جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عصر مدرن اروپا را مقارن با رنسانس دانسته اند که از مفاهیم بنیادین آن، مساله جدایی دین از سیاست است. این گسست زمینه را برای ظهور اندیشه مدرنیسم با محور عقل خود بنیاد انسان و طرح سیاست زمینی مهیا ساخت که به زایش اندیشه هایی مبتنی بر جدایی دین و سیاست انجامید. اما در قرن بیستم شاهد بازگشت دین به عرصه سیاست و نظریه پردازی سیاسی در این زمینه هستیم. سرآغاز نظریه پردازی در باب الهیات سیاسی را می توان در آرای متفکر آلمانی «کارل اشمیت» مشاهده کرد. او با خوانش جدیدی از الهیات مسیحی، به طرد تز جدایی دین و سیاست پرداخت. مساله نوشتار حاضر این است که اشمیت بر مبنای گزاره های الهیاتی چه خوانش جدیدی از امر سیاسی ارائه می دهد و چه فهم تازه ای از دین و نسبت آن با امر سیاسی مطرح می کند؟ اشمیت، بنیاد حیات اجتماعی را دین دانسته و امر سیاسی را در پیوند با سیاست معنا می کند. از نگاه او، مفاهیم سیاسی صورت عرفی شده مفاهیم الهیاتی هستند.

چکیده ماشینی : خدا مرده است، اما حضور او در سیاست زنده است. این مشکل الهیات سیاسی است: راهی که ایده های الهیاتی به نهادهای سیاسی سکولار، به ویژه دولت مستقل راه پیدا می کند. در این گشت و گذار فکری، نظریه پرداز برجسته سیاسی، سائول نیومن نشان می دهد که چگونه الهیات سیاسی در کنار سکولاریسم به وجود آمد و با مشکل مشروعیت بخشیدن به قدرت و اقتدار در مدرنیته ارتباط دارد. بحث قدرت دین نیست، بلکه به دین قدرت مربوط می شود. او با بررسی بحران کنونی نظم لیبرال، استدلال می‌کند که پدیده‌های اخیر مانند ظهور پوپولیسم، تقاضای مجدد برای حاکمیت ملی قوی و بازگشت بنیادگرایی مذهبی را می‌توان از طریق این پارادایم درک کرد. او استدلال خود را از طریق کاوش در موضوعاتی مانند حاکمیت، دموکراسی، اقتصاد، فناوری، فاجعه زیست محیطی، مسیحیت و آینده سیاست رادیکال، درگیر شدن با متفکرانی از اشمیت و هابز گرفته تا اشتیرنر، فوکو و آگامبن نشان می دهد. این کتاب متنی حیاتی برای همه دانشجویان، دانش پژوهان و عموم خوانندگان علاقه مند به معنا و اهمیت الهیات سیاسی برای نظریه سیاسی خواهد بود.

چکیده ماشینی : واقع گرایی در الهیات سیاسی آگوستین، توماس آکویناس و راینهولد نیبور، صرفاً آموزه ای در احتیاط نیست، به هیچ وجه بدبینی نیست و برنامه یا استراتژی سیاسی برای دستیابی به اهداف سیاسی خاص نیست. این بیشتر یک فلسفه زندگی است، یک حکمت الهام گرفته از دین، مجموعه ای از اصول برای فراز و نشیب های هستی و سیاست. علاوه بر مقاله اصلی درباره دیدگاه رئالیست مسیحی آگوستین، آکویناس و نیبور، این جلد همچنین شامل مقالاتی درباره الهیات سیاسی ولادیمیر سولوویف، سمیون فرانک، فئودور تیوتچف و مارتین لوتر است.

