جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله به روابط موجود بین جنبه عاطفی و فرآیندهای تصمیم گیری، بالاخص به بررسی ارتباط بین هوش هیجانی، جهت گیری های تصمیم گیری و بهره وری مکانیزم های نظارت می پردازد. اهداف اصلی این مقاله عبارتند از: در نظر گرفتن هوش هیجانی نظیر ایده های پژوهشی جدیدی که کمک های مهمی به جامعه می کند؛ ارائه پیشنهادات برای بهبود مقالات ارسال شده به مجله؛ بررسی روش های افزایش اعتبار استنباط از پژوهش.بررسی ها نشان می دهد که علت اصلی مشکلات سازمان، میزان هوش هیجانی مدیر عامل است. از سه مدل (رگرسیون خطی و رگرسیون استدلالی دوگانه) جهت بررسی ارتباط بین هوش عاطفی و یکی از معیارهای بهره وری هیات مدیره استفاده شد. هوش هیجانی مدیران با توجه به مقیاس خودگزارشی هوش هیجانی شوت و چهار جهت گیری شناختی با استفاده از یک پرسشنامه با روایی داخلی بالا اندازه گیری شد. نمونه انتخاب شده شامل صد و هشتاد مدیر اجرایی در شصت شرکت تونسی بود.نتایج بیانگر سطح بالای هوش هیجانی است که همیشه رابطه مستقیمی با تلقین پذیری مدیران در زمینه جهت گیری های رفتاری ندارد. همچنین نتایج بدست آمده وجود یک رابطه مکمل بین هوش عاطفی و بهره وری هیات مدیره را تایید می کند.

این مقاله، با الهام از سنخ شناسی سیاسی آلموند و وربا در مورد «فرهنگ سیاسی»، فرهنگ سیاسی مردم مازندران را مورد بررسی قرار می دهد. برای این منظور، از روش پیمایش و انتخاب نمونه های مورد نظر مطابق روش های علمی استفاده شده است که نتایج تحقیق قابل تعمیم به کل استان مازندران می باشد. مطابق یافته های تحقیق که از 331 نمونه استخراج شده است، بعد شناختی فرهنگ سیاسی مردم مازندران، در مقایسه با بعد عاطفی و داوری، قوت کمتری دارد. از منظری دیگر، یافته نشان می دهد که فرهنگ تبعی یا انقیادی در قیاس با فرهنگ سیاسی مشارکتی و محدود از وسعت بیشتری در مازندران برخوردار است. به علاوه، از میان فرهنگ سیاسی وفاق گرا و منازعه گرا، فرهنگ سیاسی مردم مازندران گرایش بیشتری به سمت فرهنگ وفاق گرا در حوزه سیاست عمومی و مبانی مشروعیت نظام سیاسی نشان می دهد.