جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اسکاتولوژی جوزف راتزینگر که در ابتدا در سال 1988 به زبان انگلیسی منتشر شد، همچنان به عنوان یک متن پیشرو در مورد "آخرین چیزها" - بهشت ​​و جهنم، برزخ و داوری، مرگ و جاودانگی روح - شناخته شده است. این ویرایش دوم بسیار مورد انتظار شامل مقدمه جدیدی از جوزف راتزینگر/پاپ بندیکت شانزدهم و مکمل کتابشناسی توسط الهیدان پیتر آ. کازارلا است. آخرت شناسی چشم انداز متعادلی از آموزه را در مرکز اعتقاد مسیحی ارائه می دهد - ایمان کلیسا به زندگی ابدی. جوزف راتزینگر با تشخیص وظیفه آخرت شناسی معاصر این است که "ازدواج دیدگاه ها، به گونه ای که فرد و جامعه، حال و آینده، در وحدت آنها دیده شوند"، ژوزف راتزینگر تاکید اخیر بر الهیات امید به آینده را با عناصر سنتی تر دکترین. کتاب او ثابت کرده است که به همان اندازه که به موقع است بی زمان است.

چکیده ماشینی : این کتاب سهم فلسفی مارتین هایدگر را همراه با بینش های الهیات-روحانی شرق، به ویژه نیکلای بردیایف، ترسیم می کند. بنابراین، غرب را با شرق و فلسفه را با الهیات به گفت و گو می آورد. با این کار، الاهیات مسیحی زبانی وجودی- معنوی را ارائه می دهد که برای خواننده معاصر مرتبط و معنادار است. این اثر به‌ویژه «بودن به سوی مرگ» (Sein zum Tode) هایدگر را به‌عنوان پایه‌ای برای تفکر کلامی-فلسفی بررسی می‌کند. تنها کسی که «به سوی مرگ بودن» را در آغوش می‌گیرد، شهامت اندیشیدن و شاعری را دارد. این تفکر به نوبه خود «بودن به سوی مرگ» را ممکن می‌سازد و در این حرکت دایره‌ای تفکر و هستی، راز هستی خود را آشکار می‌کند و در عین حال پنهان می‌ماند. از آنجایی که هدف این اثر نشان دادن «موفقیت به سوی مرگ» از طریق زبان است، از فرمول‌بندی‌های رایج و شیوه‌های پذیرفته‌شده سنتی نگارش الهیات (دگماتیک) به سمت تأملی اصیل و فلسفی در مورد ایمان و معنویت گذر می‌کند. با این حال، این اثر در نقاط مختلف، افکار و الهیات عمیق گذشته را نیز بازیابی می‌کند که خلاقیت ژرف‌انگیز آن‌ها را نمی‌توان انکار کرد.

ترجمه ماشینی : کی یرکگور «فلسفه» را به عنوان دیدگاهی معرفی می کند که به دنبال درک حقیقت با اندیشه است. اندیشه به عنوان شوق ایده آل بودن، ماندگاری و بسته شدن در نظر گرفته می شود. اما از نظر کی یرکگارد، حقیقت مستلزم تعالی و گشودگی واقعیت است. بنابراین فراتر از اندیشه است و تنها برای کل شخص قابل درک است. یعنی حقیقت در «ذهنیت حداکثری» شناخته می شود. تصدیقات کی یرکگور درباره حقیقت مبتنی بر فرضیات جزمی است. بر خلاف دیدگاه سقراطی، که حقیقت را از راه یادآوری، ماندگار و قابل دستیابی می‌داند، کی‌یرکگور حقیقت را در لحظه‌ای مهم به نام «پری زمان» «در حال آمدن» می‌داند. برای خود بازتولید نشده این حقیقت به عنوان یک پارادوکس ظاهر خواهد شد. اگر خود، خود را تأیید کند، آنگاه پارادوکس به عنوان «جرم» در نظر گرفته می شود. اما اگر نفس خود را رها کند و پارادوکس را در ایمان بپذیرد، در این صورت قیامت عقل به وجود می آید که دیگر تناقض تناقض نیست.

ترجمه ماشینی: با توجه به تجدید حیات اندیشه معادشناسی در الهیات معاصر و ارتباط مداوم پدیدارشناسی در فلسفه، این کتاب متفکران برجسته ای مانند لاکوست، رومانو، کرنی و هارت را گرد هم می آورد تا راه هایی را که این دو رشته به ظاهر نامرتبط یکدیگر را روشن می کنند، بررسی کنند. از طریق یک سری تحلیل‌های پدیدارشناختی مفاهیم کلیدی آخرت‌شناسی و خوانش‌های دقیق در برخی از چهره‌های کلیدی هر دو رشته، این متن نشان می‌دهد که پدیدارشناسی و آخرت‌شناسی اساساً به هم مرتبط هستند و هیچ‌یک بدون دیگری نمی‌توانند به طور کامل درک شوند: بدون آخرت‌شناسی، پدیدارشناسی جنبه های اخلاقی و زمانی را که امروز آن را مشخص می کند توسعه نمی داد. بدون پدیدارشناسی، آخرت شناسی در حاشیه گفتمان جدی الهیاتی باقی می ماند. در این مسیر، مضامین متنوعی مانند زمان، مرگ، پاروسیا و تماس دوباره بررسی و تعریف می شوند.

