جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ارزشیابی توانمندی و عملکرد معلمان و تأثیر دوره های ضمن خدمت بر روی آنان، از جمله موضوعاتی است که مورد توجه نظریه پردازان و محققان عرصه تعلیم و تربیت قرار گرفته است. این پژوهش به بررسی این موضوع در شهر بهشهر پرداخته است. در اجرای این تحقیق، از یک گروه آزمایش (معلمانی که در تمامی کارگاه های آموزشی برگزارشده طی دو سال گذشته شرکت داشته اند) و یک گروه کنترل (معلمانی که در کارگاه های آموزشی هرگز شرکت نکرده اند) استفاده شده است. نتایج حاصل تحقیق نشان می دهد تفاوتی بین این دو گروه معلمان وجود ندارد و فرضیات تحقیق همگی رد شده اند؛ یعنی تفاوتی بین معلمان شرکت کننده در کارگاه ها و معلمانی که در کارگاه های آموزشی حضور نداشته اند، از نظر میزان توانمندی و ابعاد سه گانه آن (شیوه های تدریس، ارزشیابی و بررسی فعالیت های دانش آموزان) وجود نداشته است.

منابع انسانی توانمند یکی از مهم ترین و پایدارترین توانمندسازهای سازمانی است. در همه الگوهای جامع تعالی سازمانی، سهم زیادی به دانش افزایی، آموزش و بهسازی کارکنان به عنوان یک توانمندساز مهم و اثربخش بر عملکرد و تعالی کارکنان و سازمان ها داده می شود. به دلیل اهمیت، سهم و نقش دانش، نگرش و توانایی منابع انسانی در عملکرد افراد و سازمان ها اکثر سازمان های پیشرو، سرمایه گذاری های گسترده ای برای دانش افزایی و بهسازی منابع انسانی انجام می دهند. تغییرات و چالش های محیطی بیانگر این واقعیت است که موفقیت در عرصه رقابت به ویژه رقابت جهانی، تا حدود زیادی متاثر از نقش منابع انسانی دانشی، ماهر و توانمند است. توسعه منابع انسانی در سازمان ها یک نوع تعهد متقابل بین افراد و سازمان هاست. در چارچوب این تعهد متقابل، افراد با انجام وظایف محوله، دارای حقوق معینی نظیر بهره مندی از فرصت توسعه و بهسازی مستمر می شوند. به رغم اهمیت و ارزش توسعه و بهسازی منابع انسانی در موفقیت بنگاه ها و جوامع، برخی از سازمان ها و بنگاه های کسب و کار بالاخص در شرایط رکود اقتصادی، از استخدام دراز مدت افراد و بهسازی آنها شانه خالی می کنند. در چنین موقعیتی، منابع انسانی در مقیاس ملی و بین المللی از ظرفیت های مناسب برای بروز توانمندی ها و استعدادهای خود محروم می شوند. در این مقاله، با روش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی کیفی، ماهیت توجه بنگاه های کسب و کار ایرانی به موضوع اساسی آموزش و بهسازی منابع انسانی از منظر مسوولیت اجتماعی بررسی و تبیین شده است. بر اساس این پژوهش، باید توسعه و بهسازی منابع انسانی در سطوح بنگاهی و ملی، یک مسوولیت با ارزش و اساسی در برابر صنعت، سازمان ها، دولت، سرمایه انسانی کشور و جامعه ملی و بین المللی، برای سازمان های مسئولیت پذیر امروزی باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

آموزش فعالیتی است برای هدایت یا شکل دادن به جریان رشد . به عبارت دیگر، آموزش شکل دادن انسان به وسیله انسانهاست و دوره های آموزش ضمن خدمت به عنوان زنجیره انتقال آگاهیها ، اطلاعات و مهارتها ، موجب افزایش توانایی معلمان می گردد . در این راستا مجهز ساختن افراد یا معلمان به علم روز یکی از ضروریات تشکیل و راه اندازی دوره های آموزش ضمن خدمت است که هم اکنون در سطح وسیعی در سازمانها ، خصوصاً در آموزش و پرورش انجام می شود . ( ابراهیم زاده ، 1373،ص11 ). از آنجا که آموزش و پرورش به طور وسیعیبا اکتشاف و انتقال معرفت سرو کار دارد ، برای معلم داشتن توانایی ارزیابی زمینه هایی که معرفت بشری به دست آمده است ، بسیار مهم است . زیرا فعالیت های معلم در جنبه های مختلف با این موضوع ارتباط می یابد . به طور مثال معلم می تواند شاگردان را یاری کند تا آنکه بتوانند نظر شخصی را از واقعیت و عقیده را از معرفت واقعی تمیز دهند . همینطور معلم می تواند به فراگیران در فهم راه و روشهایی که انواع معرفت بشری از آن طریق کسب شده اند ، مدد رساند . معلم باید بتواند به یادگیرندگان نشان دهد که چگونه روشهای متعدد کسب معرفت ممکن است با همدیگر به کار برده شوند .و چگونه آنها همدیگر را برای جستجوی حقیقت تکمیل می کنند . همین موضوع ، مجدداً اهمیت فلسفه آموزش و پرورش معلم را نشان می دهد . زیرا فلسفه های مختلف بر انواع متفاوت معرفت و روشهای گوناگون تدریس تأکید دارد (رضایی ،1387 ) .به همین دلیل تحقیقی با عنوان نقش معرفت شناسی آموزش ضمن خدمت در نظام آموزش و پرورش چیست ،انجام شده است تا به این هدف یعنی ، بررسی و تحلیل نقش معرفت شناسی آموزش ضمن خدمت در نظام آموزش و پرورش ، دست یابیم .روش تحقیق ، روش سندی - تحلیلی استو به این نتایج دست پیدا می کنیم :1-

این تحقیق که با هدف بررسی اثربخشی دوره های آموزشی ضمن خدمت در بخش عمومی انجام گرفته است، نتیجه بررسی یافته های حاصل از دوره آموزش اصلاح فرایندها در سازمان های عمومی استان کرمانشاه است. بدین منظور 38 نفر از کارکنان 90 سازمان بخش عمومی )اعم از دولتی و غیردولتی (07 فرایند را به عنوان نمونه طی دوره در قالب تیم های مختلف بررسی علمی کردند. در پایان، میزان کاهش در تعداد فعالیت های هر فرایند، زمان انجام موردنیاز برای انجام فرایند و مسافت طی شده در هر فرایند شاخص های اثربخشی دوره آموزشی درنظر گرفته شد و در جدولی تهیه و در بخش نتایج تحقیق ارائه گردید. برای جمع آوری اطلاعات، فرم هایی طراحی و شرکت کنندگان طی 9 روز دوره آموزشی تکمیل شد. نتایج آزمون های آماری حاکی از اثربخشی دوره آموزشی و عدم تاثیر شرایط بر نتایج اصلاح فرایندها بود. به علاوه، با انجام آزمون های جانبی، روند بهبود زمان و مسافت با بهبود تعداد فعالیت های فرایند بررسی شد که نشان داد در اصلاح هر فرایند باید به توازن و هماهنگی بهبود این سه شاخص به طور هم زمان توجه کرد.