوران به عنوان یک قرن خاص، و شاید به همین دلیل است که نویسندگان کتاب (لوید اسپنسر و آندری کروز) با صحبت در مورد انقلاب در انگلستان که در اواخر قرن هفدهم رخ داد، شروع کردند. "عصر روشنگری" نه فقط یک دوره متمایز یا یک تغییر تعیین کننده در تاریخ بشر. بلکه یک جنبش عظیم سیاسی، علمی و اخلاقی بود که باعث شد روشنفکران در اروپا و دنیای جدید در شبکه‌ای از دوستی، پروژه‌های مشترک و بحث‌های متقابل به هم متصل شوند و در مأموریت خود که فراخوانی برای بازاندیشی است، معنا پیدا کنند. دنیا از نظر دنیوی ان المفكرون والقادة لعصر التنوير في القرن الثامن عشر، يعتقدون أنه يمكن تفسير النظام الأساسي للكون عن طريق الجهود العلمية، وأنه يمكن السيطرة على كل مسارات الطبيعة والكشف عن أسرارها، ويركز الكتاب على شخصيات رئيسية في هذا العصر منها فولتير، ومونتسكيو، وديدرو، وروسو، وهولباخ، وديفيد هيوم. او همچنین نمونه‌هایی از نوشته‌های خود را که بر عصر روشنگری تأثیر داشت، ارائه کرد: نامه‌های فارسی، روح قوانین اثر منتسکیو، قرارداد اجتماعی و منشأ نابرابری نوشته روسو، مقاله‌ای در باب فهم بشر و دو نامه درباره دولت نوشته جان. لاک، و همچنین رمان‌ها، داستان‌ها و نمایشنامه‌هایی که حاوی بسیاری از ایده‌های روشنگری بودند، اما او برای مدتی طولانی در «دایره‌المعارف» معروف و مطالب موجود در آن و مشکلاتی که برای انتشار آن پیش آمد متوقف شد، کارگران آن را متوقف کردند و سپس بازنویسی کردند. آن، مصادره‌ی آن توسط مقامات و تلاش‌های عظیم فیلسوفان عصر روشنگری برای صدور آن، با کمک، و فرار این فیلسوفان از ترس مقاماتی که آنها را تعقیب می‌کنند: ولتر به آلمان و انگلستان، و روسو به ژنو و انگلستان و دیدرو به روسیه تاریخ نگارش «دایره المعارف» که از دستاوردهای بزرگ عصر روشنگری به شمار می رفت، پر از خار و دشواری است.

ترجمه ماشینی : بدنه های فکری با بررسی توسعه یک تصور سکولار و صرفاً مادی از انسان در اوایل روشنگری، چشم اندازی تازه از فرهنگ فکری این دوره ارائه می دهد و برخی از تفاسیر تأثیرگذار از تفکر غیر مذهبی و «روشنگری رادیکال» را به چالش می کشد. با شروع بحث در مورد روح در انگلستان، که در آن دغدغه‌های سیاسی و مذهبی در هم تنیده شده بودند، و با فوران ماتریالیسم به صحنه عمومی در فرانسه در اواسط قرن هجدهم پایان یافت، آن تامسون به تلاش‌هایی برای توضیح چگونگی تفکر مغز مادی نگاه می‌کند. بدون نیاز به روح غیر مادی و فناناپذیر. او نشان می دهد که چگونه این جریان فکری به «تاریخ طبیعی انسان» در اواخر قرن هجدهم که ریشه های اولیه آن توسط بسیاری از محققان نادیده گرفته شده است، تغذیه شد. اگرچه توجه زیادی به ماتریالیست های ملحد فرانسوی شده است، پیوند آنها با دوره قبل تنها به طور جزئی مورد مطالعه قرار گرفته است، و علاقه فعلی به آنچه "روشنگری رادیکال" نامیده می شود، به جای روشن کردن این تاریخ، در خدمت مبهم کردن این تاریخ بوده است. این کتاب با نشان دادن اهمیت بحث‌های الهیاتی پروتستانی و تفکر پزشکی در انگلستان، و با دنبال کردن بحث‌های مختلف در مورد روح در هلند و فرانسه، نشان می‌دهد که تلاش‌هایی برای یافتن یک رشته منسجم از تفکر غیر مذهبی رادیکال در دوران روشنگری اولیه وجود دارد. که در نیمه دوم قرن هجدهم به ثمر نشست، کانال های متعددی را که تفکر روشنگری را تشکیل می دادند نادیده گرفت.