ترجمه ماشینی: کلبی دیکنسون الهیات سیاسی جدیدی را پیشنهاد می کند که ریشه در تقاطع بین فلسفه قاره ای، الهیات هترودوکسی و الهیات ارتدکس دارد. فراتر از این ایده که تنش حل ناپذیری در قلب گفتمان الهیات وجود دارد، تضاد بین دو قطب الهیات قابل درک می شود. دیکنسون از قطب‌های مخالف صرفاً به‌عنوان مظاهر اصلاحات و انقلاب بحث می‌کند، ویژگی‌های ذاتی در ماهیت خود گفتمان الهیات. با ترسیم فضای روشنگر الهیات، فقر الهیاتی در فلسفه قاره‌ای زمینه جدیدی را برای الهیات انتقادی و فلسفه قاره‌ای ایجاد می‌کند. در الهیات فقر، مؤمن برای امر الهی دست از دنیا می کشد. از طریق این تمرکز بر فقر ذاتی دعوت دینی، پتانسیل برای گرده افشانی متقابل بین کلامی و سکولار برجسته می شود. دیکنسون در نهایت با قرار دادن فضیلت فقر الهیات در دنیای پساساختارگرا و پست مدرن، راضی نمی شود که فلسفه مسیحی را به عنوان جایگاه الهیات برتر قرار دهد و از ارزش های مطلق یک سنت بر سنت دیگر دور شود. این جهانی شدن فقر الهیاتی از طریق مفاهیم اصلی و متحد کننده مانند لطف، نفی، خشونت و پارادوکس، قدرت تغییرپذیر این نظریه را آشکار می کند. این کتاب با پیوستن به الهیات انتقادی و فلسفه دین از این طریق، امکان گفت و گوی انتقادی را هم بین رشته ها و هم در درون رشته ها گسترش می دهد.

ترجمه ماشینی: تغییرات اخیر در چشم انداز فرهنگی، سیاسی و مذهبی معاصر توجه زیادی را به الهیات سیاسی جلب کرده است. گرایش های جدید و ایده های سنتی به همان اندازه این جنبش ها را رنگ می کنند. با توجه به اینکه مجموعه‌ای از کتاب‌ها و مقالات اخیر به طور جامع به تاریخ و تجدید حیات کنونی الهیات سیاسی پرداخته‌اند، اکنون با وظیفه بازآفرینی و بازتعریف آینده الهیات سیاسی روبرو هستیم. این کتاب مروری غنی از رویکردهای نظری تازه و معاصر را ارائه می‌کند که چشم‌اندازهای آینده الهیات سیاسی را منحصربه‌فرد اولویت‌بندی می‌کند، اما همچنین فضا را برای مداخلات مهم فلسفه و نظریه سیاسی باز می‌کند. این کتاب شامل مقالات برجسته درباره دیدگاه‌های یهودی، اسلامی، بودایی و مسیحی، عناصر الهیات پست مدرن را با رویکردهای کلاسیک‌تر و همچنین ضد پست مدرن متعادل می‌کند.

ترجمه ماشینی: ابرهارد یونگل یکی از خلاق ترین متفکران مسیحی جهان است. این اولین بررسی صریح او از رابطه بین الهیات و سیاست، بین کلیسا و دولت یا، به قول خودش، «وجود سیاسی مسیحیان» است. این بررسی به شکل یک تحلیل الهیات انتقادی از اعلامیه الهیات بارمن - بیانیه شجاعانه ایمانی که در آلمان در سال 1934 در مواجهه با ظهور ناسیونال سوسیالیسم تولید شد. یونگل به طور خاص تز پنجم را بررسی می کند که به مسئولیت خدادادی دولت برای حفظ عدالت و صلح مربوط می شود. یکی از ویژگی های قابل توجه این کتاب، اهتمام آن به ادغام تعهد جدی و دانشگاهی الهیات در خدمت حق با رابطه وجودی ضروری آن با منبر است. بدون درک منسجم از این، کلیسا به یک "کلوپ بی شخصیت برای پرورش دین" تنزل می یابد، در حالی که الهیات آکادمیک به شکلی از بی ربطی بدون ستون فقرات کاهش می یابد که از مسئولیت های خود در قبال دنیای واقعی شانه خالی می کند. دغدغه یونگل ارائه الهیاتی است که در آن تعهد الهیات دقیق و زندگی معنوی کلیسا در هم آمیخته شده است. این کتاب با طراوت کمک قابل توجهی به بحث در مورد مسئله الهیات طبیعی و حکم الهی، دکترین لوتری دو هنگ (پادشاهی)، مبانی الهیات حقوق بشر، اخلاق استفاده از زور توسط دولت، و پیامدهای آن می کند. برای تئوری جنگ عادلانه توانایی هسته ای و طیف وسیعی از مسائل حیاتی معاصر.