ترجمه ماشینی: زندگی و مردن خوب رویکردی آگاهانه و میان رشته ای به مشکلات، داده ها، نظریه ها و رویه هایی دارد که یک جامعه عادل باید در هنگام ایجاد سیاست هایی در مورد مرگ و زندگی انسان در نظر بگیرد. روانشناس برجسته لوئیس پترینوویچ بحث های بحث برانگیزی را که در کار قبلی خود، تکامل انسان، بازتولید، و اخلاق مطرح شده بود، بسط می دهد و موضوعات معاصری مانند: اخلاق غربالگری ژنتیکی انسان و پروژه ژنوم انسانی را در نظر می گیرد. پیوند عضو؛ مجاز به خودکشی و اتانازی؛ و پزشکانی که در روند مرگ کمک می کنند.

ترجمه ماشینی: دیجیتال گرایی یک استراتژی فلسفی است که از روش های محاسباتی جدید تفکر برای ایجاد روش های طبیعی اما معنادار در مورد بدن ها، روح ها، جهان ها، خدایان و زندگی پس از مرگ استفاده می کند. Your Digital Afterlives چهار نظریه اخیراً توسعه یافته و الهام گرفته شده دیجیتالی از زندگی پس از مرگ را بررسی می کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب در مورد اخلاق نویسندگی است. به طور مستقیم، مفهوم‌سازی‌های متفاوتی از مسئولیت‌های نویسنده در قبال خواننده را بررسی می‌کند. اما این سؤال را نیز درگیر می کند که چه سبک های نویسندگی اجازه می دهد تا این مسئولیت ها برآورده شوند. سبک به خودی خود یک موضوع اخلاقی است، زیرا رابطه بین موضوع نوشتن و خواننده - و پویایی قدرت و نفوذ، هدیه دادن و دوستی در این رابطه - به همان اندازه با نحوه نوشتن و آنچه می‌گوید ارتباط دارد. دو نویسنده ای که سوژه اصلی این اثر هستند، فیلسوف ایده آلیست آلمانی G. W. F. Hegel و اگزیستانسیالیست مسیحی دانمارکی Sren Kierkegaard، ما را به رویارویی با سؤالات چالش برانگیز مخصوصاً در مورد اخلاق نویسندگی دعوت می کنند. هر کدام به روش خود سبک‌های نویسندگی را بررسی می‌کنند که از انواع استراتژی‌های اغواگری استفاده می‌کنند تا خواننده را به روایت‌های خود جذب کنند، استراتژی‌هایی که حداقل در ظاهر اساساً دستکاری و غیراخلاقی به نظر می‌رسند. علاوه بر این، هر دو به دنبال این هستند که مرگ خود را به عنوان نویسنده به نمایش بگذارند، و عملاً به عنوان راهنمای قابل اعتماد برای خواننده ناپدید می شوند. همچنین ممکن است از نظر اخلاقی غیرمسئولانه به نظر برسد، رها شدن خواننده ای که فقط به خاطر رها شدن فریفته شده است. این اولین اثری است که تمایز مرکزی کی یرکگور را بین سبک ارتباط غیرمستقیم خود و سبک مستقیم (به ظاهر) زیر سوال می برد. از فلسفه هگل هگل در واقع تمرین‌کننده سبکی بسیار ظریف‌تر از آن چیزی بود که کی‌یرکگور او را به‌عنوان تمرین‌کننده‌ای معرفی می‌کرد که سبکش در خدمت مفهوم‌سازی مجدد جاه‌طلبانه اخلاق نویسندگی است. در مورد کی یرکگور، سبک غیرمستقیم خود او یک سری سؤالات اخلاقی را در مورد چگونگی تصور خواننده در رابطه با نویسنده مطرح می کند. در نهایت بین هگل و کی یرکگور یک یا/یا وجود دارد، نه آن چیزی که کی یرکگور پیشنهاد می کند بین نویسنده ای فاقد اخلاق و نویسنده ای که اخلاق واقعی نویسندگی را ممکن می سازد. در عوض، یا/یا بین دو شیوه رقیب نویسندگی است، یکی با آهنگ‌های سبک بسیار فنی دلهره‌آور، دیگری برای ظرافت و بازیگوشی آن لذت‌بخش است - اما هر دو آزمایش‌های قدرتمندی در اخلاق سبک هستند.