جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بحث پنهان بودن J. L. Schellenberg یکی از توجیهات کلیدی معاصر برای الحاد است و پاسخ های متعددی را از جانب کسانی که از معقول بودن اعتقاد به خدا دفاع می کنند، برانگیخته است. من یک بحث متقابل اخیر از مایکل سی. ریا را شرح خواهم داد، که ادعا می کند روابط با خدا بسیار بیشتر از آنچه شلنبرگ فرض می کند در دسترس است. با این حال، پیشنهاد می‌کنم که از طرفداران برهان پنهانی پاسخی بخواهد، زیرا برخی از کافران را بی‌خبر می‌گذارد. من این را با پیشنهاد این که مدلی از پانانتئیسم که در آن خدا در کیهان تجسم یافته است، به همه، از جمله همه بی ایمانان، اجازه می دهد که با خدا رابطه داشته باشند، اصلاح خواهم کرد. سپس ادعا خواهم کرد که برون گرایی معنایی و برون گرایی در مورد باورها می تواند غیر ایمانداران را قادر سازد که این خدا را بشناسند. سپس با پیشنهاد این که این روابط می‌توانند انگیزه‌های کلیدی پشت پافشاری شلنبرگ بر روابط شخصی را بدون نیاز به آزمودنی‌ها تشخیص دهند که در رابطه با خدا هستند، بحث پنهانی بودن را به چالش می‌کشم.

ترجمه ماشینی: این کتاب اولین تحلیل نظام فلسفه کارل کریستین فردریش کراوز و پانانتئیسم او را به زبان انگلیسی ارائه می کند. کارل کریستین فردریش کراوزه سیستمی از فلسفه را به ما واگذار کرده است که در فلسفه معاصر چندان شناخته شده نیست. این هم شگفت‌انگیز و هم مایه تأسف است، زیرا نظام فلسفی کراوز چیزهای زیادی برای ارائه دارد: کراوز از طریق تأملی استعلایی در مورد ماهیت انسان، خدا را به عنوان یک واقعیت نامتناهی و بدون قید و شرط و شرط نهایی معرفت درک می‌کند. خداوند انسانیت، طبیعت و عقل را در نهایت به عنوان مقولات ذاتی ذات الهی قابل درک می کند. بنابراین خدا همان شیء واحد، اولیه و علمی است که از قبل حتی قبل از کشف او به طور منطقی فرض شده است. علم الهیات را پیش‌فرض می‌گیرد و الهیات را بهتر است به عنوان پانانتئیسم خوانده شود.

ترجمه ماشینی: پان روان گرایی (پَن‌سایکیزم) به جایگاه بسیار جذابی در فلسفه ذهن تبدیل شده است. در پان روان گرایی، هر دو جنبه فیزیکی و ذهنی ویژگی های جدایی ناپذیر و اساسی واقعیت هستند. پانانتئیسم در فلسفه دین نیز بسیار رایج شده است. پانتهئیسم برای آشتی بالاتری از یک پانتهئیسم الحادی، که خود جهان بر اساس آن علت است، و ثنویت هستی‌شناختی خالق الزاماً موجود، ابدی و مشروط و آفرینش متناهی می‌کوشد. به لحاظ تاریخی و نظام‌مند، پان‌روان‌گرایی و پانانتئیسم اغلب به‌عنوان بخش‌های اساسی یک نظریه متافیزیکی همه‌جانبه درباره هستی همراه می‌شوند. مجموعه مقالات حاضر به تحلیل رابطه بین پان روان گرایی و پانانتئیسم می پردازد و تأملات انتقادی را در مورد اهمیت تفکر پان روان شناسی و پانانتئیستی برای بحث های اخیر در فلسفه و الهیات ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: این مقاله استدلالی برای نوعی از پانانتئیسم ارائه می دهد که در آن امر الهی وجود دارد هم به عنوان «خدای جهان» و هم «خدای خوب» تصور می شود. «خدای جهان» را می گیرد این تصور که کلیت هر چیزی که وجود دارد، در عین تصدیق، «در» خداست که با توجه به شر و رنج، همه چیز «از» خدا نیست. "خدای خوب" این ایده را در بر می گیرد که خدا نیز مفهوم جهانی نیکی است شکل خیر افلاطون که توسط آیریس مرداک ساخته شده است، که بطور جدایی ناپذیری به هم پیوسته است. با خدای جهان زیرا این ماهیت جهان است که تعیین می کند ماهیت نیکی کامل این شکل از پانانتئیسم «به هم پیوسته» یک مفهوم را به دست می دهد شخصیت الهی که هم عاملیت الهی و هم انسانی/الهی را شامل می شود نامزدی. خدای خیر با عنایت به انسانها عامل تغییر است معیار خوبی برای سنجش خوبی اعمال خود، در حالی که خداوند جهان تجسم فیزیکی را فراهم می کند که از طریق آن خدا عمل می کند. درگیر شدن انسان با امر الهی ممکن است اشکال مختلفی داشته باشد و منجر به آن شود فعل اخلاقی، وسیله ای است که خداوند به وسیله آن بر جهان اثر می گذارد و آن را تغییر می دهد بهتر.

