جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این مقاله، رابطه گسترش صادرات و رشد اقتصادی ایران در طول دوره پس از انقلاب بررسی شده است. براین اساس، ابتدا با استفاده از ترکیبی از آزمون علیت گرنجر (Granger) و حداقل خطای پیش بینی آکاییک (Akaike) و هایسائو در غالب مدل بسط یافته بهمنی اسکویی و همکاران به بررسی رابطه صادرات و رشد پرداخته می شود و سپس در مرحله دوم در چارچوب یک تابع تولید (کاب - داگلاس، (Cobb-Douglas مدلی که با تئوری جدید رشد سازگار است مورد آزمون قرار می گیرد. هدف از این پژوهش ارایه نتایج جدید به مباحث موجود در سطح بین المللی در موضوع رابطه صادرات و رشد است که استفاده از مطالعه موردی یافته های جدید بیشتری را ارایه می دهد. نتایج این تحقیق در هر دو مرحله رابطه مثبت گسترش صادرات و رشد اقتصادی در ایران را برای دوره بعد از انقلاب تایید می کند.