جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: سؤال این پایان نامه این است که آیا و چگونه مشیت الهی می تواند در چارچوب الهیات ضعیف خدا عمل کند؟ در حالی که نظریات مشیت الهی به طور سنتی به خدای قدرتمندی بستگی دارد که قادر است همه چیز را به پایان برساند، من استدلال می‌کنم که مشیت برای امید و مشارکت مسیحی ضروری است، حتی اگر خدا دوباره ضعیف تصور شود. این پایان نامه مفهوم مشیت را در الهیات ضعیف خداوند از طریق درک روح القدس توسعه می دهد که غیرکلی و وابسته به پاسخ خلقت است. بنابراین، مشیت به جای اینکه علیرغم اعمال ما پیروزی را تضمین کند، به عمل انسان قدرت می بخشد. پایان نامه با بررسی سه رویکرد معرف به آموزه مشیت الهی در مسیحیت آغاز می شود: الگوی مشیت کالوینیستی پل هلم، مدل مشیت تومیستی مایکل دادز، و مدل فرآیند مشیت جوزف براکن. این سه رویکرد به منظور کشف مجموعه‌ای از معیارها برای بازشناسی آموزه مشیت مسیحی در چارچوب الهیات ضعیف خدا تحلیل می‌شوند. سپس، الهیات ضعیف خدا و نقدهای آن از هستی‌شناسی از طریق کار جان کاپوتو معرفی می‌شود. در حالی که معیارهای مشیت در سیستم کاپوتو کاملاً متفاوت است، مشیت همچنان به عنوان دعوت یا اصرار خداوند عمل می کند. کار مایکل ولکر شباهت‌هایی را بین دعوت و روح‌القدس آشکار می‌کند و امکان بازاندیشی کامل‌تر از مشیت را فراهم می‌کند. برخی از پیامدهای این مشیت تخیلی مجدد در نتیجه با استفاده از طوفان کاترینا به عنوان مطالعه موردی برای مشیت و الهیات ضعیف خدا بررسی شده است.

فلسفه لایب نیتس و تصور وی درباره خدا از حوزه های فلسفی و الهیات مسیحی، فلسفه اسپینوزا و فلسفه دکارت متاثر است. همچنین لایب نیتس از بعضی مکالمات افلاطون هم تاثیر پذیرفته است. در عین حال، شان کلامی آثار لایب نیتس از آثار دکارت و اسپینوزا بیش تر است و فلسفه او مانند فلسفه مالبرانش خدامحور است. به نظر لایب نیتس، علت فاعلی و علت غایی در جهان طبیعت توسعه و تداوم علیت خداوند است. لایب نیتس با این تفکر به قاعده «لا موثر فی الوجود الا الله» نزدیک می شود. لایب نیتس در نظریه هماهنگی پیشین بنیاد علیت ماشینی را تحت علیت غایی قرار می دهد. لایب نیتس برداشت دکارت از خدا را مورد حمله شدید قرار می دهد و آن را به خدای اسپینوزا تشبیه می کند که اصل چیزهاست و نوعی قادر مطلق است که با طبیعت اولیه نامیده می شود و فاقد اراده و فاهمه است. موجود کامل دکارت آن خدایی نیست که ما تصور می کنیم و به او امیدواریم، یعنی خدای عادل و عاقل که هر ممکنی را برای خیر مخلوقاتش انجام می دهد. خدایی ساختگی مثل خدای دکارت برای ما هیچ تسلای دیگری جز تسلای صبر از روی جبر باقی نمی گذارد. اسپینوزا هر تصور یا تعریفی از خدا را به عنوان موجودی عاقل و صاحب اراده رد می کند. به باور وی، خدا از طریق اراده آزاد عمل نمی کند. اراده و عقل با طبیعت خدا همان نسبت را دارند که حرکت و سکون. از این رو، جهان یک نظم و نظام مکانیکی و ریاضی است و به هیچ معنا انسانی، هدفمند و اخلاقی نیست. هر چیز مطابق با قانون عینی و انعطاف ناپذیر علت و معلول رخ می دهد. لایب نیتس با انتقاد شدید از نگرش اسپینوزا به خدا می گوید: خدا یک ذهن، یک شخص و یک جوهر معین است، اما در عین حال کامل ترین جوهرهاست، خدا، مناد منادهاست که با نظم ریاضی دقیق خود، اعمال و تاثیرات ظاهری منادها را هماهنگ می سازد. لایب نیتس بعد از فراز و فرودها، سرانجام یک طبیعت، یعنی جوهر منفرد یا «مناد منادها» را به عنوان موجود کاملا متعالی یا خدا معرفی می کند که به حکم ضرورت اخلاقی مجبور است بهترین جهان ممکن را بیافریند. آیا لایب نیتس در نهایت به فلسفه اسپینوزا – که آن را به شدت رد می کرد- نزدیک نشده است؟ جبر و ضرورت اخلاقی لایب نیتس با ضرورت و جبر طبیعی اسپینوزا چه تفاوتی دارد؟ در این مقاله تلاش کرده ایم: 1- الهیات لایب نیتس را تبیین کنیم. در الهیات لایب نیتس نکات بدیعی وجود دارد که توجه بیش تر به دکارت در مراکز فلسفی ایران مانع دریافت آنها شده است.2- برخی از آراء لایب نیتس را در الهیات با نظران افلاطون، ارسطو، دکارت، مالبرانش و اسپینوزا تطبیق و مقایسه کنیم.3- الهیات لایب نیتس را از برخی جهات و در حد گنجایش مقاله مورد نقد و داوری قرار دهیم.