جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر که در حوزۀ زبان‌شناسی جنسیت انجام شده، به بررسی قاطعیت در گفتار زنان و مردان کرد‌‍‎زبان مقیم اسلام‌آباد غرب بر اساس رویکرد تسلّط لیکاف (۱۹۷۵) می‌پردازد. هدف از این تحقیق بررسی این مسأله است که آیا عامل جنسیت به بروز تفاوت در قاطعیت گفتار منجر می‌شود یا خیر. بر اساس دیدگاه لیکاف، گفتار و نوشتار زنان با مردان در استفاده از آهنگ خیزان در جملات خبری، رنگ‌واژه‌های دقیق، صفات تهی، صورت‌های بسیار مودبانه، توصیف‌کننده‌های ضعیف، پرکننده‌ها، درخواست غیرمستقیم به‌جای دستور آشکار، سوالات کوتاه ضمیمه و تکیه تأکیدی متفاوت است. لیکاف از این موارد با عنوان "مشخّصه‌های زبانی زنان" و گونۀ "زبان عاری از قدرت" یاد می‌نماید. در تحقیق حاضر، بر اساس روش میدانی، پرسشنامه‌ای به منظور گردآوری داده‌ها طراحی شد که طبق آن از ۳۲ زن و ۳۲ مرددر دو گروه سنی و تحصیلی متفاوت مصاحبه به عمل آمد. در واقع، پیکرۀ داده‌های زبانی این پژوهش مشتمل بر ۱۲۸۰ دقیقه گفتار ضبط‌شده است که متغیر اصلی جنسیت و دو متغیر فرعی سن و تحصیلات، آزمودنی‌ها را به ۸ گروه اجتماعی مختلف تقسیم نمود. تحلیل آماری هر یک از مشخّصه‌ها نشان داد که عملکرد زنان در زمینۀ مشخّصه‌های زبانی مذکور، با دیدگاه لیکاف سازگاری دارد و آن را تأیید می‌کند. بنابراین، می‌توان گفت که بین جنسیت و کاربرد گفتار عاری از قدرت در گویش کردی کلهری رایج در اسلام‌آباد غرب رابطه معناداری وجود دارد؛ این نوع گفتار توسط زنان بیش از مردان به کار گرفته می‌شود. علاوه بر عامل جنسیت، دو عامل سن و تحصیلات نیز با کاربرد گفتار قدرتمند و یا عاری از قدرت مرتبطند؛ به طوری که بالا رفتن سن، موجب کاهش کاربرد تمامی مشخّصه‌های زبانی مذکور و بالا رفتن تحصیلات، موجب کاهش کاربرد ۴ مشخّصۀ پرکننده‌ها، درخواست غیرمستقیم به‌جای دستور آشکار، سوالات کوتاه ضمیمه و تکیۀ تأکیدی و افزایش کاربرد ۴ مشخّصۀ رنگ‌واژه‌های دقیق، صفات تهی، صورت‌های بسیار مودبانه و توصیف‌کننده‌های ضعیف می‌شود.