جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پژوهش به بررسی اصول و روش هایی پرداخته است که پیامبر گرامی (ص) در مواجهه با خاطیان نسبت به حقوق شخصی ایشان داشته اند. در قرآن کریم، پیامبر به عنوان الگو و اسوة همة مؤمنان معرفی شده اند. سیرة شخصی ایشان راهنما و راهگشای مناسبی در برخورد با خطاکاران در جامعة اسلامی است. بدین منظور، با استقراء ناقصی که در سیره و تاریخ نبوی در منابع اسلامی صورت گرفت، روشن شد که از اهداف اولیة رسول مکرم، جذب حداکثری مردم به اسلام بوده است. پیامبر اکرم (ص) متناسب با شرایط گوناگون، برخوردهای متفاوتی داشته اند. از این رو، در برخوردهای خود بر اساس اصل «رحمت» با افراد خطاکار برخورد می نمودند و در اجرای اصل بیان شده نیز از روش گذشت بهره می بردند.

بسیاری از انسان ها به خاطر برداشت ها ی غلط شان در مورد دنیا از راه مستقیم و درست خارج می شوند و دنیایی مذموم برای خود می سازند، برای این که آن ها در راه مستقیمباقی بمانند و به افراط و تفریط دچار نشوند، نیاز به اسوه و الگوهایی مثلپیامبر (ص) و علی (ع) دارند تا با بهره گیری از سیره آن بزرگوران دنیایی مطلوب داشته باشند. از این رو این پژوهش در پی آن است که با روش گردآوری اطلاعات و شیوه توصیفی و تحلیلی از نهج البلاغه و منابع روایی و تاریخی ویژگی های دنیای مطلوب را در سیره نبوی و علوی بشناساند. در بررسی های انجام شده در سیره نبوی و علوی این نتایج به دست آمده که دنیایی که انسان را از آخرت باز می دارد و دنیای منهای آخرت مذموم و ناپسند است، اما دنیای مطلوب، دنیایی که انسان در آناصولیمثل معنویت، اخلاق ... و روش های معنوی مثل شکر گزاری و انفاق یا روش های اخلاقی مثل امانت داری و مهرورزی ... و ویژگی ها و شاخص های همانند عدالت و مواسات، عقلانیت و اعتدال ... را مبنای بهره مندی از دنیا و نعمت های دنیا قرار دهد.