جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

میرداماد (ره)، از عالمان برجسته امامیه در نیمه دوره صفویه است، وی حکیمی سترگ و عارفی بزرگ و نمونه کاملی از یک فیلسوفِ اشراقی ـ مشّایی به شمار می‌رود. علوّ رتبتِ وی در حکمت، تا حدّی بود که پس از ارسطو و فارابی، به او لقب <معلّم ثالث> دادند، وی فلسفه مشّایی یونان را با تبیین، بسط و تعلیقاتِ فارابی و ابن‏سینا، به طور کامل مطالعه کرد و همزمان، با ریاضاتِ عرفانی، تعالیم اشراقی ـ خسروانی سهروردی را با سیر آفاقی و انفسی خود، به کمال رساند و روی هم‌رفته تأثیراتِ اشراقی و عرفانی در افکار و آثار فلسفی وی، مجالی وسیع یافت. او، از دو طریق بر اندیشه‌های بعدِ خود، تأثیر گذاشت، یکی از طریق تربیتِ شاگردان متبحّر، که هر کدام از آنان، متأثّر از اندیشه‌های متعالی وی، آثار با ارزشی از خود برجای گذاشته‌اند و دیگری با نوشته‌ها و تألیفاتش که بیش از یکصد جلد کتاب و رساله بوده است. در این نوشتار، گوشه‌ای از آثار وی، به خصوص یک مجموعه‌ نفیس دستنویس بخط میرداماد (ره) در کتابخانه چستربیتی، بازنموده شده است.