جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش تعیین رابطه سبک های هویت و راهبردهای مقابله ای با ولایت پذیری در جمعیت دانشجویی دانشگاه تبریز بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی مشغول به تحصیل دانشگاه تبریز بودند. نمونه آماری بر اساس جدول کرجی مورگان (1970) 370 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه های سبک های هویت بنیون آدامز، راهبردهای مقابله ای بلینگز و موس و پرسشنامه محقق ساخته ولایت پذیری پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های معنی داری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه هم زمان استفاده شد. تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون بیانگر رابطه منفی معنی دار ولایت پذیری با سبک هویت آشفته و راهبرد مقابله ای هیجان مدار و رابطه مثبت معنی دار ولایت پذیری با سبک های هویت زودرس، دیررس و کسب شده و راهبرد مقابله ای مساله مدار است. رگرسیون هم زمان نشان داد که مولفه های روان شناختی به صورت ترکیبی، ولایت پذیری را پیش بینی می کنند. نتیجه پژوهش نشان داد که ولایت پذیری بر اساس ویژگی های روان شناختی دانشجویان متغیر است. دانشجویان ولایت پذیر دارای هویت شگل گرفته، سبک مقابله مساله مدار با مشکلات زندگی هستند.

پژوهش حاضر به منظور بررسی راهبردهای مقابله ای و سلامت روان در مادران کودکان اتیستیک صورت گرفت. آزمودنی ها شامل 40 مادر کودک اتیستیک بودند که به روش نمونه گیری در دسترس از مرکز ساماندهی، درمان و توانبخشی کودکان اتیسم انتخاب شده بودند. از آزمون SCL-90-R جهت بررسی علایم روانی و از چک لیست راهبردهای مقابله ای کارور به منظور سنجش راهبردهای مقابله ای استفاده گردید. نتایج نشان داد که 27.5% مادران گروه نمونه بر اساس معیارهای SCL-90-R دارای علایم روانی بودند. علاوه بر این، مشخص گردید که میان راهبردهای مقابله ای متمرکز بر حل مساله و هیجانی با سلامت روانی ارتباط معناداری وجود ندارد، اما بین راهبردهای مقابله ای کمتر مفید و غیرموثر با سلامت روان رابطه معناداری وجود دارد.

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت های حل مساله در کاهش تمایل به فرار، میزان تنیدگی، عزت نفس و راهبردهای مقابله ای دختران نوجوان در معرض فرار می باشد. نمونه اولیه شامل 760 دانش آموز دبیرستانی بود که به وسیله نمونه گیری تصادفی خوشه ای از شهر تهران، مناطق 2، 4، 14، 15، 16، 19، انتخاب و با پرسشنامه تمایل به فرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. از بین این افراد تعداد 54 نفر از افرادی که دقیقا بالای برش با تفاوت دو انحراف استاندارد بودند، انتخاب و در گروه های کنترل و آزمایش به صورت تصادفی قرار داده شدند. سپس گروه آزمایش به طور میانگین 10 جلسه تحت آموزش قرار گرفت. بعد از اجرای آموزش ها، پس آزمون روی هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. تحلیل نتایج نشان داد که آموزش مهارت های حل مساله در کاهش میزان تنیدگی و افزایش عزت نفس دختران در معرض فرار تاثیر داشته است. در مورد کاهش تمایل به فرار و راهبردهای مقابله ای اگر چه کاهش وجود داشته ولی از نظر آماری معنادار نبود.

هدف این مطالعه بررسی راهبردهای مقابله ای در والدین کودکان مبتلا به اختلالات فراگیر تحولی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه والدین کودکان مبتلا به اختلالات فراگیر تحولی تحت پوشش مرکز ساماندهی درمان و توان بخشی اختلالات اتیستیک و مرکز اتیسم به آرا در تهران می باشند.از این جامعه آماری 43 زوج از والدین به شیوه تصادفی انتخاب شدند.برای گروه گواه، 43 زوج والدین با روش نمونه گیری غیرتصادفی از مناطق (2 و 6) تهران انتخاب و از نظر سن و تحصیلات خود و سن و جنس فرزندشان با گروه والدین کودکان اتیستیک همتا شدند. پرسشنامه پاسخ های مقابله ای بیلینگز و موس روی اعضای دو گروه اجرا شد. تحلیل یافته ها نشان داد که مادران کودکان دارای اختلالات فراگیر تحولی در مقایسه با مادران کودکان عادی بیشتر از راهبردهای مقابله ای مبتنی بر مهار جسمانی استفاده می کنند. اما بین سایر راهبردهای مقابله ای تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. به طور کلی مادران مورد مطالعه در هر دو گروه، بیشتر از راهبردهای مبتنی بر مهار جسمانی و مهار هیجانی استفاده می کنند، در حالی که پدران بیشتر راهبردهای مقابله ای مبتنی بر حل مساله و ارزیابی شناختی را به کار می بردند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.