جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این کتاب دربارة حقیقت عرفان و تصوف و رابطة آن با دین مبین اسلام نوشته شده است. از این رو نخست یک شناخت کلی از مباحث و عرفان و تصوف ارائه می‌شود، سپس دربارة گفتار نویسنده «رسالة رفع شبهات» که در آن به برخی از اشکالات وارده بر عقاید صوفیان پاسخ داده، تحلیلی ارائه می‌گردد. آن‌گاه دربارة فلسفه و کلام توضیحاتی ارائه شده و به دنبال آن، شاخص برخی از مباحث عرفانی با شرع، شرح داده می‌شود. در ادامه دربارة جعل حدیث صوفیه، عرفان و رابطه آن با نبوت و امامت مطالبی آورده می‌شود و در پایان کتاب نیز به اثبات توحید اسلامی و برتر بودن آن پرداخته می‌شود.

مسأله اصلی این مقاله، بررسی استعاره‌های سماع در انس­ التائبین است. در نگرش شناختی، مفاهیمی چون زمان، کمیّت، حالت، دگرگونی، کنش، علّت، هدف، شیوه و وجه با روش استعاری فهمیده می­ شوند. احمد جام در انس ­التائبین برای تبیین بسیاری از جنبه ­های سماع از حوزه ­های «خوراک»، «انسان» و «بیماری و سلامت» بهره­ برده­، با ­استعاره‌های «سماع، به مثابۀ انسان است»؛ «سماع به مثابۀ خوراک است»؛ «سماع به مثابۀ سلامت و بیماری است»، نظریه­ اش را تبیین کرده است. پشتوانۀ نظری مقاله، نظریه «استعاره‌های مفهومی» است که استعاره را از شگردی زیبایی­ شناسی به ابزار اندیشیدن ارتقاء داده­ است. نخست، مبانی نظریه یاد شده را با کلیدواژه ­های فهم نظریۀ زبانشناسی شناختی معرفی­ کرده، گزارشی از استعاره‌ها آورده ­ایم. سپس استعاره‌ها را بر اساس درون­ مایه، دسته­ بندی کرده ­ایم: استعاره‌های ویژگی­ های خوشایند سماع، استعاره‌های ویژگی­ های ناخوشایند سماع و استعاره‌های دو پهلو. سپس به تحلیل شناختی هر گروه پرداخته­، شگردهای بیانی استعاره‌ها را بررسی­ کرده ­ایم که چگونه احمد جام در استعارۀ سماع از شگردهای «انتقال» و «تغییر» برای تبیین نظریۀ خود بهره­ گرفته است.