جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف در این پژوهش مقایسه و تطبیق شادی و نشاط در قرآن و عهدین موجود است. روش استفاده شده در این تحقیق روش توصیفی از نوع تحلیل اسنادی است.یافته ها: یافته های به دست آمده حاکی از آن است که قرآن و عهدین در بسیاری موارد شادی کردن را تایید نموده و در برخی موارد، شادیی که عواقب سوئی را در پی داشته باشد را منع نموده اند. قرآن بیش از عهدین به معرفی عوامل شادی پرداخته است. از نظر ادیان الهی، شادی هایی که هم روحاً و هم جسماً باعث رشد و ترقی انسان بوده و او را از مسیر زندگی خارج ننماید، ممدوح و شادی هایی که هرگونه اذیت و آزاری برای سایر مردم فراهم آورد، مذموم شمرده می شود .نتیجه گیری: دین، موید آرزوها و شادکامی های اصولی انسان بوده، برای هدایت و دستیابی به آنها، برنامه و دستوراتی همچون: ایمان، اعتقاد و اطاعت را صادر کرده و از طرفی نیز با افسردگی، بی حالی و خودخوری، مخالف و با شوخ طبعی، خوش رفتاری، امیدواری، توانمندی و نشاط، موافق است.

خانواده، هسته طبیعی و سنگ بنای اجتماع بشری است. قرآن و کتب آسمانی به این واحد پر اهمیت، عنایت خاص داشته و شیوه های تحکیم آن را به طرق مختلف متذکر شده اند. یکی از تعابیر قرآن در این باب، تعبیر «میثاق غلیظ» است که ترکیبی مقدس و متعالی با بار معنایی ویژه است.این مقاله از مفهوم «میثاق غلیظ»، و برای تبیین اهمیت آن، از نحوه و سیاق های استعمال آن در قرآن و نیز از واژه های مرادف و مرتبط با آن می گوید. همچنین، مفهوم آن را در کتاب مقدس به صورتی گذرا، دنبال می کند، و از آنجا که «میثاق غلیظ» در مثلثی میان خدا، زن و مرد (از پیامبران الهی تا انسان های عادی) واقع می شود، نقش زن در تاریخ شرایع و ادیان و کانون خانواده و حیات انسان را در این بین نیز مورد توجه قرار می دهد.

اهمیت مطالعه تطبیقی پیرامون «عوامل گرایش به دین از نگاه قرآن و عهدین» را، از دین‌گریزیِ نسل نو، شناخت نقاط مشترک قرآن و کتاب مقدس که تا کنون مغفول مانده، و شبهاتی که امروزه مطرح شده، می توان پی برد. این رساله، با استفاده از متون دینیِ ادیان سه گانه و با تأکید بر عهدین مرسوم، طی چهار فصل، عوامل دین‌گرایی را مورد بررسی قرار داده است. بعد از فصلِ «کلیات»، در فصولِ دیگر: «دین فطری»؛ «عوامل دین‌‌داری» و «آراء متفکران غربی در باره خاستگاه دین» به ترتیب از: فطری بودن آموزه‌های دین؛ دین‌داری در دو بعد اعتقاد و عمل، که در نحوه عملکرد سه پیامبر الهی محمد?، موسی ?و عیسی? برای شکوفا سازی فطرت بشر، نقل شده، و نقدِ دیدگاه اندیشمندان غربی، که عواملی غیرفطری و غیر عقلانی در منشأ دین ذکر کرده‌اند، و شبهاتی چون: ترس، جهل و امیال جنسی، بحث شده است.

اقتباس قرآن از عهدين، مهم ترين نظرية مصادر قرآن و داراي شهرت و پذيرش زيادي در ميان خاورشناسان است. مهم ترين مستند آن، آموزه هاي مشترك دو كتاب است. براين اساس، كه وحياني بودن قرآن و نبوت پيامبر اسلام را نفي مي كند، آن حضرت بسياري از آموزه هاي عهدين را از طريق برخي افراد و گروه هاي يهودي و مسيحي فراگرفته است. هدف اين پژوهش، نقدِ نسبتاً جامع نظريه اقتباس و دفاع از وحياني بودن قرآن است. نگارنده تلاش دارد با بررسي تطبيقي و تأكيد بر برخي تفاوت هاي مهم محتوايي و زباني ميان آموزه هاي مشترك قرآن و عهدين، اقتباسي بودن قرآن را رد كند. وجود گزارش هاي سه گانه متضاد، متناقض و متباين جزئي، در روايت هاي تاريخي مشترك، وجود گزارش هاي متغاير و نيز تفاوت جوهري در سبك و ساختار بياني آن دو، فقدان تناقض هاي دروني عهدين در قرآن، از جمله اين تفاوت هاي مهم است. وجود منبع مشترك وحياني براي دو كتاب، سكوت يا مسلمان شدن گروهي از علماي يهود و نصارا، انتقاد شديد قرآن از يهوديان و مسيحيان، ناسازگاري اقتباس كردن با شخصيت پيامبراكرم صلي الله عليه و آله وسلم، تحدي و مبارزه طلبي قرآن و تأكيد بر وحياني بودن خويش و وجود شأن نزول هاي متعدد براي آيات قرآن، دلايل ديگر نقد نظريه اقتباس قرآن مي باشد.

