جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

التفسير القيّم مجموعه‌اى از آثار قرآنى ابن قيّم است. ابن قيم خود تفسير كامل و مستقل ننوشته بلكه بر چند سوره قرآن و بسيارى از آيات، تفسيرهاى كوتاه و بلندى نوشته است؛ از جمله بر سوره «فاتحه» كه آن را در آغاز مدارج السالكين گنجانده است. سوره «كافرون» را نيز تفسير نموده و بر «معوذتين» نيز تفسيرهايى نوشته است كه گويا ضبط صفدى به‌صورت «الرسالة الشافية في أسرار المعوذتين» اشاره به همين تفسير او دارد. اين تفسير بارها در بمبئى (1955م)، بيروت (1968م)، مصر و نيز مكه به چاپ رسيده است. با وجود عدم تأليف تفسير، آراى تفسيرى فراوانى از او در بسيارى از کتاب‌هايش بر جاى مانده است. چنانكه برخى دانشمندان با عنايت به کتاب‌هايش چون «أمثال القرآن» و «أقسام القرآن»، او را از نخستين كسانى دانسته‌اند كه به تفسير موضوعى عنايت داشته است. كمتر كتابى از او بر جاى مانده است كه مباحثى را با عنايت به آيات قرآن و احاديث نبوى شرح نكرده باشد. آراى تفسيرى ابن قيّم نخستين بار توسط محمد اويس ندوى هندى، از سلفيان شبه قاره، به‌طور ناقص جمع‌آورى گرديد و «تفسير القيّم» ناميده شد.