جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده اساسی ترین وظیفه اولیای دین، تربیت انسان‌ها بر اساس آموزه‌های دینی است. بر این اساس ترسیم نظام اخلاق فردی با بهره گیری از تعالیم بزرگان الهی و کشف ساختارهای مطلوب ایشان میسور خواهد بود. از آنجا که صحیفه سجادیه به عنوان یکی از منابع معتبر معارف شیعی محسوب می‌شود؛ لذا مختصات ارائه شده از سوی امام سجاد(ع) در خلال ادعیه موجود در آن می‌تواند در ترسیم نظام اخلاق فردی بسیار رهگشا باشد. ایشان به تبع آموزه‌های قرآنی-نبوی، ساختارتربیت اخلاقی را در اصلاح بینش، داشتن گرایش‌های به سامان، ارزشهای مطلوب و منتخب، کنش‌های صحیح وگویش‌های سلامت افزا می‌داند. در بعد اعتقادی و نگرشی، مهمترین بنیان اصلاح اخلاق فرد، اصلاح بینش او نسبت به خدا و القاء دیدگاه توحیدی و به تبع آن اصلاح رابطه انسان با خداست و به میزانی که انسان شناخت صحیح به خداوند داشته باشد، رابطه خود و پروردگار خویش را اصلاح می‌نماید. از دیدگاه ایشان، آگاهی صحیح انسان نسبت به خویش، دنیا، مرگ و معاد می‌تواند در بسامان کردن اخلاق فرد نقش اساسی داشته باشد. گرایش‌ها و تعلقات انسان، فراهم کننده بستری است که شاکله اخلاقی او را سامان می‌دهد و چگونگی رفتار و مناسبات فرد، متأثر از نظام ارزش‌ها و اصول اخلاقی اوست. همچنین مجموعه‌ عملکردها و کنش‌ها به گونه ایی است که اگر درست و به سامان باشد فعل اخلاقی معنا پیدا کند. بینش‌ها، ارزش‌ها، گرایش‌های حاکم بر فرد و جامعه، درگویش به معنی ادبیات گفتار افراد جامعه بازتاب یافته و نمایان می‌گردد و آنها هرگونه باشند، این‌ها نیز همان گونه اند. رفتار‌های اخلاقی انسان بر خاسته از اینگونه ساختار‌های تربیتی-اخلاقی دستاوردی ‌است‌ که ‌از بهره گیری از آموزه‌های این کتاب شریف می‌توان بدست آورد.