ترجمه ماشینی: شفافیت وجود خدا نیاز به اثبات خداباوری در مسیحیت تاریخی و چالش‌های پیش روی آنها را از دوران روشنگری بررسی می‌کند. از نظر تاریخی (و کتاب مقدس)، مسیحیت معتقد است که بی ایمانی غیرقابل توجیه است. اگر نشناختن خدا گناه است، معنایش این است که انسان ها می توانند و باید خدا را بشناسند. انسان ها باید خدا را بشناسند زیرا قدرت ابدی و ذات الهی او در چیزهایی که ساخته می شود به وضوح آشکار می شود. و با این حال، اندرسون استدلال می کند، زمان بیشتری صرف اجتناب از نیاز به وضوح برای اثبات ناپذیری می شود تا اینکه واقعاً یک استدلال یا دلیل ارائه شود. شواهدی که بر ارسطو یا افلاطون تکیه می‌کنند و یک محرک یا طراح اولیه را ایجاد می‌کنند، کافی هستند. اما کفایت اینها، نه تنها برای اثبات خدای خداباوری، بلکه برای اثبات هر چیزی، توسط متفکران روشنگری مانند دیوید هیوم زیر سوال رفته است. اندرسون پس از در نظر گرفتن براهین سنتی، و ردیابی تاریخ چالش‌ها تا براهین خداباورانه (از هیوم تا کانت و تا قرن بیستم)، استدلال می‌کند که روش‌های استاندارد عذرخواهی به اندازه کافی پاسخگو نبوده‌اند. دفاع شناسی کلاسیک، اثبات گرایی، پیش فرض گرایی، معرفت شناسی اصلاح شده، و دیگران نمی توانند به اندازه کافی به چالش های روشنگری پاسخ دهند. اگر چنین است، نتیجه مسیحیت چیست؟ اندرسون توضیح می دهد که چرا برهان های سنتی شکست خورده اند، و برای چه چیزی لازم است دلیلی ارائه شود که نه تنها به هیوم و کانت پاسخ دهد، بلکه وضوح وجود خدا را نیز ثابت کند. . براهین سنتی دقیقاً در هدف نداشتن وضوح وجود خدا شکست خوردند و در این امر به دلیل دیدگاه نادرست از هدف زندگی مسیحی شکست خوردند. اگر بخواهیم زندگی پر برکت را با دید مستقیم خدا در بهشت ​​به دست آوریم، پس هیچ دلیلی وجود ندارد که بیش از حداقل حداقل مورد نیاز برای ورود به بهشت ​​(توجیه) بخواهیم. به علاوه، اگر بالاترین نعمت همین رؤیت مستقیم باشد، جلال خداوند که در کار او آشکار شده، کم اهمیت تلقی می شود و حتی کنار گذاشته می شود. در مقابل، اگر قدرت ابدی و ماهیت الهی خداوند به وضوح در آثار او آشکار شود، و برکت در شناخت خدا حاصل شود، پس برای مسیحیت بسیار مهم است که وضوح وجود خدا را نشان دهد. اوون اندرسون این ضرورت را در خداباوری تاریخی مسیحی برای وضوح و غیرقابل توجیه در مقابل شک گرایی و ایمان گرایی. او به این میراث روشنگری با نشان دادن ارتباط اثبات وجود خدا پاسخ می دهد. شکل یک مسئله کلاسیک در حال آشکار شدن است. --Surrendra Gangadean، نویسنده کتاب "بنیاد فلسفی: تحلیل انتقادی باور اساسی" این کتاب هیجان انگیزی است که با تجزیه و تحلیل و بررسی برخی از مسائل اساسی فلسفه و الهیات غیرمعاصر، جایگاه فلسفه دین را ارتقا می دهد. تاکید بر وضوح برای من جدید و تازه و تحریک کننده است. من واقعاً تعجب می کنم که صورت فلکی وضوح، مسئولیت پذیری و غیرقابل توجیه بودن قبلاً به تفصیل بررسی نشده است. - استفن وب، کالج واباش، اوون اندرسون، استادیار فلسفه دین در دانشگاه ایالتی آریزونا غربی است. او نویسنده کتاب عقل و جهان بینی (2008) است.

ترجمه ماشینی: مفهوم مدرن تساهل - استقبال از تنوع به عنوان نیرویی برای خیر عمومی - در دوران روشنگری در پی قرن ها جنگ مذهبی ظهور کرد. تساهل مذهبی که برای اولین بار توسط فیلسوفانی مانند جان لاک و ولتر شرح داده شد، به تدریج در اروپا و آمریکای شمالی جای گرفت. اما با احیای تعصب و تروریسم، تساهل مذهبی به طور فزاینده ای توسط مردم وحشت زده به چالش کشیده می شود. در این کتاب، دنیس لاکورن ظهور مفهوم مدرن تساهل مذهبی را دنبال می کند تا در مورد چگونگی واکنش ما به تنش های معاصر تجدید نظر کند. در یک بحث گسترده که شامل امپراتوری عثمانی، جمهوری ونیز، و مناقشات اخیر مانند ممنوعیت برقع فرانسه و تظاهرات برتری‌طلبان سفیدپوستان در شارلوتزویل می‌شود، «محدودیت‌های مدارا» پرسش‌های مهمی است: آیا باید محدودیت‌هایی را بر آزادی بیان در کشور اعمال کنیم. نام کرامت یا نجابت انسانی؟ آیا باید نمادهای مذهبی را در میدان عمومی بپذیریم؟ آیا ما می توانیم افراد نابردبار را تحمل کنیم؟ لاکورن با اذعان به اینکه مدارا هرگز نمی‌تواند کاملاً بدون محدودیت باشد، از مفهوم روشنگری در برابر تلاش‌های اخیر برای محدود کردن آن دفاع می‌کند و استدلال می‌کند که بدون آن یک جامعه کثرت‌گرا نمی‌تواند دوام بیاورد. «محدودیت های تساهل» که جایزه مونیون را از سوی آکادمی فرانس دریافت کرده است، بازتابی قدرتمند در مورد اساسی ترین چالش های دموکراسی قرن بیست و یکم است.