جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تأثير جنسيت در فهم متون يكي از مباحثي است كه در دهه هاي اخير در حوزة فهم متون ديني مطرح شده است. با ورود دانش هاي فمينيستي، اين نظريه حتي تا خوانش زنانة متون ديني و اسلامي پيش رفته است. آمنه ودود (1952, Wadud Amina) ، نومسلمان امريكايي افريقايي‌تبار، يكي از محققان فعال در اين حوزه است كه قرآن را كانون اصلي كارش قرار داده است. مقالة حاضر به بررسي ديدگاههاي آمنه ودود در مهمترين اثرش قرآن و زن اختصاص دارد. ودود در اين اثر مدعي شده است آنچه تاكنون در سنت اسلامي در حق زنان اعمال ميشده، چندان عادلانه نبوده و اين امر بيش از هر چيز ناشي از اين واقعيت بوده كه تفاسير قرآن يكسره به دست مردان نوشته شده و مطابق با فهم و نيازها و دغدغههاي آنان سامان يافته است. در نتيجه، وي كوشيده است از طريق بازخواني قرآن، مطابق با فهم و انتظارات زنان در دنياي جديد، به تفسيري نو از برخي مفاهيم و احكام اسلامي دربارة زنان دست يابد.

ترجمه ماشینی: از دهه‌های 1970 و 1980، فمینیست‌های مذهبی یهودی و اسلامی - که از فمینیست‌های یهودی و مسلمان پیشین فاصله داشتند - به تفسیر مجدد روایات و آیات مشکل‌ساز و حتی زن‌ستیزانه در کتاب مقدس عبری و قرآن پرداختند. تحلیل تطبیقی ​​تفسیر فمینیستی آنها از داستان آفرینش، شباهت های قابل توجهی را در هدف، روش و حتی نتایج نشان می دهد. تفسیر مجدد فمینیستی مذهبی از عبارات موازی در کتب مقدس که جنسیت را تعریف می کنند - «او بر شما حکومت خواهد کرد» (پیدایش 3: 16) و «مردان مسئول (قوامون) زنان هستند» (قرآن 4:34) با روش شناسی های نوآورانه و پویا، همراه با پایه گذاری در «سنت» انجام شده است. با این حال، اصطلاح قوامون برای مسلمانان معاصر بسیار برجسته تر از یمشول برای یهودیان است. مفسران فمینیست دینی یهودی و اسلامی به مسائل زبانی، راهبردها، برخی روش ها و استفاده از منابع ثانویه مشابهی پرداخته اند، اما روش شناسی های ابداعی که آنها ایجاد کرده اند متفاوت است. در پایان، من برخی از تفاوت‌های بین مفسران فمینیست یهودی و اسلامی را در رابطه با پیشینه و محیط آنها و همچنین اهمیت داستان خلقت و عبارت جنسیتی برای زندگی آنها برجسته خواهم کرد. من همچنین به برخی نوآوری ها در روش های تفسیری و برخی از پیامدهای تلاش آنها اشاره می کنم.