ترجمه ماشینی: امروزه دین در سیاست جهانی رواج دارد و نظریه روابط بین الملل در درک و تبیین این پدیده تلاش می کند. هدف این پژوهش منحصر به فرد معرفی الهیات سیاسی به عنوان ابزاری مناسب برای مطالعه روابط بین الملل است. مطابق با الهیات سیاسی کارل اشمیت، که بیان می کند مفاهیم سیاسی مدرن مفاهیم الهیاتی سکولار شده هستند، این اثر مبانی «سکولار» نظریه روابط بین الملل معاصر را زیر سوال می برد. بنابراین، مبانی مسیحی رشته روابط بین‌الملل را آشکار می‌کند و برخی از اساسی‌ترین عناصر نظری آن، مانند نگاه سکولار آن به دین را به‌عنوان بخشی از «غیرعقلانی»، خدایی‌اش از شکل سیاسی دولت ملت، نقد می‌کند. و نفی خداباوری در درک مسئولیت پذیری در سیاست جهانی. نتیجه این است که چگونه روابط بین الملل و مطالعات آن از تخیل سیاسی الهیات مسیحی رشد کرده است. این برای هر کسی که علاقه مند به رویکردهای انتقادی در این زمینه و همچنین در سیاست و مذهب، نظریه سیاسی، و الهیات سیاسی است جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی: در طول دو دهه گذشته، ما شاهد چیزی بوده ایم که خوزه کازانووا به عنوان "مذهب عمومی شدن" توصیف کرده است. این یک روند منحصر به ملل سنتی مذهبی نبوده است. بلکه در محیط‌های متنوعی مانند ساخت هویت سیاسی جدید روسیه یا در گفتمان‌های سیاسی «پس از 11 سپتامبر» ایالات متحده قابل مشاهده بوده است. با کمال تعجب، مظاهر مهم مذهبی نیز بر گفتمان های سیاسی در بریتانیا و اخیراً در فرانسه تأثیر گذاشت. تا حدی در نتیجه این پدیده‌ها، اکنون بحث فشرده‌ای در مورد سازگاری بی‌طرفی دموکراسی لیبرال در رابطه با نظرات با انگیزه مذهبی در گفتمان‌های عمومی و شرایطی که تحت آن چنین مشارکت‌های مذهبی می‌تواند به طور قابل قبولی «عمومی» شود، شکل می‌گیرد. این کتاب مجموعه‌ای از مقالات پیرامون دین و دموکراسی را ارائه می‌کند که مهم‌ترین پرسش‌هایی را که این بحث‌ها را در نقطه‌های تلاقی آن‌ها در تئوری سیاسی، الهیات سیاسی و فلسفه دین مورد بحث قرار می‌دهد و چالش‌ها و چشم‌اندازهای این بحث را مورد بررسی قرار می‌دهد. عصر جدیدی که به تبعیت از هابرماس، می توان آن را پساسکولار نامید.

