جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اصول بنیادین حکمت متعالیه در حوزه های گوناگون فلسفی، آثار عمیقی به جا گذاشته است. از میان این اصول در حوزه نفس، حرکت جوهری و تشکیک و اشتداد در وجود نمود بیشتری دارد و در بین مباحث نفس، رابطه نفس و قوا در اثر پیوند با این اصول، دچار تحول عمیق تری شده است. از دو محور عمده این بحث، یعنی فاعلیت نفس و قوا و وحدت یا تعدد وجود آنها، محور اول کمتر محل اختلاف است و شیخ الرییس و صدرالمتالهین با تفاوتی اندک، نفس را فاعل جمیع افعال اعم از ادراکی و تحریکی و مدرک تمام ادراکات اعم از جزیی و کلی می دانند، اما در بخش دوم تفاوت مبنایی دو فیلسوف آشکار می شود و صدرا بر خلاف شیخ که به تعدد وجود نفس و قوا معتقد است با تایید نقش قوا، نظریه اتحاد وجودی نفس و قوا را ارایه می کند. شیخ و صدرا مبانی و تئوری خود را درباره رابطه نفس و قوا، عینا به رابطه نفس و بدن نیز تسری می دهند. لذا همان اختلافات در این مورد هم ظاهر می شود.