جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ضرورت وجود امام و حجت آسمانی در هر زمان، از دیرباز در بیان پیشوایان و اندیشمندان دینی مطرح بوده و بر آن دلایلی اقامه شده است. غیبت و عدم حضور ظاهری امام مهدی (عج) و سوالات مربوط گویای آن است که وجوب وجود امام معصوم بر کره زمین و آثار مترتب بر وجودشان به تحلیل بیش تری نیاز دارد. از این رو، ما همچنان با این پرسش روبه رو هستیم: وجوب وجود امام معصوم و حجت خدا با بدن عنصری و خاکی بر روی زمین حتی در صورت غیبت ایشان چگونه قابل تبیین بوده و چه آثاری بر آن مترتب است؟ به نظر می رسد دلیل واسطه فیض از مهم ترین دلایل ضرورت وجود امام معصوم در هر زمان باشد، تا در پرتو این حقیقت، وجود امام مهدی (عج) حتی در حالت نهان زیستی ضروری باشد. در این نوشتار با تحلیل جایگاه و نقش فاعلی امام در پیدایش موجودات، به جایگاه امام در دوام و بقای موجودات پرداخته و اثر وجودی امام را با عنوان تحقق بخش هدف خلقت، امام هدف غایی خلقت، امام محور خلقت، و امان بودن امام برای مردم بررسی می کند. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر آیات نورانی قرآن در صدد تبیین این واقعیت است.

آیا امام مهدی (عج) عالم را مدیریت می کند؟در نوشتار پیش رو این فرضیه تایید می شود که به جز شان هدایت معنوی که غیبت و حضور امام در آن نقشی ندارد و همیشه برقرار است، سایر شئون امام در عصر غیبت به دلیل پنهان زیستی تنزل می یابد و در عرصه ای محدودتر و با شعاعی کم فروغ تر توسط فقها انجام می پذیرد. بنابراین، مدیریت امام مهدی (عج) بر عالم، اثبات شدنی نیست. از سوی دیگر، اگر مراد از مدیریت عالم توسط آن حضرت، نقشی باشد که امام از جهت وساطت فیض بر عهده دارد - گرچه مدیریت به این معنا قابل اثبات است - اما مدیریت به این معنا که آن حضرت برای مدیریت حوادث عالم به صورت مطلوب خود اراده ای ویژه اعمال می کند و خود اسباب و شرایط را برای تحقق آن فراهم می نماید و با دخالت مستقیم خود بر اراده های انسانی - که چه بسا وجود آن ها مانع تحقق رخداد مورد نظر می شد - غلبه کند و آن ها را به سمت و سوی مورد نظر خود جهت دهد، قابل اثبات نیست.