جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با وجود نقش مهمی که سقط جنین عمدی در حرکات جمعیتی دارد، حساسیت های خاص آن در بسیاری موارد مانع از بررسی معمول مساله شده است و استفاده از روش های غیرمستقیم در مطالعه آن را ضروری می سازد. پژوهش حاضر با استفاده از مدل تعیین کننده های بلافصل باروری و داده های پیمایش جمعیت و سلامت در جمهوری اسلامی ایران (DHS)، در راستای برآورد میزان های سقط عمدی کل و تاثیر نسبی بازدارندگی عوامل بلافصل روی باروری در کشور تلاش کرده است. برآوردها نشان می دهد هر زن ایرانی در طول دوره باروری خود و با فرض ثبات نسبی میزان های ویژه سقط عمدی زمان پژوهش، به طور متوسط در حدود 1.071 مورد را تجربه می کند که این میزان در مناطق شهری و در استان های با وضعیت اقتصادی و اجتماعی بالا، بیشتر بوده است. بر اساس یافته ها، استفاده از وسایل تنظیم خانواده با 59.3 درصد بیشترین تاثیر بازدارنده روی باروری را داشته است و دیرکرد یا عدم ازدواج با 21.2 درصد، سقط عمدی با 15.8 درصد و نازایی موقت با 3.8 درصد در رتبه های بعدی جای گرفته اند. در ادامه، برآوردهای انجام گرفته مورد بررسی و ارزیابی بیشتر قرار گرفته است.