ترجمه ماشینی: زمانی که بی نظیر بوتو در سال 1988 نخست وزیر پاکستان شد، عده ای مدعی شدند که این یک حمله کفرآمیز به سنت اسلامی است، زیرا به ادعای آنها هیچ کشور مسلمانی هرگز توسط یک زن اداره نشده است. در این کتاب فوق‌العاده جدید، فاطمه مرنیسی نشان می‌دهد که آن دسته از مدافعان سنت اسلامی نه تنها گمراه، بلکه در اشتباه بودند. او به پانزده قرن اسلام نگاه می‌کند و تاریخ پنهان زنانی را آشکار می‌کند که افسار قدرت را در دست داشتند، اما زندگی و داستان‌ها، دستاوردها و شکست‌هایشان تا حد زیادی فراموش شده است. ملکه های اسلام چه کسانی بودند؟ چگونه به سلطنت رسیدند و چگونه حکومتشان به پایان رسید؟ آنها چه نوع ایالت ها را اداره می کردند و چگونه قدرت خود را اعمال می کردند؟ مرنیسی با پیگیری این سؤالات و سؤالات دیگر، داستان های پانزده ملکه، از جمله سلطان رادیه را که از سال 1250 تا زمان مرگ خشونت آمیزش به دست یک دهقان در دهلی سلطنت کرد، بازگو می کند. ملکه های جزیره که در مالدیو و اندونزی حکومت می کردند. و ملکه های عرب مصر و سلسله شیعه یمن. این یمنی‌ها بودند که به ملکه‌ها عنوانی اعطا کردند که تنها متعلق به آنها بود - بلگیس الصغره یا «ملکه جوان شیبا». مرنیسی این تحقیق تاریخی جذاب را با تأمل در پیامدهای آن برای شیوه‌های اعمال سیاست در جهان اسلام امروز به پایان می‌رساند، جهانی که در آن زنان، در حالی که عموماً تحصیل‌کرده‌تر از پیشینیان خود هستند، تا حد زیادی از حوزه سیاسی کنار گذاشته شده‌اند. این کتاب قدرتمند و جذاب که یکی از اصیل ترین و متمایزترین صداهای جهان اسلام است، مورد توجه علاقه مندان به جامعه و سیاست اسلامی خواهد بود.

ترجمه ماشینی: در این کتاب نویسنده که هم فمینیست و هم مسلمان است، با بررسی و ارزیابی مجدد منابع ادبی در اسلام قرن هفتم میلادی (صدر اسلام)، بر آن است تا جایگاه زن در اسلام را روشن کند. او به تصویر می‌کشد که چگونه پیامبر [ص]، به دور از ظلم و ستم به زنان که مخالفانش ادعا کرده‌اند، از برابری همه مؤمنان واقعی حمایت می‌کند. با بررسی انبوه ادبیات پیرامون زندگی، آثار و آموزه‌های [حضرت] محمد [ص]، حقایق شگفت‌انگیزی از جمله شرح چگونگی گفتگوی سیاسی همسران پیامبر [ص] با او و حتی رفتن به جنگ، آشکار می‌شود. او می‌داند که محدودیت‌ها و تحمیل‌های بعدی بر زنان، مانند حجاب، هرگز قصد پیامبر [ص] نبوده است.

ترجمه ماشینی: «کسانی که کار خود را به زنی می سپارند هرگز سعادت را نمی شناسند». این قول منسوب به حضرت محمد [ص] است. با این حال، همانطور که مرنیسی تلاش می کند نشان دهد، جایگاه زن در جوامع اسلامی به دور از ابهام است. او استدلال می کند که حضرت محمد [ص]، به دور از ظلم و ستم به زنان که بسیاری تصور می کنند او بوده است، از برابری همه مؤمنان واقعی حمایت می کند. او در میان شواهد ادبی مربوط به پیامبر، مواردی را می‌یابد که همسرانش با او درباره مسائل سیاسی گفتگو کرده و حتی وارد جنگ شده‌اند. هدف این کتاب آشتی دادن آموزه های اسلام با فمینیسم است.

