جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش، ارزیابی و تبیین نقش «انتظارات زناشویی» و «مبادلات سالم زوجین» (مناسبات زوجی دین‌محور) در «رضایت زناشویی زوجین» بود. دویست زن و مرد متأهل (100 زن و 100 مرد) از زوجین شهر کرمان در این پژوهش شرکت کردند. از آنان خواسته شد مقیاس‌های «انتظارات زناشویی» بهرامی احسان و همکاران (1389)، «مبادلات سالم» بهرامی احسان، رضازاده و همکاران (1389) و «رضایت زناشویی DAS» را تکمیل کنند. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که مؤلفه‌های «مبادلات سالم» و «انتظارات زناشویی» بالأخص ارتباط عاطفی و تأمین عاطفی می‌توانند ابعاد «رضایت» و «توافق» از مقیاس رضایت زناشویی را، به‌طور معناداری تبیین کنند. به‌طور کلی نتایج بیانگر این بود که «سطح انتظارات زناشویی» و «روابط سالم بین زوجین» می‌توانند بر روی «رضایت زوجین» و سطح «سلامت جسم و روان» آنها تأثیرگذار باشند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه «رضامندی زناشویی» با «الگوهای ارتباطی زوجین» انجام گرفت. حجم نمونه که با روش خوشه ای چندمرحله ای به صورت تصادفی انتخاب شد شامل 121 زوج (242 نفر) از دانشگاه تربیت معلم و حوزه علمیه شهر اصفهان بود. «پایبندی مذهبی» نیز متغیر تعدیل کننده بود. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهشی از پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالاوی و پرسشنامه مقیاس رضامندی زناشویی اسلامی جدیری و پرسشنامه پایبندی مذهبی جان بزرگی استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین «الگوی ارتباطی سازنده متقابل» با «رضایت زناشویی» رابطه مثبت معناداری وجود دارد (0.01) میان الگوهای ارتباطی «توقع/ کناره گیر، توقع/ کناره گیر مرد/ زن»، «توقع/ کناره گیر زن/ مرد» و «الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل» با «رضایت زناشویی» در سطح (0.01) رابطه منفی معناداری وجود دارد. پس می توان رضایت زناشویی را از طریق الگوهای ارتباطی پیش بینی نمود؛ پایبندی مذهبی نیز یکی از عوامل پیش بینی کننده رضایت زناشویی است.

دانشگاه آزاد اسلامیواحد تهران مرکزیدانشکده روانشناسی و علوم اجتماعی ، گروه روانشناسیپایان نامه برای دریافت درجه کارشناسی ارشد ( M.A ) گرایش تربیتی عنوان : رابطه بین رضایتمندی زناشویی مادر و سبک های شناختی با عزت نفس دانش آموزان دختراستاد راهنما : دکتر فریبا حسنیاستاد مشاور : دکتر مژگان سپاه منصور پژوهشگر : سیده طاهره معروف کلاهیتابستان 1391فهرست مطالبعنوان

مقدمه: هدف از پی ریزی این پژوهش، بررسی مهم ترین عوامل شخصیتی موثر در رضایت مندی زناشویی زوجین بود.روش: 600 نفر (300 زوج) به روش نمونه گیری تصادفی (چندمرحله ای) از میان دانشجویان 3 دانشگاه به عنوان گروه نمونه انتخاب شده و پرسش نامه های NEO-FFI و رضایت زناشویی ENRICH را تکمیل کردند. داده ها به کمک رگرسیون چندگانه، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون T مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: چهار عامل مسوولیت پذیری، روان آزرده خویی و سازگاری مردان و مسوولیت پذیری زنان، %29.2 واریانس رضایت مندی زناشویی مردان را به طور معنی داری تبیین کردند (p<0.03). همچنین، مسوولیت پذیری و روان آزرده خویی زنان و روان آزرده خویی مردان، %27 از تغییرات رضایت مندی زناشویی زنان را تبیین نمودند (p<0.002). نتیجه گیری: از میان ویژگی های شخصیتی، دو عامل مسوولیت پذیری و روان آزرده خویی بیشترین نقش را در تبیین تغییرات رضایت مندی زناشویی زوجین به خود اختصاص می دهند.

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه سبک های دلبستگی با رضایت مندی زناشویی در دانشجویان متاهل رشته های دبیری است. بدین منظور 62 نفر از دانشجویان رشته های مختلف دبیری که در دانشکده علوم انسانی واحدهای تربیتی خود را می گذراندند، به تفکیک جنسیت و به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب، سپس آزمون های رضایت مندی زناشویی انریچ و هم چنین مقیاس بازنگری شده دلبستگی بزرگسال کولنیز و رید (1990) RAAS بر روی آن ها اجرا شد. پس از جمع آوری اطلاعات، از روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و ...) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی توافقی، مجذور کا (X2) و آزمون t برای مقایسه میانگین های مستقل) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که: دانشجویان متاهل با سبک های دلبستگی ایمن، از رضایت مندی زناشویی بالاتری برخوردارند و برعکس یعنی دانشجویانی که از سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و دوسوگرا برخوردار بودند، میزان رضایت مندی زناشویی آنان نیز به طور معناداری کمتر از افراد ایمن بود. هم چنین نتایج پژوهش نشان می دهد که بین سبک های دلبستگی دانشجویان متاهل مونث با مذکر تفاوت معنی داری وجود ندارد، اگر چه زنان از سطح ایمنی بیشتری در روابط بین فردی و دلبستگی برخوردارند ولی تفاوت ها معنی دار نیست. از نتایج دیگر این پژوهش، نبودن تفاوت معنی داری بین رضایت مندی زناشویی در دانشجویان بر اساس جنسیت است. بررسی های قبلی در مورد رضایت مندی زناشویی نیز نشان می دهند که وضعیت جنس افراد، پیش بینی کننده رضایت مندی نمی باشد.