ترجمه ماشینی: کارل بارت به دلیل انتقاد از ناسیونالیسم آلمانی به عنوان تأثیری فاسد بر کلیساهای معترض آلمان در دوره نازی ها مشهور بود. تعریف و به رسمیت شناختن ملیت به عنوان متمایز از دولت، وظیفه مهمی است که در الهیات بارت مورد توجه قرار نگرفته است. این ناشی از نگرانی عمیق او نسبت به ظرفیت تعصب ناسیونالیستی - که هر ملتی باید دولت خود را داشته باشد - برای ترویج جنگ است. این مشکل او را برانگیخت تا از الهیات لیبرال پروتستان آلمان جدا شود. در این کتاب، کریس موزلی چگونگی درک ملیت بارت را در پرتو علاقه مادام‌العمر به تفسیر و موعظه روایت پنطیکاست در اعمال 2 ردیابی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه مسئولیت‌های او به‌عنوان کشیش کلیسای اصلاح‌شده سوئیس مستلزم موعظه در این متن است. بخشی از تقویم کلیسا، و بنابراین چگونه دفاع او از گنجاندن بند filioque در اعتقادنامه Niceno-Constantinopolitan از خدمت، تشریفات و تشریفات ضمنی او سرچشمه می گیرد. نگرانی برای انکار اینکه ملت ها از ابتدا در خلقت وجود دارند، دلیل مهمی برای مخالفت بارت از معاصرانش بر سر دستورات آفرینش بود، و این که مجادله او علیه "الهیات طبیعی" عمدتاً ناشی از رد ایده لیبرال آلمانی بود که ظهور و سقوط. ملل بخشی از چرخه طبیعت است که صرفاً منعکس کننده اعمال الهی است. در برابر این خودپسندی، بارت دکترین معروف خود را در مورد انتخاب اسرائیل به عنوان بخشی از انتخاب جامعه قوم خدا پیش برد. این راهی است برای درک تقسیم جهان به ملت ها، و به رسمیت شناختن الهی همه ملت ها به عنوان جوامعی که در آن مردم به دنبال خدا هستند.

ترجمه ماشینی: من در این پایان نامه قوی ترین تضمین قضایی برای حق فردی برای آزادی مذهب یا عقیده را که با اصل آزادی برابر سازگار است، بیان می کنم. با انجام این کار، من یک مفهوم کاملاً لیبرال از آزادی مذهبی را تأیید می کنم، که به برخی از باورها و اعمال به دلیل ارزش ابزاری آنها برای افرادی که آنها را در اختیار دارند و درگیر آنها هستند، مرتبط حقوقی می داند. این تصور کاملاً در تضاد با آنهایی است که باورها و عملکردهای خاصی را از نظر قانونی بر اساس برخی کیفیت های ذاتی مرتبط می دانند. بنابراین، در یک دولت لیبرال، دامنه حق آزادی مذهب یا عقیده با معنایی که افراد برای عقاید و اعمال خاصی قائل می‌شوند تعیین می‌شود. تعهد لیبرال به رفتار با افراد به‌عنوان افراد آزاد و برابر که قادر به شکل‌دهی، بازنگری، و تعقیب تصورات خوداصلاحیت‌آمیز از خوب هستند، باید بدون توجه به معیارهای دیگر، باورها و اعمال مربوط به این حق را شناسایی کرد. تلاش های ستودنی قضایی و علمی برای تحقق بخشیدن به این آرمان، ناخواسته به مفاهیم غیر لیبرال دین بازمی گردد تا مشخص شود که آیا یک عقیده و/یا عمل، در چارچوب یک دعوای خاص، توسط حق مورد بحث حمایت می شود یا خیر. برای رفع این کمبود، لازم است از آنچه من رویکرد غالب می نامم که معافیت های فردی را که از طریق ارزیابی عینی باورها و آزمون صداقت فردی تخصیص داده می شود، تأیید می کند، اجتناب کرد. در عوض، پارادایم لیبرال زمانی به بهترین شکل ارائه می شود که قضات از هرگونه اطلاعاتی در مورد اعتقادات خاص مدعیان و/یا انگیزه های اعمالشان بی بهره باشند. این برخورد قضایی با حق آزادی مذهب یا عقیده به بهترین وجه به ویژگی جهانی آن احترام می گذارد و پتانسیل آن را به عنوان یک حق عمومی برای آزادی آشکار می کند.