«آمنه ودود» ادعای بی‌توجهی قرآن به زن را تضعیف می‌کند/ویژگی‌های هرمنوتیک توحیدی «قرآن و زن»: اعظم پویازاده، عضو هیئت علمی گروه قرآن و حدیث دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، به مناسبت چاپ و انتشار کتاب «قرآن و زن» اثر آمنه ودود، با ترجمه اعظم پویازاده و معصومه آگاهی، به بیان نکاتی در باب این کتاب و نویسنده آن پرداخت. پویازاده در اشاره‌ای مختصر به زندگی آمنه ودود گفت: نویسنده کتاب «قرآن و زن»، بعد از این که اسلام آورد، نام «آمنه ودود» را بر خود گذاشت و پیش از آن نام وی «مری تسلی» بوده است. پدر او یک مسیحی پروتستان بوده و هم پدرش و هم خود او یک آمریکایی آفریقایی‌تبارند. او در سال ۱۹۷۲ مسلمان شد و دو سال بعد هم رسماً نام خود را به آمنه ودود تغییر داد. خانم ودود دوره کارشناسی ارشد خود را در رشته مطالعات خاورمیانه گذرانده و دکترای ایشان نیز در رشته ادبیات عرب و مطالعات اسلامی از دانشگاه میشیگان بوده است. وی ادامه داد: خانم آمنه ودود در دانشگاه قاهره زبان عربی را آموخت و بعدها در سه دانشگاه تدریس کرد؛ چند سال در دانشگاه مالزی، در دانشگاه اندونزی و همین طور در دانشگاه ویرجینیا در آمریکا. خانم ودود متأهل است و پنج فرزند و سه نوه هم دارد و الان چند سال است که بازنشسته شده است. تأثیرپذیری آمنه ودود از اندیشه‌های فضل الرحمان: پویازاده با اشاره به این که آمنه ودود شاگرد فضل الرحمان و تحت تأثیر اندیشه‌های روش‌شناسانه او بوده است، عنوان کرد: به همین دلیل نیز خانم ودود تلاش کرده است که در کتاب «قرآن و زن» یک شیوه هرمنوتیکی را که متأثر از دیدگاه‌های فضل الرحمان بوده است، برای بررسی جایگاه زن در قرآن استفاده کند. ویژگی‌های هرمنوتیک توحیدی آمنه ودود: عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به این مطلب که خود آمنه ودود نام روش هرمنوتیکی‌اش را هرمنوتیک توحیدی یا روش تفسیر توحیدی می‌خواند و ویژگی‌هایی را برای آن برمی‌شمرد، بیان کرد: او معتقد است که ما برای بررسی یک متن باید سه نکته را مد نظر قرار بدهیم؛ یکی فضایی که آن متن در آن نوشته می‌شود، دیگر ساختار نحوی متن و سوم جهان‌بینی متن. وی ادامه داد: ودود می‌گوید که علت تفاوت تفاسیر مختلف از یک متن و در این جا اختصاصاً متن دینی یعنی قرآن، تفاوتی است که در یکی از این سه پدید می‌آید؛ یعنی شناخت مفسر از فضایی که متن در آن نوشته می‌شود و همین طور آگاهی‌های نحوی و دستور زبانی مفسر در مورد آن متن و علاوه بر این دو، شناختی که از جهان‌بینی آن متن پیدا می‌کند. هر گونه اختلاف مفسران در یکی از این سه، به تفاوت شیوه تفسیری‌شان منجر خواهد شد. تفاوت جایگاه زنان در قرآن و وضعیت موجود زنان در فرهنگ مسلمانان؛ انگیزه آمنه ودود از نگارش کتابش: وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو به هدف آمنه ودود از نگارش کتاب «قرآن و زن» اشاره کرد و گفت: او می‌گوید هدف من از این پژوهشی که انجام داده‌ام این است که در واقع وضعیت موجود زنان را در فرهنگ مسلمانان می‌بینم و فکر می‌کنم که فاصله زیادی بین این وضعیت و آن چه که در قرآن هست، وجود دارد. او می‌خواهد نشان دهد که نگاه قرآن به زن نگاهی است غیر از آن نگاهی که در جوامع مسلمان نسبت به زن وجود دارد. وی با اشاره به این که این کتاب در واقع پایان‌نامه دکترای آمنه ودود بوده است، اظهار کرد: ایشان از آن زمان به بعد، طی چند مقدمه که بر کتاب می‌نویسند می‌گوید که دغدغه‌های من ابتدا از این