جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ژرژ فلوروسکی مغز متفکر «بازگشت به پدران کلیسا» در الهیات ارتدکس قرن بیستم است. دیدگاه الهیاتی او - سنتز نوپاتریستی - به پارادایم اصلی الهیات ارتدوکس و معیار طلایی هویت ارتدوکس شرقی در غرب تبدیل شد. این مطالعه با تمرکز بر دوره اروپایی فلوروفسکی (1920-1948)، چگونگی تفسیر متحول فلوروفسکی از تفکر دینی روسی، به ویژه ولادیمیر سولوویوف و سرگیوس بولگاکف، را به رویکرد او نسبت به منابع پدری می پردازد. پل گاوریلیوک با در نظر گرفتن دقیق مبانی هستی شناختی، معرفت شناختی و کلیسایی خوانشی جدید از الهیات نوپاتریستی فلوروفسکی ارائه می دهد. تقابل الهیات نوپاتریستی فلوروفسکی با فلسفه‌های دینی «مدرنیستی» پاول فلورنسکی، سرگیوس بولگاکف و دیگر نمایندگان رنسانس مذهبی روسیه معمول است. Gavrilyuk استدلال می کند که روایت استاندارد الهیات ارتدکس قرن بیستم، بر اساس این قطب بندی، باید تجدید نظر شود. نویسنده تصاحب انتقادی فلوروفسکی را از مضامین اصلی رنسانس مذهبی روسیه، از جمله ضدیت های الهیاتی، معنای تاریخ، و ماهیت شخصیت نشان می دهد. ویژگی‌های متمایز الهیات نوپاتریستی فلوروفسکی - تمرکز مسیحی، «تجربه کلیسایی»، شخصیت‌گرایی، و «هلنیسم مسیحی» - به بهترین وجه در پس‌زمینه مشکل اصلی رنسانس قابل درک است. به طور خاص، نشان داده شده است که سوفیولوژی بولگاکف یک زیرمتن جدلی برای الهیات خلقت فلوروفسکی ارائه کرده است. استدلال می شود که استفاده از هنجار پدری در کاربرد الهیات مدرن روسیه نشان دهنده امضای الهیات فلوروفسکی است. این مطالعه با تکیه بر مطالب و مکاتبات آرشیوی منتشرنشده، نور جدیدی را بر جنبه‌هایی از حرفه فلوروفسکی مانند پیشینه خانوادگی، مشارکت او در جنبش اوراسیا، پایان‌نامه‌اش درباره الکساندر هرزن، سخنرانی‌هایش درباره ولادیمیر سولوویف، و مشارکت او در برادری بولگاکف می‌افکند. سنت سوفیا

ترجمه ماشینی: این کتاب اولین کاوش اودیسه قابل توجه توماس آکویناس در جهان مسیحیت ارتدکس، از دوران بیزانس تا عصر مدرن است. آکویناس با اشتیاق شگفت‌انگیزی در سراسر طیف الهیات بیزانسی مورد استقبال قرار گرفت. در مقابل، خوانش‌های ارتدکس مدرن از آکویناس به‌شدت منفی بوده‌اند، و معمولاً آکویناس را به‌عنوان کهن‌الگوی الهیات به‌عنوان شکلی خاص غربی معرفی می‌کنند که شرق ارتدکس باید چهره خود را در برابر آن قرار دهد. این مطالعه که اساساً بر اساس مطالعه دقیق استقبال بیزانسی از توماس است، چنین دوگانگی‌های هکرآمیزی را رد می‌کند، و در عوض برای یک تعبیر مناسب کاتولیک یا جهانی از ارتدکس استدلال می‌کند - تفسیری که توماس ممکن است بار دیگر جایی در آن بیابد. در بررسی دوگانگی شرق و غرب، این کتاب در کنار هم قرار گرفتن گسترده گریگوری پالاماس و توماس آکویناس به عنوان کهن الگوهایی از سنت‌های الهیات یونانی و لاتین مخالف است. دوره طولانی بین سقوط قسطنطنیه و انقلاب روسیه، که به طور معمول به عنوان عصر عقیم و ناهنجاری برای الهیات ارتدکس نوشته شده است، نیز با چشم اندازی تازه نگریسته می شود. مطالعه استقبال از توماس در این دوره حاکی از پیچیدگی الهیات و سخاوت بینش است که به ندرت به آن پرداخته می شود. به طور خلاصه، این کتابی است که تاریخ الهیات ارتدکس را از طریق منشور داستان جذاب و عمدتاً ناگفته درگیری ارتدوکس با آکویناس به طور ریشه ای بازاندیشی می کند.