جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جامعه مدنی در مفهوم متداول امروز جامعه ما، در واقع بیان دیگری از توسعه سیاسی است. آنچه که از طرح جامعه مدنی برمی آید، ایجاد، ایجاد حوزه نهادهای مستقل از دولت در جامعه برای مشارکت و مسئولیت بخش های هرچه بزرگتری از جامعه و بویژه روشنفکران است.جامعه مدنی برسمیت شناخته شدن نقد مستقل روشنفکری در یک جامعه است، پذیرش حداقل لازم از کثرت گرایی برای رشد آزادانه خلاقیت ها و مشارکت های خودجوش است.

در خصوص رابطۀ میان جامعه مدنی و سیاست خارجی دو دیدگاه وجود دارد. دیدگاه اول معتقد به تباین ماهوی و دیدگاه دوم معتقد به پیوند دیالکتیکی است. دیدگاه اول که بیشتر مربوط به نظریه پردازان کلاسیک چون ماکیاول و هابس می شود بر این اعتقاد است که با توجه به تفاوت ماهوی میان دو عرصۀ داخلی و خارجی، نوعی دوگانگی میان جامعۀ مدنی و سیاست خارجی وجود دارد. دیدگاه دوم که به پیوندی دیالکتیک میان جامعۀ مدنی و سیاست خارجی اعتقاد دارد، بر این نظر است که اولا نبایستی قائل به برتری یکی از این دو مقوله بر دیگری شد، چرا که هم جامعۀ مدنی متاثر از شرایط بین المللی است و هم سیاست خارجی تاثرپذیر از شرایط محیطی داخلی می باشد.

از جمله آسیب های مهم اجتماعی و سیاسی که یک نظام مردم سالاری دینی را مورد تهدید جدی قرار می دهد، کاهش رو به تزاید اعتماد سیاسی شهروندان به افراد، سیاست ها و خط مشی های سیاسی، اقتصادی، قضایی و امنیتی نهادهای مختلف دولتی و غیر دولتی آن نظام است. با عنایت به اهمیت ویژۀ احساسات، ارزیابی ها و قضاوت های مردم نسبت به نخبگان سیاسی؛ به ویژه برای نظام های دموکراتیک، و بالاخص برای نظام های مردم سالاری دینی؛ این مقاله در پی آن است تا پس از توصیف مفهوم اعتماد سیاسی،به عنوان یک کالای نادر سیاسی، به نمونه هایی از کسری اعتماد سیاسی در نهادهای حکومتی و غیر حکومتی و اثرات آن در سطح کشور اشاره نماید و سپس با توجه به نظریات مختلف فرهنگی، ساختاری و ویژگی های رهبران؛ به ریشه های بی اعتمادی سیاسی در جوامع مختلف بپردازد. در نهایت، بر نقش مهم عوامل جامعه پذیری سیاسی، توانمندی و کارآمدی مجموعۀ نظام های سیاسی در پاسخ گویی به انتظارات مردم، و کفایت و صداقت رهبران سیاسی، به عنوان راه کارهای مقابله با این آسیب مهم اجتماعی تاکید می گردد.

کتاب نوواقع گرایی، نظریه انتقادی و مکتب برسازی اثر آندرو لینکلیتر، متضمن مقالات بسیار مهمی در پهنه ادبیات روابط بین الملل در قرن بیستم است که در طول پنجاه سال در این زمینه نگاشته شده و توسط آندرو لینکلیتر که خود ید طولایی در این رشته دارد، تدوین و ویرایش شده است. انجام این مهم توسط انتشارات معروف راتلج صورت گرفته است. ویراستار متن اصلی با وسواس مثال زدنی از میان هزاران مقاله موجود در این زمینه اقدام به پالایش مطالب نموده و معتبرترین آنها را برای مجموعه حاضر برگزیده است.

ترجمه ماشینی: جنبش ملی فلسطین در آغاز قرن حاضر به بن بست رسید و به فروپاشی نزدیک شد. مبارزه برای قدرت پس از مرگ یاسر عرفات در سال 2004، نشان دهنده پایان مسیری بود که یک دهه پیش از آن توسط پیمان اسلو تهیه شده بود. دلایل شکست این جنبش عمیقاً در تاریخ مدرن فلسطین ریشه دارد. اسعد غانم وقایع داخلی و خارجی را تحلیل می کند که با تبدیل شدن جنبش ملی فلسطین به یک "جنبش ملی شکست خورده" که با مبارزه داخلی و فروپاشی، شکست در ایجاد یک کشور جداگانه و دستیابی به صلح پایدار با اسرائیل مشخص شد، و کاهش جایگاه جنبش در جهان عرب و جامعه بین المللی.