شروع شد که ببینم قرآن چه می‌گوید و چگونه آن چه را که می‌خواهد بگوید می‌گوید، اما کم کم دغدغه‌هایی دیگر هم بر این دغدغه اولی من اضافه شد و آن هم این بود که چه چیزهایی در قرآن گفته نشده است و در واقع سکوت‌هایی که در قرآن هست چه معنایی دارد. توجه به ناگفته‌های قرآن؛ روش راه بردن به مقصود اصلی قرآن، از نظر آمنه ودود: پویازاده افزود: به عقیده آمنه ودود فقط با آن پرسش‌های پیشین، یعنی این که قرآن چه می‌گوید و چگونه می‌گوید، ما نمی‌توانیم جهان‌بینی متن و جهان‌بینی قرآن را بفهمیم. حتماً باید به این ناگفته‌های قرآن هم توجه بکنیم تا بتوانیم مقصود اصلی قرآن را دریابیم. وی با اشاره به یکی از نکته‌هایی که نویسنده کتاب «قرآن و زن» در این اثر خود بر آن تأکید دارد، گفت: ترم و اصطلاح «عام و خاص» برای کسانی که در زمینه علوم قرآنی کار می‌کنند یک ترم و اصطلاح آشناست؛ الفاظ عام قرآن و الفاظ خاص قرآن و این که آیا از الفاظ عام قرآن می‌توان اراده خصوص هم کرد و این که آیا از الفاظ خاص قرآن اراده عام هم می‌شود کرد، یکی از مباحث عمده در علوم قرآن است. آمنه ودود این ترم و این اصطلاح را بسط می‌دهد و به خوبی روی آن کار می‌کند. دلالت عام جمع‌های مذکر در قرآن بر مرد و زن، از نظر آمنه ودود وی در مورد نتیجه بررسی‌های ودود در این باره عنوان کرد: نویسنده کتاب «قرآن و زن» به این نتیجه می‌رسد که در جاهایی که قرآن به زن و مرد، اختصاصاً اشاره کرده است، نکته روشن است، اما در جاهایی که از جمع مذکر استفاده کرده و یا الفاظ عام به کار برده است، در اکثر موارد، هم زن مورد نظر است و هم مرد؛ و این طور نیست که چون جمع جمع مذکر است، فقط به مرد پرداخته باشد. آمنه ودود تلاش می‌کند تا در پایان کتاب خود با نمونه‌های مختلفی که از آیات قرآن می‌آورد این را نشان بدهد که جمع مذکر خطاب به زن هم هست. پویازاده افزود: ایشان خودش بر این مطلب تأکید می‌کند که من همیشه علاقه زیادی به بحث‌های واژه‌شناسی داشتم و به همین دلیل هم هست که این شیوه هرمنوتیکی را در پیش گرفته‌ام. تلاش آمنه ودود برای به کمال رساندن تفسیر قرآن از طریق رشد تفاسیر زنانه: این محقق و پژوهشگر علوم قرآن و تفسیر در مورد رویکرد آمنه ودود نیز بیان کرد: ایشان می‌گویند تاکنون تفسیرهایی که در مورد قرآن نوشته شده است، به دلیل این که مفسران مرد بوده‌اند، تجربه‌های مردانه خود را ناخودآگاه بر روی قرآن منعکس کرده‌اند و در واقع وقت این است که زنان هم قرآن را تفسیر کنند تا تجربه‌های زنانه آن‌ها هم مؤثر در فهم آیه‌های قرآن قرار گیرد و بعد تجربه مردانه که تفسیر مردانه نتیجه آن می‌شود با تجربه زنانه که تفسیر زنانه را ایجاد می‌کند، هر دو با هم یک تفسیر کامل‌تری را از قرآن بتواند در اختیار ما قرار بدهد. وی درباره شیوه تفسیری و شیوه هرمنوتیکی آمنه ودود نیز اظهار کرد: ایشان می‌گویند که خواننده متن خودش یک متن دارد که ما اسم این را می‌گذاریم متن پیشین. به تعبیر دیگر وقتی که یک نفر به سراغ متن قرآن می‌رود که آن را تفسیر کند خودش دارای یک متن پیشین است و این متن پیشین یعنی آگاهی‌ها و اطلاعاتی که این مفسر و این شخص دارد و بعد در یک حرکت رفت و برگشتی بین متن پیشین خواننده و همین طور متن قرآن، معنا و مفهوم حقیقی قرآن می‌تواند به دست ما داده شود. انگیزه مترجم/ آمنه ودود نظریه بی‌توجهی قرآن به زن را تضعیف می‌کند پویازاده در مورد انگیزه خود برای ترجمه کتاب «قرآن و زن» نیز بیان کرد: برای من آن چه توجهم