جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب از یک نظریه ابتکاری از رئالیسم علمی حمایت می کند که در آن به ریاضیات و منطق اهمیت داده می شود. نویسندگان استدلال می‌کنند که اگر ریاضیات را مطالعه کلیات، ویژگی‌ها و روابط، الگوها و ساختارها، انواع چیزهایی که می‌توانند همزمان در چندین مکان باشند، می‌توان به‌طور واقع‌بینانه فهمید. آنها با در نظر گرفتن این نوع افلاطون گرایی علمی به عنوان نقطه عزیمت خود، نشان می دهند که چگونه نظریه کلیات می تواند احتمال، قوانین طبیعت، علیت و تبیین را توضیح دهد و پیامدهای آن را در همه این زمینه ها کشف کند. این کتاب مهمی برای همه فیلسوفان علم، منطق دانان و متافیزیکدانان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی آنها خواهد بود. خوانندگان همچنین شامل کسانی می شود که خارج از فلسفه به رابطه متقابل فلسفه و علم علاقه مند هستند.

ترجمه ماشینی: رئالیسم علمی در درجه اول با دامنه دانش علمی سروکار دارد. بر اساس فرضیه واقع گرایانه در مورد استقلال واقعیت فیزیکی قوای ذهنی انسان و سازه های ذهنی (مانند زبان ها، طرح های مفهومی و قراردادها)، ادعا می کند که علم می تواند و می کند دانشی در مورد جنبه های قابل مشاهده و غیر قابل مشاهده در اختیار ما قرار دهد. واقعیت فیزیکی ضد واقع گرایان، از فرقه های مختلف، اصل اصلی رئالیسم علمی را رد می کنند. در حالی که تعداد کمی از آنها ممکن است امکان دستیابی به دانش علمی را انکار کنند، اما همگی دامنه چنین دانشی را که توسط واقع گرایان مد نظر قرار می گیرد، مورد مناقشه قرار می دهند. در دیدگاه ضد واقع گرایان، علم در بهترین حالت می تواند شناخت پدیده های قابل مشاهده را در اختیار ما قرار دهد. در این جستار، پس از توضیح مختصری از موضوعات اصلی دخیل در مناقشه (علمی) واقع گرایی - ضد رئالیستی (فصل 1) و یک گشت و گذار کوتاه تاریخی در مورد بسط موضوعات محوری این مناقشه از اواخر قرن نوزدهم. (فصل 2)، من روی موارد تعدادی از ضد رئالیست های مدرن (عمدتاً ون فراسن و لری لاودان - فصل 3 و 4) و همچنین تعدادی از رئالیست هایی که از سنت رئالیستی جدا شده اند تمرکز خواهم کرد. (فصل 5). تأثیر تحولات مکانیک کوانتومی بر بحث رئالیستی - ضد رئالیستی نیز به طور انتقادی مورد بررسی قرار گرفته است (فصل 6). در فصل آخر (فصل 7) تلاش شده است تا نظریه جامع تری از علم معرفی شود که امید است بر مشکلاتی که موضع نظریه های واقع گرایانه شناخته شده کنونی را تضعیف کرده است، غلبه کند.

در این مقاله عدم تعیین نظریه با شواهد تجربی مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. به طوری که، استفاده از این برهان برای تشکیک در صدق نظریه ها کفایت نمی کند و فرض های ضمنی و غیر بدیهی دیگری برای این نتیجه گیری مورد نیاز است که الزام آور نبوده و قابل مناقشه است.

در قالب پی دی اف

در قالب پی دی اف

در قالب پی دی اف

در پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد نظری روش‌شناسی بنیادین، روش تحقیق اسنادی و با نگرشی تفسیری و اکتشافی، محدوده و برخی از شاخصه‌های رئالیسم علمی مندرج در معرفت اجتماعی سید جمال‌الدین اسدآبادی شناسایی شده است. سید جمال‌الدین با استفاده از بینش هرمنوتیکی و بر اساس مفاهیم قرآنی از جمله عقل، علم و جهاد تلاش کرده است ظرفیت معرفت دینی را در جهان مدرن آشکار کند. قرین بودن علم و دین یکی از اصول معرفت‌شناختی اوست. به اعتقاد سید جمال‌الدین، ضرورت کاربردی‌سازی علوم اسلامی و توجه مسلمانان به سایر روش‌های علمی از جمله روش‌های مکتب اثباتی می‌تواند در تقویت بُعد معرفتی و علمی کشورهای اسلامی و در نتیجه، احیای مجدد تمدن اسلامی سهم مهمی داشته باشد. به ‌نظر می‌رسد در پرتو منطق روش‌شناختی و معرفت‌شناختی سید جمال‌الدین، نوعی توصیه به مؤلفه‌های پارادایمی رئالیسم علمی می‌تواند در به‌کارگیری معرفت دینی و قرآنی در کنار سایر روش‌های علمی و تجربی مدرن سودمند باشد. همچنین از جمله ویژگی‌های عملی معرفت اجتماعی سید جمال‌الدین، روحیۀ عمل‌گرایی و پراکسیس (عقیده و جهاد) است.

بر اساس دسته بندی مشهور متافیزیکی، موجودات به دو دستۀ کلی و جزئی تقسیم می شوند. موجودات جزئی اشیاء متباینی هستند که منحصر به فرد و تکرار ناپذیرند. هر یک از ما انسانها یک موجود جزیی محسوب می شویم. با این حال میان موجود های جزیی شباهت هایی وجود دارد که بر اساس این شباهت ها آنها را دسته بندی می کنیم. هر شیء جزیی دارای صفاتی مشترک و نسبت هایی تکرار پذیر با دیگر اشیاء است. این صفات و نسبت های مشترک مساله ای را پدید آورده که به مسالۀ کلی ها معروف شده است. پرسش اصلی در باب کلی این است که آیا هویتی واقعی است؟ یا این که چیزی جز ساخته و پرداخته ذهن و زبان ما نیست. واقع گرایی، نام گرایی و مفهوم گرایی سه نظریه مشهور درباره کلی است. دیوید. م. آرمسترانگ از فیلسوفان طبیعت گرای معاصر پس از نقد نظریه های مختلف درباره کلی بر اساس طبیعت گرایی متافیزیکی خود نظریه ای ارایه کرده که آن را واقع گرایی علمی نامیده است. او با معرفی اوضاع امور در هستی شناسی خود کلیت و جزئیت را دو وجه از یک وضعیت امور می داند. این مقاله به بررسی و نقد نظریۀ آرمسترانگ درباره کلی می پردازد.