جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ایجاد روحیۀ نشاط و امید در جامعه، ضمن فواید گوناگون، موجب می‌شود مردم با انرژی مضاعف تلاش کنند و در سایۀ این فعالیت‌های پرشور، پیشرفت همه‌جانبه در عرصه‌های مختلف حاصل شود. اکنون سؤال این است که چگونه نشاط و امید را در جامعه ایجاد کنیم و سطح آن را ارتقا دهیم؟ در این تحقیق با روش توصیفی‌تحلیلی، آیۀ ۷ سورۀ ابراهیم بررسی و معلوم شد که این آیه حاکی از دو سنت الهی در رابطه با آثار شکرگزاری و کفران نعمت است. روحیۀ شکرگزاری و دوری از کفران، عاملی بی‌بدیل در ایجاد و ارتقای سطح امید، شادی، شور و تکاپو، تلاش، قدرشناسی و مثبت‌نگری است. هدف این تحقیق، اثبات این مدعاست که سنن الهی این آیه با توجه به ویژگی‌هایش‌، پیامی دارد که موجب می‌شود فرهنگ‌سازی عمومی طبق آن، نقش چشمگیری در ایجاد روحیۀ شکر و دوری از کفران و در‌نتیجه، گسترش نشاط و امید در جامعه داشته باشد. در این راستا، پس از تعریف سنت‌ها و بررسی ویژگی‌های آن‌ها، به اثبات وجود دو سنت در آیۀ ۷ سورۀ ابراهیم پرداخته شده است؛ سپس تأثیر هریک از ویژگی‌های این دو سنت بر تبلور روحیۀ شکر و دوری از کفران بررسی گردید. در ادامه اثر این روحیه در ایجاد نشاط و امید مورد توجه قرار گرفت و در‌نهایت، با الهام از روش فرهنگ‌سازی قرآن، چگونگی فرهنگ‌سازی عمومی طبق پیام این آیه تبیین گردید.

فلسفه هنر از دیدگاه مارکس به خاطر نوآوری در روش و شیوه تحقیق در رویکرد به موضوع زیبایی‌شناسی مارکس از اصالت و برجستگی‌ خاصی برخوردار است. صرف چکیده‌ای از نظرات مارکس درباره ادبیات و هنر بودن سهل است که اثر حاضر در بررسی جامعی آثار مارکس را در این حوزه به مثابه بخش جدایی‌ناپذیری از کلیت و جامعیت اندیشه و مباحث پیچیده و در عین حال روشن و شفاف او نشان می‌دهد. لیف‌شیتز با تاکید بر تغییر دیدگاه‌های مارکس درباره هنر و تکامل نظریه انقلابی او، دوره شعرسرایی رمانتیک عاشقانه تا آستانه نوشتن کتاب سرمایه، به تکمیل و تکامل نظریه زیبایی‌شناختی خود مشغول بوده است. در فرآیند این بررسی، کتاب به برخی از اظهار نظرهای مارکس درباره هنر اشاره می‌کند که برگرفته شده از نوشته‌ها و آثاری از اوست که تاکنون از اوست که تاکنون به درستی شناخته نشده‌اند.

کتاب تاریخ خداباوری (به انگلیسی: a history of god) اثر کارن آرمسترانگ نویسنده و پژوهشگر انگلیسی است. در این کتاب تاریخ سه سنت دینی توحیدی، یهودیت، مسیحیت، و اسلام در کنار آیین بودایی و آیین هندو شرح داده شده است. در این کتاب کارن آرمسترانگ به شرح ماهیت خدا در سه دین توحیدی که ریشه همه آنها به حضرت ابراهیم می‌رسد پرداخته است. همچنین به چالش‌هایی اشاره می‌کند که در سه دین توحیدی و متون کتاب مقدس و عهد عتیق وجود دارد. کارن آرمسترانگ معتقد است علی‌رغم بحث‌های متعدد، هنوز نظریه‌ای رضایت بخشی عرضه نشده است که بتواند شرح دهد چرا بشر همواره با این چالش مواجه است که در کتاب مقدس تناقض‌هایی به چشم می‌خورد. در حال حاضر، بررسی تاریخ ادیان حاکی از این است که موجودات بشر از ابعاد روحانی نیز برخوردارند؛ و دلایلی هم مبنی بر این استدلال که انسان هوشمند، انسان دینی است نیز وجود دارد و افراد بشر به محض اینکه به خصوصیات انسانی می‌رسند، به ستایش خداوند می‌پردازند. کارن آرمسترانگ در این کتاب، سعی می‌کند نشان دهد که تاریخ نمی‌تواند واقعیت خدا را که توصیف ناپذیر است بیان کند، بلکه فقط شیوه اندیشه‌ای است که انسانها از زمان ابراهیم تا به امروز توانسته‌اند از طریق آن خدا را به تصویر دربیاورند. (منبع: ویکی پدیا فارسی)