را جلب کرد یکی دیدگاه هرمنوتیکی ایشان بود که تحت عنوان دیدگاه هرمنوتیکی توحیدی مطرح کرده بودند و در جامعه خودمان یک شیوه تفسیری با این عنوان را نداشتیم و این برای من مهم بود که ببینم شیوه تفسیر توحیدی چه شیوه‌ای است که ایشان در مورد آن صحبت می‌کنند. دلیل دیگر پرداختنم به این کتاب هم تأکید ایشان بر روی زن بود و این که از شیوه هرمنوتیکی‌شان برای فهم مفهوم زن در قرآن استفاده کرده بودند. وی افزود: من فکر می‌کنم که مباحث مربوط به زن هم در جوامع دیگر و هم در جوامع ما مباحث خیلی مهمی است. مخصوصاً در دنیای امروز که مباحث مربوط به زن هم خیلی مطرح است و بسیاری از اوقات گفته می‌شود که قرآن آن توجهی را که باید به زن بکند نداشته و بیشتر توجهش به مردان است، نگاه آمنه ودود به آیات قرآن و تفسیری که از آن‌ها دارند، این دیدگاه را ضعیف می‌کند و نشان می‌دهد که قرآن برخلاف آن چه که دیگران فکر می‌کنند، توجه لازم را به زن دارد. یادآور می‌شود کتاب «قرآن و زن» نوشته آمنه ودود، با ترجمه اعظم پویازاده و معصومه آگاهی، با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه توسط انتشارات حکمت منتشر شده است. (منبع: ایکنا: https://b2n.ir/a86285)

آشنایی با مکتب فکری فقها و تاثیر آنها بر مباحث زنان در طول تاریخ و فضای فرهنگی جامعه پیش نیاز هر گونه داوری درباره دیدگاه اسلام در مسئله مشارکت اجتماعی زنان است. یکی از مکاتب تاثیر گذار در این زمینه مکتب اخباری گری است. در این نشست تلاش می شود تا تاثیرات دیدگاه‌های اخباریان در زمینه مشارکت اجتماعی زنان ارائه گردد. می توان گفت رفتار علمی و عملی اخباریان دوره صفویه نقش بسزایی در خانه نشینی زنان داشته است. به طوری که اغلب دیدگاههای فقهی در زمینه منع حضور اجتماعی زنان و تشویق بر خانه نشینی آنها برای اولین بار از جانب اخباریان صادر گردیده است.

در خوانش‌هایی که زنان مسلمان در چند دهه اخیر از قرآن کریم صورت داده‌اند با نویسندگانی مواجهیم که بعضاً به‌عنوان افراد شاخص جریان معروف به «فمینیسم اسلامی» از آن‌ها یاد می‌شود. این نویسندگان که شامل کسانی چون ودود، الحبری، بارلاس و سعدیه شیخ می شوند، تا اندازه معتنابهی در روش شناسی خود متاثر از نظریه تفسیری فضل‌الرحمن بوده‌اند. فضل‌الرحمن هرمنوتیک قرآن‌محور خود را بر نظریه‌ای در باب نبوت و ماهیت وحی و نیز فهمی درباره تاریخ مبتنی می‌کند. وی منادی تمییز اسلام هنجاری از اسلام تاریخی است و به تفکیک ایدئال‌های دین از اعراض آن برای فهم حضور دین در جهان مدرن دعوت می‌کند. در نگاه او، انداختن طرحی نو در ساحت معرفت اسلامی در اصل باید با مطالعه جامع قرآن برای روشن نمودن مقاصد و اصول اخلاقی آن آغاز شود. در نگاه او پس از استخراج یک نظام اخلاقی و فکری از قرآن و بر مبنای این نظام اخلاقی است که می‌توان به درستی میراث حدیثی اسلامی را خوانش کرد. او دل‌مشغول احیای اجتهاد است و آن را بر مبنای «حرکت دومرحله‌ای» خود تعریف می‌کند. طنین اندیشه او در آثار نویسندگان یادشده حضور دارد ازاین‌رو تحلیل و نقد این اندیشه به نحوی تحلیل و نقد «فمینیسم اسلامی» نیز هست. این مقاله که به عنوان رهیافت روشی خود از «مطالعه تحلیلی» و «نقد دیالکتیک» بهره می‌برد سرانجام به این نتیجه می‌رسد که نظریه تفسیری فضل‌الرحمن، ضمن برخی نوآوری‌ها و راه‌گشایی‌ها، مبنای محصل و کاملا پردازش‌شده‌ای نیست که بتواند بدون ایجاد مساله‌هایی مضاعف، مبنای خوانش‌های بدیل زنان از قرآن کریم شود.

