جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب " معرفة الإمام" تعریب کتاب امام‌شناسى از مهمترين آثار علاّمۀ طهرانى بشمار مى‌رود كه در 18 جلد تدوين شده است اين كتاب مجموعه‌اى است از بحثهاى تفسيرى، فلسفى، روائى، تاريخى، اجتماعى دربارۀ امامت و ولايت به طور كلّى و دربارۀ امامت و ولايت اميرالمؤمنين (علیه السلام) ائمّۀ معصومين عليهم‌السلام بالخصوص كه به صورت درسهاى استدلالى علمى متّخذ از قرآن كريم و روايات وارده از خاصّه و عامّه و ابحاث حلّى و نقدى پيرامون ولايت مى‌باشد اين مجموعه كه شامل 270 درس است در سال 1391 هجرى قمرى در ماه مبارك رمضان براى برخى از دوستان ايمانى تدريس شده است. در "جلد هفدهم" به مطالب زير اشاره شده است: تقدّم و تأسيس شيعه در جميع علوم از زمان امام باقر تا زمان امام عسكرى عليهم‌السلام، ارث بردن امام صادق (علیه السلام) علوم كلّيه را از رسولخدا صلی الله علیه و آله و سلم، كار امام صادق علیه السلام آفتابى نمودن اسلام حقيقى بود، برخوردهاى مختلف منصور با امام صادق (علیه السلام)، شرح حال مالك بن انس، ابوحنيفه، محمد بن ادريس شافعى و احمد بن حنبل، مذهب جعفرى قياس را باطل مى‌داند.

این کتاب تعليقه‌اى است بر مطالب كتاب «العروة الوثقى» سيد محمدكاظم يزدى. امام خمينى(ره) پس از اتمام تعليقه خويش بر كتاب «وسيلة النجاة» آيت‌الله سيد ابوالحسن اصفهانى در سال 1372ق، تعليقات خود بر كتاب عروه را آغاز نمودند و در سال 1375ق، آن را به پايان رساندند.

«شیعه جعفری»، لقبی است که با خواندن زندگی نامه امام صادقو یا برنامه هایی که در پیوند با سالگرد زادن یا درگذشت آن بزرگوار دیده یا شنیده می شود، بسامد فراوان دارد.این نوشته کوتاه دامان در پی آن است تا با بازخوانی تاریخ پرفراز و نشیب فراگیری و پراکندگی حدیث میان مسلمانان دو سده نخست تاریخ اسلام، نشان دهد لقب یادشده ـ گرچه همواره در نوشته های نویسندگان دهه های نزدیک به امروز ما، با چاشنی خوش بینی و مثبت انگاری بازتاب یافته است ـ در بستری از ریشخند و دست اندازی شیعیان و آلوده به رنگ سرزنش و نکوهش به کار می رفته است و سرنوشتی چون دیگر واژه هایی داشته است که نخست ناخوشایند بوده اند و اندک اندک نمودی نو و شناسنامه ای دلپذیر یافتند.