جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در زمانه ی ما اندیشه ی نجات و منجی موعود ، یاهمان موعودباوری ، شاید بیش از هرزمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است. اما اهمیت موضوع فقط دراین نیست که بسیاری از ملت ها و مذاهب جهان موعودباورند ، بلکه درآن است که موعودباوری به عنوان یک پدیده ی دینی رو به رشد ، می رود تا در معادلات سیاسی و فرهنگی به صورتی تاثیرگذار مطرح شود . برای مسلمانان- بویژه شیعیان - ، اهمیت موضوع ازآن رو دوچندان می گردد که براین باورند مهدی موعود ایشان (( مهدی امت هاست )) و بنابراین ،اندیشه منجی موعود در ادیان را ، اندیشه ای همسو با اهداف دینی و معنوی خویش و مفید برای آنها می انگارند . آرمانگرایی موعود گرایانه یا همان اندیشه ی منجی موعود در دو دین یهود و اسلام به دلیل تعلق مشترک آنها به ادیان ابراهیمی دارای محورهای متقارن زیادی چون نقش منجی موعود ، حاکمیت الهی و ایجاد جامعه ی یکپارچه ی دینی است،اما در مواردی چون ارتباط انسان با خدا، قومیت محوری در دین یهود و فرانگری در نگاه اسلام و زمینه های تحقق این اندیشه درخصوص آخرالزمان با یکدیگر تمایزمی یابند .دراین پایان نامه سعی براین است که ابتدا با ترسیم یک چارچوب منظم ضمن بیان مفاهیم موعود و کارکرد آن ، نظریه های اندیشه منجی موعود در برخی ادیان ، این اندیشه را در نگرش دو دین یهود و اسلام پرداخته و از منظر آنها مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم و سپس در آخر به تطبیق این دو با یکدیگر پرداخته و با ذکر موارد تشابه و تفاوت آنچه در دو مکتب به عنوان آرمانگرایی موعودگرایانه از جهت ماهیت موعود ، کارکرد موعود و هنگام بازگشت مدنظر است مورد مقایسه قرار دهیم .