جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در قرآن، داستان نوح (ع)، موجز بیان شده است و این ایجاز، اعجاز قرآن را ثابت می کند زیرا خداوند خواهان قصه گویی نمی باشد و هدف حضرت، عبرت آیندگان است وبس. ولی به دلیل بسنده کردن به کلیات، در این زندگی نامه، علمایی که تورات، انجیل و دیگر علوم دینی را می دانستند دست به کار شده، درصدد پر نمودن خلاء ها، به وسیله داستان های دینی ادیان مختلف برآمدند. این امر باعث خیالی گشتن داستان انبیاء شده، در نتیجه از قداست آن کاسته، امروزه اثرات مخربی بر پیکره اسلام و نیز شان پیامبران وارد ساخته است. وآنگهی کتب تفسیری به بسط و گسترش اسرائیلیات یا داستان های یهودی و نصرانی کمک نموده اند که از این ظلمات می توان آب حیاتی چون کشف الاسرار را نام برد که با پیرایش، راح روح خوانندگان خواهد بود. میبدی در این کتاب بی بدیل تفسیری عرفانی، خواسته نخواسته به ریشه، تیشه رسانیده، هرچند در مقایسه با دیگر کتب تفسیری بسیار خویشتنداری کرده است. شناسایی و جداسازی اسرائیلیات وارده بر داستان حضرت نوح (ع) که بر عرفان و تصوف نیز موثرند، از این تفسیر عرفانی، هدف اصلی مقاله می باشد.