جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ریچارد ولکلی در این کتاب تلاش دارد تفسیری غایت‌شناسانه از پروژهٔ نقد عقل نزد کانت ارائه دهد که ناظر به درگیری کانت با مسئلهٔ غایت خود عقل است. غایت‌شناسی در اینجا مشخصا به تأمل راجع به تسلسل علّی غایی کل طبیعی اشاره ندارد، بلکه تأکید پرسش‌گری کانت بر پیچیدگی‌های غایت‌مندی و خودتعین‌بخشی انسان است. مسئلهٔ اصلی در میان این پیچیدگی‌ها، جایگاه عقل فلسفی در زندگی بشر (نسبت این عقل با خیر بشری، اعم از خیر اجتماعی و فردی) است. معلم و الهام‌بخش کانت در این تأملات، ژان ژاک روسو است. روسو با آشکار ساختن گرایش عقل به دیالکتیک و بحران و در نتیجه، نشان دادن ضرورت بررسی مجدد غایت عقل، زمینه‌ای بنیادی (و عموما مغفول) برای خودانتقادی عقل ارائه می‌دهد. این کتاب، مطالعه‌ای تاریخی برای آشکار کردن این سطح پنهان از نقد کانتی است و شامل بررسی ریشه‌های دورهٔ بلوغ فلسفهٔ کانت‌، از دیدگاه نوشته‌های پیشانقدی دههٔ ۱۷۶۰ است. ولکلی سرچشمه‌های برداشت و بازتعریف کانت از عقل را بررسی می‌کند و حضور روسو را در آن بازتعریف به‌طور خاص مد نظر قرار می‌دهد. این تأمل روشن می‌سازد که جایگاه روسو در برداشت کانت از فلسفه، فراتر و ماندگارتر از جایگاه هیوم است.

ترجمه ماشینی: این جلد مروری بر موضوعات اخلاقی مورد بحث در مورد دستورالعمل های پیشین از دیدگاه بین المللی می دهد. این بر درک گسترده تر از مفهوم شناخته شده و پذیرفته شده خود تعیین کننده بیمار برای موقعیت های آینده تمرکز دارد. اگرچه دستورالعمل های پیشبرد از دهه 1980 به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است، مبانی اخلاقی دستورالعمل های اولیه هنوز موضوع بحث های داغ باقی مانده است. هدف این کتاب کمک به این بحث‌های بحث‌برانگیز با ادغام مسائل اخلاقی اساسی در دستورالعمل‌های پیش‌رو با موضوعات عملی اجرای آنها است. تفاوت‌های فرهنگی، ملی و حرفه‌ای در نحوه درک دستورالعمل‌های پیش‌رو توسط حرفه‌های مراقبت‌های بهداشتی و توسط بیماران، و همچنین در قوانین و مقررات مشخص شده است.