جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دین بعنوان سنت و روشی که خداوند برای انسان و به منظور نیل به سعادت دنیا و آخرت تشریع نموده است از جامعیتی به وسعت تمامی ابعاد انسان برخوردار می باشد و هر آنچه را که انسان به آن نیازمند است در برمی دارد و از بیان هیچ چیز فروگذار نکرده است و این انسان است که با اختیار خود و حسن انتخاب خویش دین را بعنوان الگوی زندگی برمی گزیند و آن را در تمامی حوزه های زندگی خویش جاری می سازد و این تطبیق کنش و منش با دین، همان«دینداری» نامیده می شود که برای آن شاخصها و ملاکهایی می توان ذکر نمود تا انسان دینداری خویش را با آن ملاکها بسنجد و در جهت کمال و رفع نقایص برآید، از این رو در این رساله سعی شده است پس از بیان معنای لغوی و اصطلاحی دین و اثبات ضرورت آن در حیات بشری، به بررسی رویکرد دین حول سه محور اعتقادات، اخلاق و اعمال پرداخته شود و در هر یک از این محورها به دیدگاههای قرآن به عنوان منشور آخرین شریعت الهی، اشاره شده است و پس از آن در فصل پایانی کتاب به بررسی«اخلاص» که شاخص اصلی دینداری می باشد در سه حوزه«اخلاص در نیت» «اخلاص در فکر» و«اخلاص در عمل» پرداخته شده است و در انتها به شاخصهای ملموسی در زمینه ارتباط انسان با خدا(عبادات) و ارتباط انسان با خود(شخصیت فردی اخلاقی)، ارتباط انسان با دیگران(رفتارهای اجتماعی) اشاره شده است.

این پژوهش با عنوان«شاخصه های دینداری در روایات» با رویکرد درون دینی به ارایه ویژگیها و نشانه هایی می پردازد که یک فرد مؤمن و معتقد به اسلام باید آنها را دارا باشد. لذا برای رسیدن به این مقصود با تکیه بر منابع حدیثی شیعه و اهل سنت در چهار فصل تدوین شده است: 1 کلیات: که در آن علاوه بر تبیین مسأله و پیشنة بحث به تحلیل واژگان کلیدی تحقیق می پردازد. 2 چگونگی استخراج شاخصه ها از روایات: که در آن مفاهیم اصلی دینداری کلید واژه های استخراج مؤلفه ها و نیز معیارهای رتبه بندی مورد بررسی قرار گرفته است. 3 استخراج شاخصه ها از روایات: که در آن روایات مربوط به شاخصه ها و ارکان چهار واژه(اسلام، ایمان، دین، شیعه) جمع آوری و دسته بندی شده است. 4 تحلیل و استنتاج که در آن با ارائه جدولهای که ماحصل چهار بخش فصل سوم می باشد، تحلیلی از داده ها بر پایه تکرار مؤلفه ها بدست می دهد و در نهایت به تشریح مهمترین مؤلفه ها به ترتیب حاصله در دو حوزه زندگی فردی و اجتماعی می پردازد. در فصل سوم رساله پس از بررسی کتاب های حدیثی 322 حدیث جمع آوری شد که 42 روایت در ذیل واژة اسلام، 166 روایت در ذیل واژه ایمان، و 83 روایت مربوط به دین و 31 روایت اختصاص به شیعه دارد. از مجموع این روایات 63 شاخص استخراج شد که از بین آنها بر اساس معیارهای رتبه بندی 16 شاخص ایجابی در رتبه اول و 11 مورد در رتبه دوم و 18 شاخص در رده سوم و مابقی در رتبه چهارم قرار گرفت. همچنین 2 شاخص سلبی در ردیف اول و 10 مورد در ردیف سوم و 29 مورد در ردیف چهارم قرار گرفت. شایان ذکر است که از 63 شاخص، 35 مورد مربوط به زندگی فردی و 28 شاخص مربوط به زندگی اجتماعی می باشد. چنان که از 16 شاخص هایی رتبه اول 9 مورد مربوط به زندگی اجتماعی می باشد.

هدف این مقاله استخراج ابعاد دینداری از آیات قرآن است که از طریق تحلیل محتوای کیفی و نظریه زمینه‌ای، میسر شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد ایمان و عمل صالح دو بعد اساسی دینداری‌اند و انسان با آن دو از قوه به فعل یا از نقص به کمال ارتقا می‌یابد. با درونی‌شدن بعد نظری دین، ایمان شکل می‌گیرد و ظاهر می‌شود و مبتنی بر آن، بعد دوم دینداری، یعنی عمل صالح، بروز می‌کند. رابطه‌ای تنگاتنگ و لازم و ملزومی بین ایمان با عمل صالح برقرار است، اما همواره ایمان مقدم بر آن است؛ چراکه عمل صالح ثمره و میوه ایمان است. به دلیل همین پیوستگی اگر ایمان شکل گیرد، به طور قطع عمل صالح ظهور خواهد کرد و عمل صالح نیز فقط از ایمان برمی‌خیزد. بر این مبنا انسان موجودی صاحب اختیار و دارای حق انتخاب است که خود، مسئول ساختن خویش با دو بعد ایمان و عمل صالح است.