جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی روش آموزش فرزندپروری مثبت بر کاهش نشانه های کودکان 7-6 ساله مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای است.روش: نمونه ها از بین والدین 330 کودک مقطع پیش دبستانی و اول ابتدایی طی دو مرحله انتخاب شد. در مرحله اول، مادران کودکانی انتخاب شدند که در فهرست رفتاری کودک نمره آنها بالاتر از نقطه برش مواد اختلال نافرمانی مقابله ای بود. در مرحله بعد و به منظور انتخاب نهایی، تحت مصاحبه تشخیصی ساخت یافته مبتنی بر ملاک هایDSM-IV-TR  قرار گرفتند. مادرانی که وجود نشانه های اختلال در کودکان آنها توسط مصاحبه تشخیصی نیز تایید شد به عنوان نمونه اصلی پژوهش انتخاب شدند. در نهایت، 46 نفر انتخاب شده و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش در جلسات گروهی آموزش فرزندپروری مثبت شرکت کردند و بر روی گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت.یافته ها: تحلیل یافته ها مبتنی بر آزمون t برای گروه های مستقل نشان داد که کودکان مادران گروه آزمایش، در نشانه های بی اعتنایی مقابله ای کاهش معنی داری دارند.نتیجه گیری: علیرغم وجود تفاوت های فرهنگی اجتماعی میان گروه مورد بررسی نسبت به گروه های مورد بررسی در جوامع و فرهنگ های دیگر، نشانه های اختلال بی اعتنایی مقابله ای در کودکان مادران گروه آزمایش کاهش معنی داری را نشان داد.