جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از آفرينش انسان، رستگاري در پرتو ايمان و عمل صالح است و برترين عمل صالح، اقامة نماز (گزاردن نماز با رعايت تمامي شرايط آن) است كه تأثير گسترده اي بر جنبه هاي شناختي، گرايشي، اخلاقي، رواني، رفتاري و جسماني نمازگزاران در سطح فردي و اجتماعي دارد. همچنين اقامة نماز، اعم از فرادا و جماعت، در داخل سازمان يا خارج از آن، تأثيرهاي ويژه اي بر زندگي سازماني انسان ها و نقش خاصي در ارتقاي رفتار سازماني كاركنان دارد. پژوهش در اين خصوص، همراه با تقويت شناخت و باور به اقامة نماز، مي تواند مشوّق مديران و ديگر كاركنان در ترويج و تعميق فرهنگ اقامة نماز باشد كه نتيجه آن، تقرّب به خداوند و تحصيل كمالات معنوي و اخلاقي و به تبع آن، ارتقاي رفتار سازماني كاركنان است. رفتار سازماني معمولاً در سه سطح «فردي»، «گروهي» و «سازماني» مطالعه مي شود و آنچه به عنوان مسئلة مطمح نظر است اين است كه نقش اقامة نماز در ارتقاي رفتار كاركنان در سطح سازمان چيست و چگونه تبيين مي شود؟ براي بررسي مسئله، با رويكردي «توصيفي-تحليلي» و به تعبير دقيق تر، «اجتهادي»، به پژوهشي نظري در آموزه هاي اسلامي اقدام شد و معلوم گرديد كه «تسهيل ارتباطات مؤثر»، «جلوگيري از رفتارهاي سياسي»، «ارتقاي فرهنگ سازماني»، «پيشگيري از تعارض و كمك به حل آن»، «تقويت رفتارهاي شهروندي سازماني»، و «ارتقاي معنويت در سازمان»، از نقش هاي اقامة نماز در ارتقاي رفتار كاركنان در سطح سازمان است.