ترجمه ماشینی: در این مقاله پیشنهاد می‌کنم که باید پاننته ئیسم (همه‌درخدایی) را در یک مقیاس (طیف) شناسایی کنیم که دئیسم (خداباوری دین‌ناباورانه) در یک طرف آن و پانته‌ئیسم (همه خدایی) در سوی دیگر قرار دارد. نتیجه شگفت‌انگیز تحلیل این است که بسیاری از چیزهایی که در بحث‌های فلسفی و کلامی به‌عنوان متمایزکننده همه در خدائی از خداباوری (تئیسم) سنتی (و بالعکس) بدیهی تلقی می‌شوند، به‌جای تمرکز بر آموزه‌های اصلی این مفاهیم مختلف از خدا، دارای ادعاهای گسترش احتمالی بیشتری هستند. با این وجود، من معتقدم که هنوز امکان ایجاد مرز بین آنها وجود دارد. همچنین تأکید می‌شود که بزرگترین چالشی که بسیاری از پانانتئیست‌ها (همه‌درخدایی‌ها) با آن روبرو هستند، ارائه استدلال قانع‌کننده‌ای است که چرا باید فکر کنیم که قدرت خدا هرگز نمی‌تواند قهری باشد، بلکه باید همیشه متقاعدکننده باشد. خبر خوب این است که هیچ چیزی در پانانتئیسم (همه‌درخدایی) وجود ندارد که مستلزم پذیرش این دکترین خاص باشد.

رابطة خدا با طبیعت از مسائل دشواری است که در همة‌ ادوار تاریخ فلسفه بدان پرداخته‌اند. در دوران نوزایی و اوائل دورة جدید، این بحث دیگربار و به‌گونه‌ای چالش‌انگیز مورد توجه قرار گرفت و از جمله کسانی که به‌تفصیل به تبیین ارتباط خدا با طبیعت پرداخت و دست‌گاه فکری‌اش را بر این محور بنیان نهاد، باروخ اسپینوزا می‌باشد. در مقالة پیشِ رو، رابطة خدا با طبیعت را در دست‌گاه فکری اسپینوزا بررسی می‌کنیم. در این باره در تاریخ فلسفه دو دیدگاه مطرح است: الف) خداناباوری یا الحاد، ب) همه‌خداانگاری یا وحدت‌وجود. دیدگاه نخست را اهل کنیسه به اسپینوزا نسبت ‌دادند و از فیلسوفان، هیوم او را قائل بدان می‌دانست. اما دیدگاه غالب‌تر در میان اسپینوزاشناسان، قول به وحدت وجود است که از این حیث، او را گاه با وحدت‌وجودیان در سنت‌های عرفانی مسیحیت و اسلام نیز می‌سنجند. البته دیدگاه سومی نیز در کار است به نام «همه‌در‌خدایی» که گرچه در ظاهر به دیدگاه دوم نزدیک است، با خداباوری سازگارتر است و در این مقاله می‌کوشیم با استناد به متون اسپینوزا و واکاوی دو دیدگاه رایج، به‌ویژه وحدت وجود، نشان دهیم که این دیدگاه سوم در تفسیر اندیشه اسپینوزایی از دو دیدگاه نخست، سازگارتر و مقرون‌تر به صواب است.