جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: قرون یازدهم و دوازدهم دوره ای از اهمیت فراوان در تاریخ اسلام را شامل می شود. سلجوقیان بزرگ، قبیله‌ای ترک‌زبان که از آسیای مرکزی می‌آیند، بخش بزرگی از آن زمان بر نیمه شرقی جهان اسلام حکومت می‌کردند. امید صافی در تحلیلی گسترده که ترکیبی از تاریخ اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است، نشان می‌دهد که چگونه سلجوقیان با پیوستن به نیروها با علما و مقدسین، از جمله تعدادی از مسلمانان صوفی معروف، تلاش کردند تا حضور سیاسی پایداری ایجاد کنند. تحت حمایت دولت برای مشروعیت بخشیدن به قدرت سیاسی خود، حاکمان سلجوقی خود را به عنوان مدافعان آنچه که به ادعای آنها دیدگاهی ارتدکس و هنجاری از اسلام بود معرفی می کردند. تصور آنها از ارتدکس دینی توسط مدیران در عرصه های تحت حمایت دولت مانند مدارس و خانقاه ها ساخته شد. بنابراین ارتدکس با وفاداری سیاسی پیوند خورد و بی وفایی به دولت در قالب بدعت مذهبی بیان شد. صافی با تکیه بر مخزن وسیعی از منابع اولیه و پرهیز از اصطلاحات تحلیلی نابهنگام مانند ناسیونالیسم، دیدگاه های متعارف را هم در مورد سلجوقیان به عنوان حاکمان خیرخواه مسلمان و هم در مورد صوفیان به عنوان عرفان بی زمان و اثیری مورد تجدید نظر قرار می دهد. او سهم بسزایی در شناخت اسلام پیشامدرن و نیز روشن ساختن رابطه پیچیده بین قدرت و معرفت دینی دارد.