شکاکیت فلسفی درباره جهان خارج دیدگاهی معرفتشناختی است که ادعا میکند انسان علیالاصول نمیتواند نسبت به گزارههایی که در مورد جهان خارج هستند معرفت داشته باشد
... د. دستهای از استدلالهایی که به منظور اثبات موضع شکاکانه نسبت به جهان خارج ارائه شده است، بر اساس فرضیههایی شکلگرفته که به فرضیههای شکاکانه معروفاند. این فرضیهها تبیینی ممکن از اوضاع جهان هستند که با درک متداول ما از آن متفاوت است. شکاک با استفاده از این امر که کسی نسبت به وقوع یا عدم وقوعِ شرایطی که در این فرضیهها مطرح شدهاند، معرفت ندارد، بر اساس استدلالی نتیجه میگیرد که کسی نمیتواند نسبت به هیچ گزارهای در مورد جهان خارج معرفت داشته باشد. اینگونه به نظر میرسد که این نوع شکاکیت تنها در جایی مطرح میشود که شخص به لحاظ متافیزیکی رویکردی رئالیستی در مورد جهان داشته باشد و موضع کسی که در مورد جهان خارج به رویکردی آنتیرئالیستی قائل است، نسبت به آن مصون است. بر خلاف این مطلب، در مقاله حاضر استدلال شده است که شکاکیت استدلالی نسبت به جهان خارج هر دو موضع متافیزیکی رئالیسم و آنتیرئالیسم نسبت به جهان خارج را به یکسان تهدید میکند و نمیتوان برای دوری از شکاکیت نسبت به جهان خارج که تهدیدی معرفتشناختی محسوب میشود، موضع متافیزیکی آنتیرئالیسم را برگزید.
بیشتر