ترجمه ماشینی: درک فزاینده ای در میان محققان و شاغلین روابط بین الملل وجود دارد که دین یک عامل مهم در سیاست جهانی است. انقلاب ایران، حملات 11 سپتامبر، درگیری‌های قومی-مذهبی مانند یوگسلاوی سابق و سریلانکا از جمله دلایل زیادی برای افزایش تمرکز بر مذهب در امور بین‌المللی است. ظهور احزاب سیاسی مذهبی در سراسر جهان از دموکرات‌های مسیحی در اروپا گرفته تا حزب بهاراتیا جاناتا در هند به طور مشابه نمایانگر برجسته‌تر شدن بین‌المللی دین بود. با وجود این همه توجه، قرار دادن دین در درون رشته‌ای که از ابتدای پیدایش عمدتاً سکولار بوده، چالش برانگیز است. تنها تعداد کمی از آثار موجود به جسارت ادغام دین در نظریه های اصلی روابط بین الملل مانند رئالیسم کلاسیک، نئورئالیسم، نئولیبرالیسم، سازه گرایی و مکتب انگلیسی پرداخته اند. این اثر اولین تلاش سیستماتیک برای ارزیابی تطبیقی ​​جایگاه دین در رشته های نظری پیش گفته روابط بین الملل با نمونه های معاصر از سراسر جهان است. این کتاب که به شیوه ای در دسترس و منظم نوشته شده است، افزودنی مهمی برای حوزه های دین و روابط بین الملل خواهد بود. نوخت آ. ساندال، استادیار گروه علوم سیاسی در دانشگاه اوهایو است. جاناتان فاکس استاد گروه مطالعات سیاسی در دانشگاه بار ایلان اسرائیل است.

ترجمه ماشینی: این مجموعه مقالات، درک تقریباً جامعی از برداشت های غربی و غیر غربی از ایالات متحده از زمان جنگ جهانی دوم ارائه می دهد. مشارکت‌کنندگان، پیچیدگی احساسات ضد آمریکایی را در شش بخش متمایز از جهان توصیف و ارزیابی می‌کنند: اروپای غربی، اروپای شرقی، روسیه، خاورمیانه، آسیای مرکزی و جنوب شرقی و در عین حال به ابهامات، تضادها و وارونگی‌های مکرر این احساسات احترام می‌گذارند. این کتاب به دنبال حمله یا دفاع از ایالات متحده نیست، بلکه به دنبال جلب توجه مداوم به منابع ضدآمریکایی، تنوع کنونی آن، و مسیر احتمالی آن است.

ترجمه ماشینی: در پاکستان در تقاطع، دانشمندان برجسته بین‌المللی، سیاست و اقتصاد پاکستان و چالش‌های پیش روی رهبران غیرنظامی و نظامی این کشور را در عرصه داخلی و دیپلماتیک ارزیابی می‌کنند. مشارکت‌کنندگان نحوه مدیریت دولت با تهدیدات داخلی، تنش‌های بین غیرنظامیان و ارتش، استراتژی‌های احزاب سیاسی، اصلاحات پلیس و اجرای قانون، روند فعالیت‌های قضایی، افزایش درگیری‌های مرزی، چالش‌های اقتصادی، درگیری‌های مالی با قدرت‌های خارجی، و روابط دیپلماتیک را بررسی می‌کنند. با هند، چین، ایران، عربستان سعودی، افغانستان و ایالات متحده آمریکا. علاوه بر درگیری‌های قومی در بلوچستان و کراچی، خشونت‌های تروریستی در پاکستان در پاسخ به مداخله نظامی تحت رهبری آمریکا در افغانستان و مناطق قبیله‌ای تحت اداره فدرال با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین و همچنین عملیات ارتش پاکستان در منطقه پشتون‌ها، باعث شده است. به سطح بی سابقه ای رسید. اجماع فزاینده ای در میان رهبران ایالت ها وجود دارد که تهدیدهای اصلی امنیتی کشور ممکن است نه از هند بلکه ناشی از درگیری های داخلی مارپیچ آن باشد، اگرچه این درک ممکن است به اندازه کافی ارتش پاکستان را از هدف قرار دادن بزرگترین همسایه کشور منصرف نکند. بنابراین، این حجم برای درک تأثیر متقابل پیچیده نیروهای داخلی و خارجی که مسیر اخیر کشور را پیچیده می کند، حیاتی است.

ترجمه ماشینی: پاکستان به عنوان آفرینش مسلمانان نخبه اردو زبان متولد شد که به دنبال اداره کشوری بودند که تسلط خود را حفظ کند. جناح پس از گردآوری رهبران غیر اردو زبان در اطراف خود، تعریف واحدی از دولت ملی جدید را تحمیل کرد که تنوع زبانی را از بین برد. این تمرکز - که با تهدید هند "توجیه می شود" - باعث تقویت نیروهای گریز از مرکز شد که منجر به جدایی طلبی بنگالی در سال 1971 و جدایی طلبی های بلوچ و مهاجری امروز شد. تمركز قدرت در دست تشكيلات هنجار بود و در حالي كه استبداد تحت حكومت نظامي به اوج خود رسيد، دموكراسي نتوانست اصلاحات را آغاز كند و حكومت قانون در بهترين حالت در زمان ذوالفقار بوتو و بعدها نواز شريف شکننده بود. در حالی که جناح و ایوب خان دین را یک نشانگر فرهنگی می دانستند، از زمان آنها اسلام گرایان به تدریج پیروز شدند. آنها از حمایت ژنرال ضیا بهره مند شدند، در حالی که دیگران، از جمله گروه های فرقه ای، از مبارزه خود علیه تشکیلات برای جلب بی حقوقی ها سود جستند. امروز، پاکستان با چالش‌های وجودی از درگیری‌های قومی گرفته تا اسلام‌گرایی، دو منبع بی‌ثباتی مواجه است که به سلطه نخبگان بازمی‌گردد. اما ایستادگی کشور و مردم آن، عزم قوه قضائیه و اشاراتی به اصلاحات در ارتش ممکن است فصل جدید و پایدارتری را در تاریخ آن بگشاید.