جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 2
کارکرد الاهیاتی مرگ در قرآن و عهد جدید
نویسنده:
پدیدآور: سمیه فیروزفر ؛ استاد راهنما: مهراب صادق‌نیا ؛ استاد مشاور: فاطمه توفیقی
نوع منبع :
رساله تحصیلی
چکیده :
مسئله مرگ و حیات پس‌ازآن در اسلام و مسیحیت نقش و جایگاه ویژه‌ای دارد و بر مبنای آن مناسک ویژه‌ای در هر دو دین ایجاد گردیده است. با مطالعه قرآن و کتاب مقدس درمی‌یابیم که در هر دو به‌دفعات به مرگ پرداخته‌شده است. با بررسی آموزه مرگ در قرآن و کتاب مقدس به این نتیجه می‌رسیم که هر دو مرگ را آغازگر حیاتی جدید و جاودانه و انتقال از عالم جسمانی به عالم روحانی می‌دانند. برخی اشتراکات درباره مرگ و حوادث حین آن و پس‌ازآن، بین این دو دین وجود دارد و هر دو به برزخ، رستاخیز، داوری، بهشت و جهنم معتقدند لیکن تفاوت‌هایی نیز دیده می‌شود. نقاط کلیدی این اختلاف به تعریف این دو از مرگ، ماهیت مرگ و کارکرد الاهیاتی مرگ بازمی‌گردد. شاید بتوان گفت تقریباً در اغلب صفحات قرآن سخن از مرگ و معاد به میان آمده است. مرگ در اسلام تقدیری است الهی که برای تمامی موجودات ماسوای ذات الهی و نه‌فقط انسان، مقدر شده است. درواقع مرگ بخشی از حیات همه موجودات عالم است که از ابتدای خلقت برای همه مقدر شده، اما در مسیحیت بیان می‌شود که مرگ برای انسان‌ها وجود نداشته و گناه آدم و حوا آن را به انسان‌ها تحمیل کرده است. در مسیحیت با توجه به اینکه دیدگاه پولسی در این آیین غلبه دارد، با تحقیق بر روی این دیدگاه درمی‌یابیم که بررسی ماهیت مرگ وارد رویکردی فلسفی شده و پولس بر اساس پیش‌فرض‌هایی به تبیین مسئله مرگ پرداخته که به‌کلی باعث دگرگونی این آموزه در مسیحیت گشته است. مرگ‌شناسی در مسیحیت پولسی مبتنی بر گناه اصلی و خوردن میوه ممنوعه است به این معنا که با خوردن آن توسط آدم گناه و مرگ وارد حیات بشری گردید و براثر گناه آدم وارثان او آلوده گناه شدند و مرگ نیز در عالم هستی داخل شد. از طرفی قرآن از مرگ به‌عنوان عاملی برای دوری از گناه و اقبال به سمت زندگی اخلاق‌مدارانه یادکرده و مستقیماً یا تلویحاً از مرگ و آخرت تحذیر داده و انسان‌ها را به تفکر و توجه درباره مرگ تشویق نموده است؛ اما در مسیحیت شاید با مراجعه به بخش‌های اندکی از عهد جدید تحذیری این‌چنین ببینیم لیکن در رساله‌های پولس که نگاه غالب در مسیحیت است، نگاه تحذیری به مرگ وجود ندارد و مسیحیت پولسی بر حذر داشتن از گناه و زیست اخلاقی را در ترس از مرگ جستجو نمی‌کند بلکه برای این امر بر محبت و زیست در مسیح تأکید دارد.
بررسی و نقد ارتباط مرگ و گناه در آثار آگوستین قدیس
نویسنده:
قاسم کاکائی، محبوبه جباره ناصرو
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
اصفهان: دانشگاه اصفهان,
چکیده :
مسئله‌ی مرگ یکی از مسائل مشترک و گریز ناپذیر زندگی بشری است. ادیان الهی، مکاتب فلسفی و مکاتب کلامی، مسأله مرگ را یکی از دغدغه‌های وجودی و معرفتی انسان شناخته‌اند. آگوستین یکی از بزرگترین متألهان مسیحی نیز از این امر مستثنا نیست. توجه به موضوع مرگ در آثار آگوستین و ارتباط آن با مقوله‌ی گناه موضوعی است که کمتر به آن پرداخته شده است. غور و بررسی در آثار آگوستین نشان از آن دارد که وی نسبت به متفکرین قبل از خویش توجه بیشتری به ارتباط بین مرگ و گناه دارد که برگرفته از دین مسیحیت و بخصوص نامه‌های پولس است. وی در تمام آثار خود مرگ را بر مبنای گناه نخستین و گناهان روزمرّه‌ای که بشر در طول زندگی خود مرتکب می‌شود، توجیه و حتی گناه را علت مرگ معرفی می‌کند. وی بر این باور است که خداوند انسان را به گونه‌ای آفریده است که اگر گناه نمی‌کرد از زندگی جاودانه و نامیرایی برخوردار می‌شد؛ اقسام مرگ که عبارت است از مرگ جسم (وقتی که نفس آن را ترک کند)، مرگ نفس (وقتی که خدا آن را ترک کند) و مرگ ابدی (وقتی که نفسی که خدا آن را ترک کرده است، جسم را ترک کند) در اثر نافرمانی و عصیان به سراغ انسان می‌آید. وی به صراحت بر این نکته پافشاری می‌کند که اولین زوج بشری بر اثر عصیان و بر مبنای داوری عادلانه‌ی خداوند مجازات شدند. از سوی دیگر تمامی نژاد بشر، در اولین انسان حاضر بودند، از این‌رو مجازات گناه شامل هر کسی که از خمیره‌ی آنان سربرآورد نیز می‌شود. از این‌رو هر انسانی در حالی متولد می‌شود که ذات او آلوده به گناه نخستین است. وی در مورد گناه نخستین و پیامدهای آن به افراط می‌گراید و هیچ کسی را به جز حضرت عیسی و مادرش از گناه مبرا نمی‌داند.
صفحات :
از صفحه 1 تا 18
  • تعداد رکورد ها : 2