بر اساس گزارش قرآن کریم، حضرت عیسی علیه‌السلام به آمدن پیامبری پس از خود به نام «احمد» بشارت داده است. آنچه هر پژوهشگری را به تأمّل و پژوهش بیشتر وامی‌دارد، یافتن پاسخ به این پرسش‌هاست که این بشارت در کجا بیان شده است و حضرت عیسی علیه‌السلام با چه تعبیری از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آلهیاد کرده است؟ آیا در اناجیل موجود می‌توان نشانه‌هایی از این بشارت یافت؟ این نوشتار با بررسی آیه بشارت عیسی علیه‌السلام تلاش کرده است به پرسش‌های بالا پاسخ دهد و آیات احتمالی را که در آن عهدین به نبوت پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله اشاره کرده‌اند، جمع آوری کند. اگرچه با توجه به محرف بودن عهدین نمی‌توان به صورت یقینی ادعا کرد آنچه در این کتاب آمده است همان بشارتی است که قرآن کریم آن را گزارش کرده است.

تربیت اخلاقی افراد، هدفی بوده است که همه انبیاء الهی در پی رسیدن به آن رنج بسیار کشیده اند؛ آنان خود الگوی تمام عیاری در زمینه اخلاق به شمار می روند و تمام گفتار و رفتارشان سرشار از درسهای اخلاقی است، دراین میان حضرت ابراهیم (علیه السلام ) دارای جایگاه ویژه ای است. خداوند به گونه ای او را در قرآن مدح می کند که هیچ یک از پیامبران دیگر را اینگونه ستایش نکرده است. این منزلتی که خداوند در قرآن برای او مطرح می کند ناشی از اخلاص و ویژگیهای اخلاقی آن حضرت است که در قرآن نیز به آنها اشاره شده است. ضرورت تحقیق در خصوص اخلاق از آنجا ناشی می شود که جهت رسیدن به کمال و سعادت واقعی، تربیت اخلاقی انسانها نقشی بی بدیل را ایفاء می کند، حال اگر فراموش شدن برخی از ارزشهای اخلاقی را هم به آن بیافزاییم، اهمیت آن دو چندان می شود. نقش حضرت ابراهیم (علیه السلام) به عنوان اسوه و الگوی ارزشهای اخلاقی بسیار کارگشا می باشد. در این پژوهش در جهت تبیین سیره اخلاقی ایشان در قرآن و عهدین برای شناخت هرچه بیشتر این پیامبر الهی تلاش کرده ایم و در این راستا ابتدا به بیان معنی لغوی و اصطلاحی اخلاق و سیره اخلاقی پرداخته ایم و در ادامه، سیره اخلاقی حضرت ابراهیم (علیه السلام) در قرآن و سپس در عهدین بیان می شود. سپس همه مطالب گفته شده با هم مقایسه می شوند تا تحریفاتی را که در کتب مقدس با اهداف دنیا پرستانه و به نفع علمای مسیحیت و یهود، در این باره انجام گرفته نمایانتر شود و حضرت ابراهیم (علیه السلام ) به عنوان اسوه و الگویی ارزشمند، جهت تأسی از ایشان،خصوصا در زمینه اخلاق معرفی گردد.

چکیدهملائکه دسته‌اى از مخلوقات الهى هستند که در نظام خلقت از اهمیت خاص و جایگاه ویژه‌اى برخورداراند. یکی از موضوعات مهم ادیان ارتباط بین جهان فیزیک (طبیعت) با جهان متافیزیک (ماورای طبیعت) است که کارگزار این ارتباط فرشتگان هستند.در این پایان‌نامه ابتدا به مفاهیم فرشته، سعادت، قرآن، عهد قدیم و عهد جدید اشاره شده و در ادامه سعی شده به ماهیت فرشته، ویژگی‌ها، وظایف، و نقش فرشتگان در سعادت انسان در قرآن و عهدین پرداخته شود و در فصل آخر موارد ذکر شده به صورت تطبیقی بررسی و تحلیل شده است.قرآن کریم و عهدین هر دو موضوع فرشته را به طور گسترده بیان کرده‌اند و فرشته را موجودی ماورایی دانسته و آن را مأمور و کارگزار خداوند در جهان می‌دانند که واسطه فیض الهی بر انسان هستند. مشخصه‌ی اصلی اعتقاد اسلامی درباره‌ی فرشتگان به نقش آنها در وحی کتب به انبیا ارتباط دارد. بسیاری از مطالب قرآن و عهدین در خصوص فرشتگان از جمله: عمل سجده‌ی فرشتگان، حمل ارابه‌ی خدا، عبادت و خدمت به خداوند نزدیک هم هستند. با این وجود، در عهدین در اثر تحریفات مفاهیم جداگانه روح، جن، فرشته در بسیاری از موارد مخلوط شده‌اند. و از وجود فرشتگان نیکو و شریر سخن می‌گوید. در حالی که طبق آیات قرآن کریم همه فرشتگان خوب بوده و می‌فرماید شیطان از نسل جِنّ بوده است و اینکه ایمان به ملائکه را در ردیف ایمان به خدا و انبیاء و روز قیامت و کتب آسمانى قرار داده است. همچنین در این پایان‌نامه به این موضوع نیز پرداخته شده که اعتقاد به جود فرشتگان و حضور آنان در تمام لحظات زندگی بشر باعث می‌شود که انسان از اعمال و کردار خود مواظبت کرده و گناه نکند در نتیجه چنین شخصی در زندگی دنیا و آخرت سعادتمند خواهد شد.به طور کلی می‌توان گفت که قرآن کریم در معرفی فرشتگان از جامعیت بیشتری برخوردار است ولی عهدین با توجه به تحریفاتی که در گذر زمان بر آن وارد شده، دارای تناقض گویی‌هایی در خصوص جنس و ماهیت فرشتگان می‌باشد.کلید واژه‌ها: عهد قدیم، عهد جدید، قرآن، فرشته، سعادت