جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اميرالمؤمنين (عليه السلام) در اين خطبه به برخى از نابسامانى هاى دينى و فرهنگى زمان خود اشاره مى فرمايند و با بيان اين مطلب كه سرّ اين نابسامانى ها در دنيازدگى و دلدادگى به لذايذ دنياست، آرزوى نجات كسانى را مى كنند كه گرفتار اين آلودگى ها شده اند، در حالى كه، خداى متعال به آنان وسايل و امكاناتى را عطا فرموده بود كه هم مى توانستند خود را نجات دهند و هم ديگران را. از منظر حضرت على (عليه السلام)، اصلاح جامعه از مفاسد اجتماعى در گرو تحقق سه چيز است: اول، عقلى كه از نور هدايت بهره مند شده باشد. دوم، توجه به منبع و نقطه اى كه محل درخشش تقواست. و سوم، دل هايى كه به خدا سپرده شده و پيمان بسته باشند كه جز محبت و اطاعت خدا چيزى را در خود راه ندهند: «اين العقول المستصبحة بمصابيح الهدى و الابصار اللامحة الى منار التقوى؟ اين القلوب التى وُهبت لله و عوقدت على طاعة الله؟» اين سه چيز معمولا در كم تر جامعه اى وجود دارند. آنچه بيش تر مردم در اغلب جوامع به دنبال آن هستند، ازدحام مردم براى به دست آوردن متاع پست و ناچيز دنياست و نزاع با يكديگر براى كسب مال حرام: «ازدحموا على الحطام و تشاحّوا على الحرام.»

انتخاب :

مشخصات اثر

ثبت نظر

تعداد رکورد ها : 4

درخواست مدرک

کاربر گرامی : برای در خواست مدرک ابتدا باید وارد سایت شوید

چنانچه قبلا عضو سایت شده‌اید ورود به سایت در غیر اینصورت عضویت در سایت را انتخاب نمایید

ورود به سایت

عضویت در سایت

ارسال نظر

نوع

توضیحات

آدرس پست الکترونیکی

کد امنیتی **

با موفقیت به ثبت رسید

كليه حقوق محفوظ است ، استفاده از مطالب با ذكر منبع بلامانع است.