جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین مولفه های سازمان یاگیرنده و بهبود کیفیت آموزش در دانشگاه های استان اصفهان بود. در این پژوهش رابطه پنج مولفه سازمان یادگیرنده مطابق مدل گاه و بهبود کیفیت آموزش بر اساس مقیاس AQIP مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش از نوع کمی و کیفی (درهم تنیده) و جامعه آماری آن کلیه اعضای هیات علمی شش دانشگاه دولتی استان اصفهان در سال 85-84 بود (N=1851) که با استفاده از دو شیوه نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم در بخش کمی (n=260) شیوه نمونه گیری هدفمند در بخش کیفی (n=30) نمونه مناسب انتخاب گردید. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش دو پرسشنامه و یک مصاحبه نیمه سازمان یافته بود. پرسشنامه اول، پرسشنامه سازمان یادگیرنده است که روایی آن با استفاده از مطالعه روایی پیش بینی مقیاس و همچنین روایی سازه مورد تاکید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0.9 بود. روایی پرسشنامه دوم یعنی پرسشنامه بهبود کیفیت آموزش توسط هفت متخصص مورد تایید قرار گرفته و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0.94 محاسبه گردید. روایی محتوایی سوالات مصاحبه نیز توسط هفت متخصص و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 0.7 مورد تایید قرار گرفت.یافته های پژوهش نشان داد که بین نمرات مولفه های سازمان یادگیرنده و نمرات بهبود کیفیت آموزش همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد (P=0) و کلیه فرضیه های اصلی پژوهش تایید شد. یافته های مربوط به فرضیه های فرعی حاکی از آن است که میزان کاربست مولفه های سازمان یادگیرنده به جز یک مولفه در بقیه مولفه ها کمتر از میانگین فرضی ٣ در طیف لیکرت بوده و این میزان در دانشگاه های گروه نمونه متفاوت است (P=0.03). همچنین میزان بهبود کیفیت آموزش کمتر از میانگین فرضی ٣ و در دانشگاه های گروه نمونه، متفاوت است (P=0.01). مصاحبه شوندگان برخی از موانع تحقق مولفه های سازمان یادگیرنده و بهبود کیفیت آموزش در دانشگاه ها را بیان نمودند.

هدف از این پژوهش، بررسی میزان آمادگی شرکت های پتروشیمی برای یادگیری سازمانی و ارائه الگوی ساختاری مناسب برای استقرار یادگیری سازمانی و مدیریت دانش در شرکت ملی صنایع پتروشیمی است. برای دستیابی به این مقصود از روش تحقیق آمیخته کمی- کیفی استفاده شده است. برای شناخت وضع موجود، روش کمی پیمایش/ زمینه یابی به صورت الکترونیکی در سطح کشوری و با بازگشت 801 پرسشنامه از مجموع 18 شرکت تابعه پتروشیمی به کار رفته و متغیرهای فرهنگ سازمانی، سبک های یادگیری و گرایش های غالب یادگیری مورد بررسی قرار گرفته است. برای مداقه در وضع موجود و سطح مطلوب انتظارات در شرکت، از رویکرد کیفی و نظریه مبنایی استفاده شده و در نهایت نتایج دو بخش کمی و کیفی پژوهش در هم آمیخته و تلفیق شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که فرهنگ سازمانی شرکت پتروشیمی در وضع موجود از میان چهار سنخ بیشتر به جانب سلسله مراتب و سپس تا اندازه ای بازار چولگی دارد و مولفه های فرهنگ خانواده و بویژه ادهوک در آن ضعیف است. همچنین، از چهار سبک یادگیری، در وضع موجود شرکت غلبه با قطب های همگرا و واگراست وسبک های جذب کننده و تطابق دهنده از فراوانی کمتری برخوردار است. از حیث برنامه های آموزشی موجود نیز به طور کلی گرایش غالب به پیگیری و کسب شخصی دانش، به جای حضور در برنامه های آموزشی رسمی شرکت مشاهده می شود. همچنین یافته های کیفی و نتایج مصاحبه های عمیق تغییرات در سه حوزه؛ الزامات، فرایندهای کلیدی، عملیات یادگیری را برای استقرار یادگیری سازمانی را نمایان ساخته است.