جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در این کتاب لیندا ترینکاوس زاگزبسکی استدلال گسترده‌ای ارائه می‌کند که فرد متفکر به خود متعهد به اعتقاد به اقتدار است. اقتدار معرفتی با خودمختاری سازگار است، اما خوداتکایی معرفتی نامنسجم است. او استدلال می کند که اعتماد به نفس معرفتی و عاطفی عقلانی است و اجتناب ناپذیر است، این اعتماد به نفس مستمر ما را متعهد می کند که به دیگران اعتماد کنیم، و اینکه در میان کسانی که متعهد به اعتماد هستیم، برخی هستند که باید با آنها به عنوان مقامات معرفتی، الگوبرداری از اصول مشهور مرجعیت جوزف راز، رفتار کنیم. برخی از این مقامات می تواند در اخلاق و حوزه های مذهبی. چرا مردم هزاران سال است که مرجعیت معرفتی را در جوامع دینی پذیرفته اند؟ توجیه یک جامعه دینی برای اقتدار معمولاً مبتنی بر باورهای منحصر به فرد آن جامعه است. متأسفانه، اغلب به این معنی است که از دیدگاه جامعه، ادعاهای توجیه کننده آن است عایق شده از بیرون؛ در حالی که از منظر بیرونی، اقتدار معرفتی در جامعه ناموجه به نظر می رسد. اما همانطور که استدلال زاگزبسکی نشان می دهد، پذیرش یک فرد از اقتدار در جامعه خود را می توان با اصولی که بیگانگان می پذیرند و باورهای خاص توجیه کرد. توجیه شده توسط آن مقام از نقدهای خارجی مصون نیستند.