کتاب تاریخ خداباوری (به انگلیسی: A History of God) اثر کارن آرمسترانگ نویسنده و پژوهشگر انگلیسی است. در این کتاب تاریخ سه سنت دینی توحیدی، یهودیت، مسیحیت، و اسلام در کنار آیین بودایی و آیین هندو شرح داده شده است. در این کتاب کارن آرمسترانگ به شرح ماهیت خدا در سه دین توحیدی که ریشه همه آنها به حضرت ابراهیم می‌رسد پرداخته است. همچنین به چالش‌هایی اشاره می‌کند که در سه دین توحیدی و متون کتاب مقدس و عهد عتیق وجود دارد. کارن آرمسترانگ معتقد است علی‌رغم بحث‌های متعدد، هنوز نظریه‌ای رضایت بخشی عرضه نشده است که بتواند شرح دهد چرا بشر همواره با این چالش مواجه است که در کتاب مقدس تناقض‌هایی به چشم می‌خورد. در حال حاضر، بررسی تاریخ ادیان حاکی از این است که موجودات بشر از ابعاد روحانی نیز برخوردارند؛ و دلایلی هم مبنی بر این استدلال که انسان هوشمند، انسان دینی است نیز وجود دارد و افراد بشر به محض اینکه به خصوصیات انسانی می‌رسند، به ستایش خداوند می‌پردازند. کارن آرمسترانگ در این کتاب، سعی می‌کند نشان دهد که تاریخ نمی‌تواند واقعیت خدا را که توصیف ناپذیر است بیان کند، بلکه فقط شیوه اندیشه‌ای است که انسانها از زمان ابراهیم تا به امروز توانسته‌اند از طریق آن خدا را به تصویر دربیاورند. (منبع: ویکی پدیا فارسی)

مقوله چندگونگی اعراب در قرآن، یکی از مهم‌ترین مقوله‌های تأثیرگذار بر معنا، تفسیر و ترجمه کلام الهی است. یکی از مواردی که باوجود اهمیتش، پژوهشگران عرصه ترجمه، کمتر به آن توجه کرده‌اند، چندگونگی کلمه «إن» در آیه 46 سوره مبارکه ابراهیم (ع) است. این واژه به همراه چند واژه دیگر در همین آیه را می‌توان به قرائات و اعراب‌های مختلفی خواند که طبیعی است در هر قرائت و اعرابی معنا و ترجمه تفاوت خواهد کرد. پژوهش حاضر در صدد است با مطالعه انواع اعراب «إن» در این آیه اولاً به نظر راجح از حیث سیاق و همسازی معنایی در شبکه معنایی قرآن دست یازد و ثانیاً مشخص کند مترجمان زبان فارسی در طول سالیان، کدام وجه اعرابی را به چه دلیل انتخاب کرده‌اند. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند به‌طور کلی مترجمان در برخورد با این آیه به دو دسته تقسیم می‌شوند: دسته اول، «إن» را در معنای وصلیه دانسته و «کان» را به‌صورت ماضی ترجمه کرده‌اند یا «إن» را وصلیه شرطیه دانسته و معنای کان را به‌صورت التزامی انتقال داده‌اند. از همین دسته کسانی هستند که «إن» را مخففه از ثقیله و در معنای تأکیدی ترجمه کرده‌اند؛ اما دسته دوم «إن» را نافیه ترجمه کرده‌اند و معتقدند نه‌تنها خداوند در مقام بزرگ‌نمایی مکر کافران نبوده بلکه آنها را استهزاء نیز کرده است؛ این معنای دوم با سیاق قرآنی سازگارتر است.

بنشی‌های اینیشیرین اثر مارتین مک‌دونا (1970- ) است که در قالب یک فیلم تراژدی-کمدی سیاه به ما رخ می­‌نماید. در این فیلم علیرغم نمایش صحنه‌­های خیال­‌انگیز اولیه به ناگاه آن تصاویر زیبای جزیره به سیاهی و شوربختی تبدیل می­‌شود. این پژوهش می‌کوشد با تکیه‌ بر اندیشه‌­های هانا آرنت (1976-1906)، فیلسوف سیاسی قرن بیستم نشان دهد که چرا علی­رغم همۀ آن زیبایی‌های اولیه، در پایان ما شاهد آتش، جنگ، مرگ و مهاجرت و در نتیجه شوربختی و ناخرسندی هستیم. در این نوشتار، مدار و محور بحث بر سه مفهوم اساسی کتاب وضع بشرِ آرنت یعنی، زحمت، کار و عمل استوار شده است و سعی بر آن است تا نشان داده شود که فقدان مفهوم عمل است که باعث آن‌ همه تاریکی، تلخی و شوربختی در پایان فیلم می­‌گردد. این نوشتار در واقع می­کوشد تا نشان دهد که سه گانۀ مورد نظر در جهان انسانی در وضع بشر آرنت، باید باهم و در کنار هم متحقق شوند، چراکه غیاب عمل یا چشم­‌پوشی و عدم درک جایگاه هستی­‌شناختی آن موجب شوربختی جهان انسانی می­‌گردد.