جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اکثر قریب به اتفاق فقیهان شیعه معتقدند زکات فقط در نه مورد واجب است. این نه مورد عبارتند از: طلا، نقره، گندم، جو، خرما، کشمش، شتر، گاو و گوسفند. برخی نیز مانند سید مرتضی، شیخ طوسی و ابن زهره بر این قول ادعای اجماع کرده اند، ولی معدودی از فقیهان و محدثان پیشین و برخی از محققان معاصر با این قول مخالفت کرده، پرداخت زکات در اشیایی به جز موارد نه گانه را نیز واجب دانسته اند. نظریه عدم انحصار وجوب زکات در موارد نه گانه اگر چه در میان فقیهان پیشین شعیه، صرفدار اندکی داشته ولی بر اثر تغییر شرایط زندگی و تحولاتی که در منابع و موارد ثروت به وجود آمده امروزه در مجامع فقهی بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته و عالمان بیشتری به آن گرایش پیدا کرده اند. در این نوشتار با هدف بررسی مبانی و ادله این نظریه، به بررسی دیدگاه فقیهان طرفدار این نظریه و ادله فقهی آنان پرداخته شده است.