ترجمه ماشینی: در سال های اخیر، فمینیسم اسلامی به موضوعی رایج و بحث برانگیز در میان دانشمندان کشورهای مسلمان و فمینیست های غربی تبدیل شده است. این مقاله ضمن احترام به تلاش‌های فعالان مسلمان، استدلال می‌کند که چون دیدگاه اسلامی ذاتاً ضد کثرت‌گرایانه است، برای فمینیسم مناسب نیست و حتی با آن در تضاد است. از آنجایی که نمی توان در مورد کشورهای مسلمان تعمیم داد، این مقاله به بحث اسلام و فمینیسم در رابطه با ایران می پردازد. قوانین اسلامی که زمینه ساز قوانین اساسی در بسیاری از کشورهای مسلمان است، به طور نابرابر با زنان و مردان رفتار می کند. در کشورهایی که حکومت دینی دارند، اسلام به یک نظام سیاسی تبدیل می‌شود که قدرت نخبگان حاکم که همان روحانیون هستند، مانع مهمی بر سر راه اصلاحات می‌شود. اسلام به عنوان یک جهان بینی، هویت ثابتی از زنان و مردان ارائه می دهد که با هر نظریه رهایی بخش سازگاری ندارد. اهمیت این بحث در پتانسیل بزرگداشت «فمینیسم اسلامی» برای تقویت تلفیق دین و سیاست در کشوری مانند ایران که دارای حکومت دینی است، نهفته است.

«فمینیسم» یکی از جنجال برانگیزترین جنبش‌های اجتماعی و فکری قرن بیستم قلمداد می‌شود. هر چند جنبش فمینیسم در غرب از اوج اقبالِ اجتماعی خود باز ایستاده اما در کشور‌های در حال توسعه و از جمله کشورهای اسلامی همچنان به عنوان یک دغدغه ی اجتماعی در حال پیگیری است. فمینیست‌ها برآنند که بین زن و مرد به ویژه در نظام تشریع فرقی نیست؛ اما دین اسلام به تفاوت‌های زن و مرد در نظام تکوین اذعان دارد و با تأکید بر جایگاه خانواده و تکریم ِنقش مادری و همسری، بر رعایت حریم‌ها و هنجارها در رفتار جنسی تأکید مضاعف دارد. از سوی دیگر عرفان اسلامی از پرورش انسان­ها در محیط خانواده و نقش آفرینی «مادر» در این تربیت سخن گفته و به آن اهمیت ویژه­ای داده است. نقش زن به عنوان مادر و همچنین همسر دراعتلای انسان و رسیدن به مراحل بالای عرفانی چه برای خود او و چه برای همسر و فرزندان، در عرفان اسلامی و شیعی، انکار ناپذیر است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی بوده و براساس مطالعات کتابخانه‌ای تهیه و به انجام رسیده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد، که گروهی از فمینیست‌های رادیکال «سرکوب زنان» را به موضوع مادری ربط داده و ادعا نموده‌اند که رایج‌ترین موانع بر سر راه زنان به واسطه بیولوژی تولید مثل ایجاد شده است.