جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بحث های زیادی در مورد اتوپیا وجود دارد - مدینه فاضله چیست؟ آرمان شهرها خوش خیم یا خطرناک هستند؟ آیا ایده اتوپیایی برای مسیحیت ضروری است یا بدعت؟ رابطه مدینه فاضله و ایدئولوژی چیست؟ این مقدمه بسیار کوتاه به بررسی این موضوعات و بررسی آرمان‌شهر و تاریخچه آن می‌پردازد. لیمن سارجنت نقش اتوپیایی را در ادبیات، و در توسعه مستعمرات و در مهاجرت مورد بحث قرار می دهد. ایده مدینه فاضله در اندیشه اجتماعی و سیاسی، چه از نظر منفی و چه مثبت، رایج شده است. برخی از متفکران مسیری از اتوپیا به توتالیتاریسم را با خشونت بخشی اجتناب ناپذیر از ترکیب می دانند. دیگران مدینه فاضله را مستقیماً با آزادی مرتبط می دانند و امری ضروری می دانند عنصری در مبارزه با تمامیت خواهی در مسیحیت مدینه فاضله هم بدعت و هم به عنوان بخشی اساسی از اعتقاد مسیحی نامیده می شود، و چنین بحث هایی در زمینه هایی مانند معماری، شهرسازی و شهرسازی، و جامعه شناسی در میان بسیاری دیگر از موضوعات محوری است. سارجنت مباحثات پیرامون مدینه فاضله را در ادبیات، مطالعات جمعی، نظریه اجتماعی و سیاسی و الهیات معرفی و خلاصه می کند. درباره سری: مجموعه معرفی های بسیار کوتاه از انتشارات دانشگاه آکسفورد شامل صدها عنوان تقریباً در هر زمینه موضوعی است. این کتاب‌های جیبی بهترین راه برای پیشرفت سریع در موضوع جدید هستند. نویسندگان متخصص ما حقایق، تحلیل ها، دیدگاه ها، ایده های جدید و اشتیاق را با هم ترکیب می کنند تا موضوعات جالب و چالش برانگیز را بسیار خوانا کنند.

آرمان شهرگرایی در فطرت کمال جوی آدمی ریشه دارد. بسیاری از اندیش مندان در بلندای تاریخ، با زوایای متفاوت به جامعه خویش نگریسته و آرمان شهرهایی را تدوین کرده اند. در این میان «اتوپیای» تامس مور به دلیل جامعیت آن از شهرت بسیاری برخوردار بوده و مهم ترین آرمان شهر پس از دوران رنسانس به شمار می رود.از آن جا که باور و معرفت جوهره اصلی فرهنگ است، ساختار معرفتی آرمان شهر مور بر اساس اومانیسم، پلورالیسم، عقلانیت ابزاری، علم مداری و عدالت محوری تبیین می شود و این بهشت زمینی تراویده از ذهن بشر در پرتو ساختار معرفتی مدینه فاضله مهدوی نقد خواهد شد.

آرمان شهرگرایی و اتوپیا از مفاهیمی به شمار می رود که همواره با تولد اندیشه در آدمی هم زاد است. از این رو، اندیشه ورزان بسیاری به تدوین آرمان شهر و بیان عصر طلایی و مطلوب خویش پرداخته اند. اتوپیا در زبان فارسی به «جایی که وجود ندارد»، «ناکجاآباد»، آرمان شهر، مدینه فاضله و... معنا می شود و در معنای کلی  تر، شهرهای فاضله و سرزمین های خیالی را گویند که تاکنون در تاریخ محقق نشده و تنها به صورت خیالی در اذهان وجود دارد.اتوپیا از قرن شانزده به بعد اصطلاح شد. کسانی مانند هاکسلی در قرن های بعد، ضداتوپیا نوشتند و آن گاه نقادانی همانند پوپر در این باره پدید آمدند.اتوپیا و ایدئولوژی تضادی اساسی با هم دارند، به گونه ای که ایدئولوژی نظام موجود را توجیه، ولی اتوپیا نظام موجود را نفی می کند.اتوپیا بیشتر عرصه های زندگی بشری مانند مناسبات خانوادگی، مالکیت اشیا، مصرف کالا، سازمان دهی زندگی سیاسی و حیات مذهبی را دربر می گیرد و از این رو، بیشتر طرح های اتوپیا در تضاد با هم هستند و غالب آنها ویژگی های یک سان ندارند. با مطالعه و بررسی بیشتر اتوپیاها به این نتیجه می رسیم که مفاهیم مشترکی در بسیاری از آرمان شهرها وجود دارد که در خصوصیات با هم اختلاف دارند. از جمله این وجوه مشترک به عدالت محوری، قانون مداری و انسجام همگانی می توان اشاره کرد.

آرمان شهرگرایی و اتوپیا از مفاهیمی است که با تولد اندیشه در آدمی همزاد شده و اندیشمندان بسیاری به تدوین آن و بیان عصر طلایی و مطلوب خویش پرداخته اند. از این میان، «اتوپیای تامس مور» جایگاه ویژه ای دارد، زیرا از عصر رنسانس، نخستین اتوپیای ترسیم شده به شمار می رود که از اومانیسم تاثیر بسزایی پذیرفته و به بیشتر عرصه های زندگی بشری از جمله اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و توجه کرده است.این نوشتار به نقد معیارهای ارزشی اتوپیای تامس مور درباره کرامت انسانی می پردازد، با این بیان که اگرچه اتوپیای تامس مور در پی ارائه الگویی برای کرامت انسانی است، ولی به واقع نه تنها نتوانسته است چنین رسالتی را به نیکی انجام دهد، بلکه با تصویری نادرست از حقیقت انسانی او را در قفسی ذهنی پناه داده است و لذا می توان به این واقعیت رسید که آرمان شهری که زاییده عقل و تفکر بشری است، نمی تواند الگویی مناسب برای کرامت انسانی به شمار آید و تنها آموزه های وحیانی می توانند الگویی مناسب در قالب آرمان شهر مهدوی دغدغه های بشری و کرامت انسانی پاسخ گویند.