جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: دین نزدیک به قلب سنت جامعه‌شناختی کلاسیک قرار دارد، با این حال دیگر همان جایگاه را در سازمان جامعه‌شناسی معاصر اشغال نمی‌کند. این غیبت نسبی باعث شده است که جامعه شناسی برای تفکر در مورد اهمیت تداوم دین در مسائل، جنبش ها و رویدادهای جدید در قرن بیست و یکم آمادگی کافی نداشته باشد. این کتاب با ارائه دیدگاه‌های نظری گوناگون در مورد مطالعه دین که شکاف بین دغدغه‌های جریان اصلی جامعه‌شناسان و جامعه‌شناسی دین را پر می‌کند، به دنبال پرداختن به این خلأ است. پس از ارزیابی وضعیت فعلی این حوزه، نویسندگان دیدگاه انتقادی در حال ظهور را در جامعه شناسی دین با تمرکز ویژه بر اهمیت پیشینه تاریخی توسعه می دهند. نویسندگان با ارزیابی مجدد مضامین زیبایی‌شناسی، گوش دادن و درجات مختلف خود انضباطی معنوی، از مطالعات قوم‌نگاری مشارکت مذهبی در نروژ و بریتانیا استفاده می‌کنند. آنها با کمک پیر بوردیو، مارکس و تحلیل گفتمان انتقادی، اهمیت قدرت را در جامعه شناسی دین برجسته می کنند. این کتاب به جریان‌های نوظهور در این حوزه اشاره می‌کند و نه تنها برای نظریه جامعه‌شناختی دین، بلکه برای جامعه‌شناسی دین به‌طور کلی‌تر، راهی سازنده و پرنشاط به پیش می‌دهد.

سنت تحقیقاتی حاکم بر علوم انسانی عمدتا برگرفته از علوم طبیعی است که قابل اعتماد بودن یافته های خود را در گرو پیروی از روش های علوم طبیعی می داند و با عناوینی همچون «کمی»، «عینی» و «تجربی» نامگذاری شده است. در دهه های اخیر الگوی دیگری در تحقیقات علوم انسانی پا به عرصه گذاشت و مقبولیت یافت که از آن با عناوینی همچون تحقیقات «کیفی»، «طبیعت گرایی» و «مطالعه موردی» یاد می شود.نویسنده با توجه با ماهیت واقعیت های انسانی بر این باور است که باید از ترکیب دو روش کمی و کیفی در تحقیقات علوم انسانی استفاده کرد تا بتوان از زوایای مختلف به شناخت بهتری از واقعیت های انسانی توفیق یافت. این ترکیب که به عنوان روش زاویه بندی مطرح است، می تواند موج نوینی از تحقیقات علوم انسانی را موجب گردد و در عرصه نظریه پردازی در علوم انسانی نیز به کار آید.در این مقاله تعریف زاویه بندی، چگونگی استفاده از این تکنیک، کاربرد آن در تجزیه و تحلیل مسایل علوم انسانی، اهمیت استفاده از تکنیک زاویه بندی و در نهایت مزایا و معایب آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

تحقیق حاضر با هدف تبیین و ارائه روش شناسی مناسب مطالعات کنترل استراتژیک صورت گرفته است. مورد مطالعه در این تحقیق، تحقیقات انجام شده در حوزه کنترل استراتژیک سطح کلان کشور می باشد. این تحقیق بر حسب دستاورد یا نتیجه تحقیق از نوع توسعه ای ‐ کاربردی و از لحاظ هدف تحقیق از نوع اکتشافی و به لحاظ نوع داده های مورد استفاده، یک تحقیق کیفی است. روش این تحقیق از نوع تحقیقات موردی است، لذا فرضیه های تحقیق با استفاده از این متدولوژی مورد بررسی قرار گرفته اند.ابزار جمع آوری داده ها، اسناد و مدارک می باشد که با استفاده از منابع مختلف، داده های لازم، جمع آوری و از طریق روش تحلیل مقایسه الگوها، داده ها تحلیل شده اند. نتایج حاصل از تحلیل و ترکیب داده های جمع آوری شده نشان می دهد که از بین انواع روش شناسی های تحقیق، روش تحقیق قوم نگاری، روشی مناسب جهت تحقیقات کنترل استراتژیک می باشد.